Geplaatst: 03 sep 2005 04:12 pm
Vorig weekeinde liep ik op het Schoonselhof, de necropool van Antwerpen. Daar vond ik het graf van De Coninck, en dat is schitterend. Een glazen plaat over wit zand met schelpen.
Wouter
Herman de Coninck (nee)
Geplaatst: 02 okt 2005 10:23 pm
Het liefste wat ik heb is elf geworden.
Feestje. Daarna ging het liefste wat ik heb
naar huis met het liefste wat ik had.
Het kleine meisje met het grote.
Ik met mezelf. Zo vrolijk.
Want het is goed om ooit
iets te hebben gehad.
Het is beter dan nooit
iets te hebben gehad.
Herman de Coninck
uit: Enkelvoud, De Arbeiderspers 1991
Tiba.
Het liefste wat ik heb is elf geworden.
Feestje. Daarna ging het liefste wat ik heb
naar huis met het liefste wat ik had.
Het kleine meisje met het grote.
Ik met mezelf. Zo vrolijk.
Want het is goed om ooit
iets te hebben gehad.
Het is beter dan nooit
iets te hebben gehad.
Herman de Coninck
uit: Enkelvoud, De Arbeiderspers 1991
Tiba.
Geplaatst: 09 okt 2005 08:51 am
Kan iemand mij helpen met de interpretatie/ uitleg van het volgende gedicht
Herman de coninck zoals de zee zich weerlegt
Zoals de zee zichzelf weerlegt
Zoals de zee zichzelf weerlegt, nee, juist legt,
golf over golf, cliché over cliché,
als kaarten bij een patience-spel,
en zich weer opraapt en zich opnieuw legt;
zoals horizon slechts horizon-
taal duldt, zo ver als je kunt kijken,
en zee tien keer per minuut verticaal wil,
zo luid als je kunt horen;
zoals water zwemt om zichzelf te kloppen
in de sprint, een arm zegevierend omhoog-
steekt,
waarna een andere arm en nog een arm;
zoals alle water ter wereld zich haast
om aan te komen binnen de tijdslimiet
van de eeuwigheid: zo nu.
alvast bedankt
Jeroen
Kan iemand mij helpen met de interpretatie/ uitleg van het volgende gedicht
Herman de coninck zoals de zee zich weerlegt
Zoals de zee zichzelf weerlegt
Zoals de zee zichzelf weerlegt, nee, juist legt,
golf over golf, cliché over cliché,
als kaarten bij een patience-spel,
en zich weer opraapt en zich opnieuw legt;
zoals horizon slechts horizon-
taal duldt, zo ver als je kunt kijken,
en zee tien keer per minuut verticaal wil,
zo luid als je kunt horen;
zoals water zwemt om zichzelf te kloppen
in de sprint, een arm zegevierend omhoog-
steekt,
waarna een andere arm en nog een arm;
zoals alle water ter wereld zich haast
om aan te komen binnen de tijdslimiet
van de eeuwigheid: zo nu.
alvast bedankt
Jeroen
Geplaatst: 09 okt 2005 04:40 pm
ach ja, ik zal een poging ondernemen:
strofe 1: taal overlapt zich zoals de zee dat doet: het heeft vele betekenissen, verschillende laagjes, die je als bij een ui er vanaf kan pellen, en telkens zit er weer een nieuw laagje onder. Als de ene betekenis gekend legt er zich een nieuwe voor.
strofe 2: regel 1: de meest ingewikkelde regel misschien: een horizon is natuurlijk horizontaal, ze kan nooit veranderen. Maar door de splitsing/ enjambement van het woord in: horizon (-taal krijg je natuurlijk een andere betekenis: ze duldt enkel haar taal. Die taal geldt zover als je kunt kijken, de taal is maw oneindig. Taal kent geen einde, net als de horizon. De zee daarentegen wil weer een andere kant uit, nl verticaal (= beeld van de golven). Ze gebruikt de taal dan ook op een andere manier. Weer een andere manier.
stofe 3: water wordt hier gebruikt in een personificatie, ze zwemt... om zichzelf te verslaan, keer op keer opnieuw. Als de golven omhoog slaan is het alsof zich een gebalde vuist uitsteekt, als bij een overwinning. Het water haast zich om er te geraken voor de tijd voor altijd stopt. En nú stopt het. De tijd der eeuwigheid is op, alles is gedaan, de golven slaan niet meer. Het is allemaal gedaan. Dit kan een betekenis zijn natuurlijk, ze is dat niet noodzakelijk. Het kan misschien in verband gebracht worden met het leven en de dood. Of met een echtscheiding, liefde dus.
Gedichten analyseren is niet moeilijk, de betekenis die de dichter erin legde vinden is daarentegen onmogelijk.
sorry, ik vergat het belangrijkste bij strofe 3: om verder te gaan in het beeld van taal, kan je zeggen. Dat bij het einde van het gedicht de taal ook stopt. Dat de laagjes van de ui dus op zijn.
Pétite
ach ja, ik zal een poging ondernemen:
strofe 1: taal overlapt zich zoals de zee dat doet: het heeft vele betekenissen, verschillende laagjes, die je als bij een ui er vanaf kan pellen, en telkens zit er weer een nieuw laagje onder. Als de ene betekenis gekend legt er zich een nieuwe voor.
strofe 2: regel 1: de meest ingewikkelde regel misschien: een horizon is natuurlijk horizontaal, ze kan nooit veranderen. Maar door de splitsing/ enjambement van het woord in: horizon (-taal krijg je natuurlijk een andere betekenis: ze duldt enkel haar taal. Die taal geldt zover als je kunt kijken, de taal is maw oneindig. Taal kent geen einde, net als de horizon. De zee daarentegen wil weer een andere kant uit, nl verticaal (= beeld van de golven). Ze gebruikt de taal dan ook op een andere manier. Weer een andere manier.
stofe 3: water wordt hier gebruikt in een personificatie, ze zwemt... om zichzelf te verslaan, keer op keer opnieuw. Als de golven omhoog slaan is het alsof zich een gebalde vuist uitsteekt, als bij een overwinning. Het water haast zich om er te geraken voor de tijd voor altijd stopt. En nú stopt het. De tijd der eeuwigheid is op, alles is gedaan, de golven slaan niet meer. Het is allemaal gedaan. Dit kan een betekenis zijn natuurlijk, ze is dat niet noodzakelijk. Het kan misschien in verband gebracht worden met het leven en de dood. Of met een echtscheiding, liefde dus.
Gedichten analyseren is niet moeilijk, de betekenis die de dichter erin legde vinden is daarentegen onmogelijk.
sorry, ik vergat het belangrijkste bij strofe 3: om verder te gaan in het beeld van taal, kan je zeggen. Dat bij het einde van het gedicht de taal ook stopt. Dat de laagjes van de ui dus op zijn.
Pétite
Geplaatst: 10 okt 2005 10:44 am
bedankt petite
Ik doe dit omdat ik voor school 4 gedichten moet analyseren. Op beeldspraak, stijlfiguren en interpretatie. De beeldspraak en stijlfiguren kan ik er in meeste gevallen wel uithalen maar de interpretatie dat vind ik heel moeilijk. De leraar zij ook als een leek is dit heel moeilijk probeer daarbij hulp te vinden.
Vandaar maar heel hartelijk bedankt alvast!!!!
Jeroen
bedankt petite
Ik doe dit omdat ik voor school 4 gedichten moet analyseren. Op beeldspraak, stijlfiguren en interpretatie. De beeldspraak en stijlfiguren kan ik er in meeste gevallen wel uithalen maar de interpretatie dat vind ik heel moeilijk. De leraar zij ook als een leek is dit heel moeilijk probeer daarbij hulp te vinden.
Vandaar maar heel hartelijk bedankt alvast!!!!
Jeroen
Geplaatst: 15 okt 2005 10:35 pm
'Weilanden hebben avond,' zegt Achterberg.
Maar kun je dat wel hebben? Misschien
zoals je een ziekte hebt: avond.
(Iets met de ogen: alles veel te donker zien.)
Maar ook 's ochtends is het niet voorbij.
Zie je weer veel te klaar, maar wat je mist.
November. Elke ochtend is een morgue,
elk woord in dit gedicht een kist.
En daarboven, zwart op witte lucht,
fladderen de doodsbrieven, die kraaien
blijken te zijn, zo slordig vliegen ze:
god laat z'n correspondentie maar waaien.
Herman de Coninck
uit: De hectaren van het geheugen, Manteau, 1985
Tiba.
'Weilanden hebben avond,' zegt Achterberg.
Maar kun je dat wel hebben? Misschien
zoals je een ziekte hebt: avond.
(Iets met de ogen: alles veel te donker zien.)
Maar ook 's ochtends is het niet voorbij.
Zie je weer veel te klaar, maar wat je mist.
November. Elke ochtend is een morgue,
elk woord in dit gedicht een kist.
En daarboven, zwart op witte lucht,
fladderen de doodsbrieven, die kraaien
blijken te zijn, zo slordig vliegen ze:
god laat z'n correspondentie maar waaien.
Herman de Coninck
uit: De hectaren van het geheugen, Manteau, 1985
Tiba.
Geplaatst: 25 dec 2005 09:39 pm
Blij dat je de weg terug gevonden hebt, Jan S!
Ik denk dat Dettie bedoelde uitzending gezien heeft. En ze vond die niet echt goed. Ook een goeie vriendin van mij, eveneens een fan van De Coninck. Ze was evenmin enthousiast.
Tenzij het om een andere uitzending gaat?
Groetjes. Tiba.
Blij dat je de weg terug gevonden hebt, Jan S!
Ik denk dat Dettie bedoelde uitzending gezien heeft. En ze vond die niet echt goed. Ook een goeie vriendin van mij, eveneens een fan van De Coninck. Ze was evenmin enthousiast.
Tenzij het om een andere uitzending gaat?
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 26 dec 2005 09:03 am
Gedicht dat ik voor Kristien Hemmerechts geschreven heb, zet ik op verzoek van Jom er even terug op
Hij
Jij lag in zijn hand
Hij beroerde jouw haren
Zijn hand beroert mij ook
Ontspannend, kijkend naar de wereld
Jij in zijn ogen
Ik, door zijn ogen
Mysterieus voor jou
Voor mij
Zo is hij er nog steeds
Voor ons allebei?
Jan Somers
Gedicht dat ik voor Kristien Hemmerechts geschreven heb, zet ik op verzoek van Jom er even terug op
Hij
Jij lag in zijn hand
Hij beroerde jouw haren
Zijn hand beroert mij ook
Ontspannend, kijkend naar de wereld
Jij in zijn ogen
Ik, door zijn ogen
Mysterieus voor jou
Voor mij
Zo is hij er nog steeds
Voor ons allebei?
Jan Somers
Geplaatst: 26 dec 2005 08:16 pm
Begrijp ik best. Als nog eens een uitzending over hem op TV komt, zal ik ook zeker kijken (ik kijk sowieso heel weinig).
Groetjes. Tiba.
Jan S. schrijft: Betreft TV uitzending: het is zoals bernadet zegt: het hoort er bij als je een fan bent van Herman De Coninck. Zijn kinderen, ex vrouw, bekende dichters en Kristien Hemmerechts (en fragmenten van Herman zelf) kwamen er in voor. Ik vond het wel leuk.
Begrijp ik best. Als nog eens een uitzending over hem op TV komt, zal ik ook zeker kijken (ik kijk sowieso heel weinig).
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 28 dec 2005 07:10 pm
Ja, ik schrijf nog wel wat gedichtjes
bijvoorbeeld de volgende twee die ik instuurde bij de wedstrijd van creatief schrijven tijdens de recente boekenbeurs in Antwerpen
Geheime geheim
De ziel kreunt onder dit gewicht
En toch
Vluchtig vederlicht
Niet bestand tegen daglicht
Als het dan toch zichtbaar wordt
Hoe zwaar wordt dàt gewicht?
en het andere met het zelfde opgelegde thema
Geheim
Zinnig toch
Een nut
Te lozen gedachte
Tweespalt
twee mensen
Jan S
Ja, ik schrijf nog wel wat gedichtjes
bijvoorbeeld de volgende twee die ik instuurde bij de wedstrijd van creatief schrijven tijdens de recente boekenbeurs in Antwerpen
Geheime geheim
De ziel kreunt onder dit gewicht
En toch
Vluchtig vederlicht
Niet bestand tegen daglicht
Als het dan toch zichtbaar wordt
Hoe zwaar wordt dàt gewicht?
en het andere met het zelfde opgelegde thema
Geheim
Zinnig toch
Een nut
Te lozen gedachte
Tweespalt
twee mensen
Jan S
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten