Germain Droogenbroodt (ja)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 13:51

Geplaatst: 09 nov 2008 02:14 pm

Ochtend

Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open

kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.

Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst

terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.

Germain Droogenbroodt

UIt:Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 13:52

Geplaatst: 10 nov 2008 09:39 am

Angstaanjagend en lieflijk tegelijk.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 13:52

Geplaatst: 10 nov 2008 01:23 pm

"Angstaanjagend" had ik er niet direct in gezien, Dettie. Ik zag het meer als het licht dat plots door de nacht heen breekt.
Maar nu vallen me inderdaad de "heftige" woorden op: speerworp, scheurt de buikwand open, blauwe bloed, huivering.
Ik zag het meer als beelden van de kracht/het geweld van het licht, maar niet in die mate dat ze angst aanjagen.

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 13:52

Geplaatst: 10 nov 2008 01:32 pm

De huivering van het groen is er ook geen van angst, denk ik, want het omhelst het licht met duizend armen, eerder een adembenemende verwachting, zelfs een rilling van genot.
De tegenstelling of combinatie van het heftige en het tedere komt verder in het gedicht wel duidelijk tot uiting.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 13:54

Geplaatst: 10 nov 2008 10:07 pm

mira schreef:
Ochtend

Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open

kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.

Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst

terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.

Germain Droogenbroodt
Uit : Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989


De aanvang van dit gedicht heeft toch wel iets huiverachtigs, door het gebruik van woorden die eigenlijk in "een andere sfeer dan de opkomst van de dag" thuishoren. Ik sluit mij hierbij volledig bij tiba aan :

tiba schreef:
Maar nu vallen me inderdaad de "heftige" woorden op: speerworp, scheurt de buikwand open, blauwe bloed, huivering.


Maar inderdaad, wanneer je verder leest :

tiba schreef:
Ik zag het meer als beelden van de kracht/het geweld van het licht, maar niet in die mate dat ze angst aanjagen.



Maar het gedicht gaat nog verder. In contrast met het geweldige van de natuur krijgen wij "het sprokkelen van glinsters in je ogen". En dit zorgt dan weer voor een ander soort huivering, die kan gespiegeld worden aan het grootse dat ons omgeeft. De titel van de bundel sluit daar trouwens ook goed bij aan.

Rutger

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 13:54

Geplaatst: 13 nov 2008 08:05 pm

Cryptisch antwoord.

mira

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Zo Feb 15, 2009 21:21

Wat anders zoekt het woord...


Wat anders zoekt het woord
in de droesem van het zijn
dan wat onvatbaar is
en toch bestaat

zoals het water van de stroom
aan de hand ontglipt
maar in de kruik
zijn begrenzing kent
zijn vorm bewaart
en laaft

zoals soms
het gedicht


Germain Droogenbroodt

Uit: “In de stroom van de tijd – En la corriente del tiempo”,
POINT Editions, 2008


Ik kreeg dit gedicht doorgestuurd n.a.v. gedichtendag

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Feb 22, 2009 23:48

Germain Droogenbroodt heeft een heel eigen, beeldrijke taal, 'zoekend naar wat onvatbaar is', woorden en beelden die men moet laten doordringen, wentelen, draaien en keren.
Bespeur ik daar ook invloed van Herman de Coninck in de twee laatste verzen?

mira

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Di Feb 24, 2009 11:46

Bespeur ik daar ook invloed van Herman de Coninck in de twee laatste verzen?

mira


Je zou wel eens gelijk kunnen hebben. Maar het kan ook onrechtstreeks, via andere dichters op wie HDC invloed had, toch velen, denk ik.
Of dacht je aan een bepaald gedicht?

Tiba.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Zo Mar 22, 2009 12:34

WERP IN DE AFGROND van de wanhoop
het leefnet uit
sprokkel bij laagtij het wrakhout
de woorden van weleer
breek van de stilte het brood
bewaar de kruimels
de aanmaaktwijgen
van de dageraad.


Germain Droogenbroodt
uit "In de stroom van de tijd"
Point, 2008

Tiba.

WilV
Berichten: 38
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 23:40

Berichtdoor WilV » Zo Mar 22, 2009 12:49

Zo!

Dit is móói, en aangrijpend, en prachtig van taal..

sprokkel bij laagtij het wrakhout
de woorden van weleer
breek van de stilte het brood


Willeke

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Mar 22, 2009 23:38

WERP IN DE AFGROND van de wanhoop
het leefnet uit
sprokkel bij laagtij het wrakhout
de woorden van weleer
breek van de stilte het brood
bewaar de kruimels
de aanmaaktwijgen
van de dageraad.


Of hoe men wanhoop kan bestrijden, of, om het met de dichter te zeggen, hoe men hout kan sprokkelen voor een nieuwe dag van morgen.

De dichter gebruikt een bloemrijke taal, zo typisch voor zijn stijl.
In een leefnet houdt men de gevangen vissen levend; wrakhout dat aanspoelt moet je sprokkelen, het zijn de overblijfselen van het verleden.
De beelden leefnet en wrakhout leunen dicht bij mekaar aan: vissen, zee, wrakhout...
Woorden van weleer gaan over in de stilte van het brood, daarvan moet je de kruimels bewaren, een nieuwe metafoor.
Die kruimels zijn als aanmaaktwijgen van de dageraad, dit sluit dan weer aan bij het beeld van het hout sprokkelen.

Ieder beeld is een schilderijtje, oosters aandoend.
De vier laatste regels zouden niet misstaan in een bundel met oosterse verzen.
Toch vraag ik me af of het geheel niet wat overdadig is aan beelden, als een te rijk gevulde dis, om in de stijl van de dichter te spreken.

mira

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Di Apr 07, 2009 23:45

Mira schreef:

Of hoe men wanhoop kan bestrijden, of, om het met de dichter te zeggen, hoe men hout kan sprokkelen voor een nieuwe dag van morgen.


Ik kom er niet goed aan uit.
Zijn de woorden van weleer het "wrakhout"
en komt uit de stilte dan de dageraad?

Tiba.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Vr Apr 10, 2009 11:08

Achtergelaten
als onvervulde wensen
keien in de stroom


Germain Droogenbroodt
uit: In de stroom van de tijd
Point 2008

Tiba.

Prachtige haiku is dit!

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Zo Mei 31, 2009 00:04

VERGANKELIJK is alles wat leeft
wat blijven zal
zijn de keien in de rivier

- steenschrift

in de stroom van de tijd.


Germain Droogenbroodt
uit: In de stroom van de tijd
Point 2008

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Jul 13, 2009 17:04

Hier een interessante link met veel informatie over Germain Droogenbroodt

http://www.mansveld.be/2008/10/22/werel ... ekenbeurs/

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Jul 13, 2009 19:10

En ook Germain Droogenbroodt staat nu op de site

zie http://www.poezie-leestafel.info/germain-droogenbroodt

Na herlezing kom ik er achter dat ik heel weinig begrijp van zijn gedichten.
Ik weet niet of ik van zijn stijl houd. Toch maar eens een paar keer herlezen. Wie weet dringt het dan tot me door wat hij probeert te zeggen.


Dettie

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Wo Aug 05, 2009 20:21

mira schreef:Geplaatst: 09 nov 2008 02:14 pm

Ochtend

Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open

kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.

Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst

terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.

Germain Droogenbroodt

UIt:Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989

mira


Dit gedicht wekt bij mij een tegenstrijdige huivering op.
Iets bedreigds, nl. een speerworp van licht dat de buik openscheurt,
maar ook iets bevrijdends... die glinster van je ogen!
Het doet me een beetje aan Ierland denken, ik weet het niet.
Knap om 2 uitersten in een gedicht te verwerken,
zonder langdradig te worden.

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~

(naar: Italo Calvino)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Aug 06, 2009 09:27

Molly schreef:

Dit gedicht wekt bij mij een tegenstrijdige huivering op.
Iets bedreigds, nl. een speerworp van licht dat de buik openscheurt,
maar ook iets bevrijdends... die glinster van je ogen!
Het doet me een beetje aan Ierland denken, ik weet het niet.
Knap om 2 uitersten in een gedicht te verwerken,
zonder langdradig te worden.

Molly


Nu je het zegt zie ik pas dat er ook iets bedreigends van uit kan gaan.
Ik zag in gedachte een nog donkere ochtendlucht waar ineens het licht doorheen breekt en de lucht langzaam prachtig blauw kleurt. Heerlijk beeld en ook prachtig beeldend weergegeven dacht ik.
Ik zag helemaal de bedriegende woorden niet! speerworp, scheurt de buikwand open... Hoe je toch heel verschillend een gedicht kan lezen...

Dettie

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Do Jan 28, 2010 21:46

POËZIE

voor Rudolf van de Perre

Schrijven is woorden
sprokkelen
met de lamp van de taal
het hoorbaar maken
van stilte
olie
in de stroom van de tijd

GERMAIN DROOGENBROODT

Uit; „In de stroom van de tijd“•, Meditaties in de Himalaya’s


Door Germain Droogenbroodt opgestuurd n.a.v. Gedichtendag, waarvoor dank!

Tiba.

Manja Croiset
Berichten: 217
Lid geworden op: Za Jun 27, 2009 18:11
Locatie: Hoogland
Contact:

Berichtdoor Manja Croiset » Do Jan 28, 2010 23:37

Tiba. kan ik de fraaie gedicht eerder gezien hebben? Het komt me zo bekend voor!

Manja Croiset
gedichten of gedachten

leni
Berichten: 76
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 18:53
Locatie: Portugal

Berichtdoor leni » Za Jan 30, 2010 20:56

destijds maakte Rudolf Van De Perre een boekmet besprekingen van gedichten met deze titel: Is er nog olie op de lamp van de taal. Misschien ken je die titel en speelt die door je hoofd? op zich heeft hij die titel wel van een gedicht..ik weet niet meer precies welk gedicht..
O que for quando for, é que será o que é (F. Pessoa)


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten