Germain Droogenbroodt (ja)
Geplaatst: 09 nov 2008 02:14 pm
Ochtend
Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open
kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.
Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst
terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.
Germain Droogenbroodt
UIt:Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989
mira
Ochtend
Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open
kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.
Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst
terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.
Germain Droogenbroodt
UIt:Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989
mira
Geplaatst: 10 nov 2008 01:23 pm
"Angstaanjagend" had ik er niet direct in gezien, Dettie. Ik zag het meer als het licht dat plots door de nacht heen breekt.
Maar nu vallen me inderdaad de "heftige" woorden op: speerworp, scheurt de buikwand open, blauwe bloed, huivering.
Ik zag het meer als beelden van de kracht/het geweld van het licht, maar niet in die mate dat ze angst aanjagen.
Tiba
"Angstaanjagend" had ik er niet direct in gezien, Dettie. Ik zag het meer als het licht dat plots door de nacht heen breekt.
Maar nu vallen me inderdaad de "heftige" woorden op: speerworp, scheurt de buikwand open, blauwe bloed, huivering.
Ik zag het meer als beelden van de kracht/het geweld van het licht, maar niet in die mate dat ze angst aanjagen.
Tiba
Geplaatst: 10 nov 2008 01:32 pm
De huivering van het groen is er ook geen van angst, denk ik, want het omhelst het licht met duizend armen, eerder een adembenemende verwachting, zelfs een rilling van genot.
De tegenstelling of combinatie van het heftige en het tedere komt verder in het gedicht wel duidelijk tot uiting.
mira
De huivering van het groen is er ook geen van angst, denk ik, want het omhelst het licht met duizend armen, eerder een adembenemende verwachting, zelfs een rilling van genot.
De tegenstelling of combinatie van het heftige en het tedere komt verder in het gedicht wel duidelijk tot uiting.
mira
Geplaatst: 10 nov 2008 10:07 pm
mira schreef:
De aanvang van dit gedicht heeft toch wel iets huiverachtigs, door het gebruik van woorden die eigenlijk in "een andere sfeer dan de opkomst van de dag" thuishoren. Ik sluit mij hierbij volledig bij tiba aan :
tiba schreef:
Maar inderdaad, wanneer je verder leest :
tiba schreef:
Maar het gedicht gaat nog verder. In contrast met het geweldige van de natuur krijgen wij "het sprokkelen van glinsters in je ogen". En dit zorgt dan weer voor een ander soort huivering, die kan gespiegeld worden aan het grootse dat ons omgeeft. De titel van de bundel sluit daar trouwens ook goed bij aan.
Rutger
mira schreef:
Ochtend
Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open
kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.
Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst
terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.
Germain Droogenbroodt
Uit : Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989
De aanvang van dit gedicht heeft toch wel iets huiverachtigs, door het gebruik van woorden die eigenlijk in "een andere sfeer dan de opkomst van de dag" thuishoren. Ik sluit mij hierbij volledig bij tiba aan :
tiba schreef:
Maar nu vallen me inderdaad de "heftige" woorden op: speerworp, scheurt de buikwand open, blauwe bloed, huivering.
Maar inderdaad, wanneer je verder leest :
tiba schreef:
Ik zag het meer als beelden van de kracht/het geweld van het licht, maar niet in die mate dat ze angst aanjagen.
Maar het gedicht gaat nog verder. In contrast met het geweldige van de natuur krijgen wij "het sprokkelen van glinsters in je ogen". En dit zorgt dan weer voor een ander soort huivering, die kan gespiegeld worden aan het grootse dat ons omgeeft. De titel van de bundel sluit daar trouwens ook goed bij aan.
Rutger
Wat anders zoekt het woord...
Wat anders zoekt het woord
in de droesem van het zijn
dan wat onvatbaar is
en toch bestaat
zoals het water van de stroom
aan de hand ontglipt
maar in de kruik
zijn begrenzing kent
zijn vorm bewaart
en laaft
zoals soms
het gedicht
Germain Droogenbroodt
Uit: “In de stroom van de tijd – En la corriente del tiempo”,
POINT Editions, 2008
Ik kreeg dit gedicht doorgestuurd n.a.v. gedichtendag
Tiba.
Wat anders zoekt het woord
in de droesem van het zijn
dan wat onvatbaar is
en toch bestaat
zoals het water van de stroom
aan de hand ontglipt
maar in de kruik
zijn begrenzing kent
zijn vorm bewaart
en laaft
zoals soms
het gedicht
Germain Droogenbroodt
Uit: “In de stroom van de tijd – En la corriente del tiempo”,
POINT Editions, 2008
Ik kreeg dit gedicht doorgestuurd n.a.v. gedichtendag
Tiba.
WERP IN DE AFGROND van de wanhoop
het leefnet uit
sprokkel bij laagtij het wrakhout
de woorden van weleer
breek van de stilte het brood
bewaar de kruimels
de aanmaaktwijgen
van de dageraad.
Of hoe men wanhoop kan bestrijden, of, om het met de dichter te zeggen, hoe men hout kan sprokkelen voor een nieuwe dag van morgen.
De dichter gebruikt een bloemrijke taal, zo typisch voor zijn stijl.
In een leefnet houdt men de gevangen vissen levend; wrakhout dat aanspoelt moet je sprokkelen, het zijn de overblijfselen van het verleden.
De beelden leefnet en wrakhout leunen dicht bij mekaar aan: vissen, zee, wrakhout...
Woorden van weleer gaan over in de stilte van het brood, daarvan moet je de kruimels bewaren, een nieuwe metafoor.
Die kruimels zijn als aanmaaktwijgen van de dageraad, dit sluit dan weer aan bij het beeld van het hout sprokkelen.
Ieder beeld is een schilderijtje, oosters aandoend.
De vier laatste regels zouden niet misstaan in een bundel met oosterse verzen.
Toch vraag ik me af of het geheel niet wat overdadig is aan beelden, als een te rijk gevulde dis, om in de stijl van de dichter te spreken.
mira
Hier een interessante link met veel informatie over Germain Droogenbroodt
http://www.mansveld.be/2008/10/22/werel ... ekenbeurs/
Dettie
http://www.mansveld.be/2008/10/22/werel ... ekenbeurs/
Dettie
En ook Germain Droogenbroodt staat nu op de site
zie http://www.poezie-leestafel.info/germain-droogenbroodt
Na herlezing kom ik er achter dat ik heel weinig begrijp van zijn gedichten.
Ik weet niet of ik van zijn stijl houd. Toch maar eens een paar keer herlezen. Wie weet dringt het dan tot me door wat hij probeert te zeggen.
Dettie
zie http://www.poezie-leestafel.info/germain-droogenbroodt
Na herlezing kom ik er achter dat ik heel weinig begrijp van zijn gedichten.
Ik weet niet of ik van zijn stijl houd. Toch maar eens een paar keer herlezen. Wie weet dringt het dan tot me door wat hij probeert te zeggen.
Dettie
mira schreef:Geplaatst: 09 nov 2008 02:14 pm
Ochtend
Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open
kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.
Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst
terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.
Germain Droogenbroodt
UIt:Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989
mira
Dit gedicht wekt bij mij een tegenstrijdige huivering op.
Iets bedreigds, nl. een speerworp van licht dat de buik openscheurt,
maar ook iets bevrijdends... die glinster van je ogen!
Het doet me een beetje aan Ierland denken, ik weet het niet.
Knap om 2 uitersten in een gedicht te verwerken,
zonder langdradig te worden.
Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~
(naar: Italo Calvino)
(naar: Italo Calvino)
Molly schreef:
Dit gedicht wekt bij mij een tegenstrijdige huivering op.
Iets bedreigds, nl. een speerworp van licht dat de buik openscheurt,
maar ook iets bevrijdends... die glinster van je ogen!
Het doet me een beetje aan Ierland denken, ik weet het niet.
Knap om 2 uitersten in een gedicht te verwerken,
zonder langdradig te worden.
Molly
Nu je het zegt zie ik pas dat er ook iets bedreigends van uit kan gaan.
Ik zag in gedachte een nog donkere ochtendlucht waar ineens het licht doorheen breekt en de lucht langzaam prachtig blauw kleurt. Heerlijk beeld en ook prachtig beeldend weergegeven dacht ik.
Ik zag helemaal de bedriegende woorden niet! speerworp, scheurt de buikwand open... Hoe je toch heel verschillend een gedicht kan lezen...
Dettie
POËZIE
voor Rudolf van de Perre
Schrijven is woorden
sprokkelen
met de lamp van de taal
het hoorbaar maken
van stilte
olie
in de stroom van de tijd
GERMAIN DROOGENBROODT
Uit; „In de stroom van de tijd“•, Meditaties in de Himalaya’s
Door Germain Droogenbroodt opgestuurd n.a.v. Gedichtendag, waarvoor dank!
Tiba.
voor Rudolf van de Perre
Schrijven is woorden
sprokkelen
met de lamp van de taal
het hoorbaar maken
van stilte
olie
in de stroom van de tijd
GERMAIN DROOGENBROODT
Uit; „In de stroom van de tijd“•, Meditaties in de Himalaya’s
Door Germain Droogenbroodt opgestuurd n.a.v. Gedichtendag, waarvoor dank!
Tiba.
-
- Berichten: 217
- Lid geworden op: Za Jun 27, 2009 18:11
- Locatie: Hoogland
- Contact:
destijds maakte Rudolf Van De Perre een boekmet besprekingen van gedichten met deze titel: Is er nog olie op de lamp van de taal. Misschien ken je die titel en speelt die door je hoofd? op zich heeft hij die titel wel van een gedicht..ik weet niet meer precies welk gedicht..
O que for quando for, é que será o que é (F. Pessoa)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten