* Lut de Block (ja)

Van Gerrit Achterberg t/m Chretien Breukers
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

* Lut de Block (ja)

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 16, 2009 21:58

Leestafel heeft toestemming (via Tiba) van Lut de Block om haar gedichten te plaatsen.
Er mogen dus meer gedichten van Lut de Block geplaatst worden

Maar niet een hele bundel.

Enkele van haar gedichten staan op de site, zie

http://www.poezie-leestafel.info/lut-de-block

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Zo Mar 08, 2009 17:50, 5 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:53

Geplaatst: 29 mei 2006 01:47 pm

Alweer goed nieuws.
Nu ook de toestemming van Lut de Block gekregen. :D

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:53

Geplaatst: 29 mei 2006 01:54 pm


Mijn vader laat het bloed al jaren stromen.
Het roeren is mijn levenswerk. Ik was
de spatten van zijn laarzen weg maar huiver
om de hars die halverwege klit. Hij leeft

weer meer dan ooit. Zijn bloed kruipt traag
in mij. Ik voel het kleven, luister naar
het doffe dreunen van de bijl. Het heilzaam
klieven en het hakken in het al te botte leed.

Lut de Block
uit: Kreatief, jaargang 20 nr. 4-5, december 1986

Tiba.
Laatst gewijzigd door Dettie op Zo Mar 08, 2009 17:01, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:54

Geplaatst: 29 mei 2006 01:58 pm

Geweldig nieuws Tiba, bedankt!!!!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:54

Geplaatst: 29 mei 2006 01:59 pm

Graag gedaan :D .

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:55

Geplaatst: 29 mei 2006 02:08 pm

Korte biografie van de dichteres Lut de Block door Jean-Paul den Haerynck vind je op de website van Literair Gent:
http://www.literair.gent.be/ (trefwoord "de Block")

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:55

Geplaatst: 05 jan 2007 04:36 pm

Men had je alles mogen breken

Men had je alles mogen breken. Maar niet
je stem. Ga nu niet spreken van verre pijn
maar leg me zwijgplicht op. Een klankloos
woord bijt in mijn keel, breekt af in mij in
lettergrepen. Ga liever dood dan nu te spreken.

Bloed, laat hem niet stollen. Aarde kruip nog
niet op hem maar mors zijn woorden, laat ze
niet verbleken. Alles kan ik aan maar niet zijn
lekke stem. Smoor haar in mij. Straks klikt hij weg
dan is het stil en spoel ik weg met hem.

Lut de Block
uit: 'Entre deux mers',
De Arbeiderspers, Amsterdam 1997.

De bundel Entre deux mers werd bekroond met de Arthur Mergelynckprijs voor poëzie 2001 en met de Provinciale Prijs voor Letterkunde van Oost-Vlaanderen 2001

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Wo Feb 25, 2009 12:11, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:55

Geplaatst: 06 jan 2007 05:40 pm

Wat een hartverscheurend gedicht!
Grijpt naar de keel.
Heel heftig is dit.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:56

Geplaatst: 30 mei 2007 05:01 am

Dochter en ik

We liepen beiden bloedend langs de Keyserlei.
Dochter en ik. Geen woord was tussen ons,
geen misverstand. Ook geen verband
tussen haar zwijgen en mijn gewild niet spreken.
Alleen een hand die me het vallen zou beletten.
Een stomme steen, zei ze. Opletten.
Het kind is moeder van de vrouw.

Ik bloei, zei ze toen ik haar zeggen wou
dat leven bloeden is en niet te stelpen.
Ze klaterlachte, kon het ook niet helpen.
Of bloeden niet een beetje bloeien is?
En dat ze snakte naar gemis,
geluk, gelul, gelal van jongens in de straat.

Ooilam op mijn schoot, wat werd ze groot.
De lente was nog iel en zij zo blij.
Gewichtsloos liepen wij,
zo zij aan zij, en hand in hand,
zo beiden bloeiend langs de Keyserlei.

Lut de Block,
uit: Entre deux mers,
De Arbeiderpers, Amsterdam-Antwerpen, 1997

Dettie

Laatst aangepast door Dettie op 23 jun 2007 06:56 am, in totaal 1 keer bewerkt

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:57

Geplaatst: 22 jun 2007 09:06 pm

Niets is bestendig

Haast je niet langer, blijf talmen en dralen.
Daal niet af in de spelonken van de leugen.
Wentel je niet in het walhalla van de waan,
maar leg je te rusten op een zwijgzaam bed
en geniet van de warme glans van dit leven.

Sta toe dat de verlangende mond van je geliefde
je zoekt, over je stamelt, door je dwaalt.
Schreeuw het uit van kortstondig geluk.
Adem op adem, lief op lijf, lijf op leed.
Sterfelijk en bederfelijk. Zij, jij, wij.

We spatten als sterren uiteen, het einde in het
verschiet. Maar het hart klopt, het bloed stuwt.
Niets is bestendiger dan de liefde voor het leven.
Zou het zich laten paaien met loze beloften van later
en beter en nog liever en het sublieme. Zou het.
Het leven roept. Verder is niets, ben je niet meer.


Lut de Block
uit: Het onverborgene,
De Arbeiderspers, 2006

Tiba.

Uit "raad de dichter" ook hier geplaatst

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:58

Geplaatst: 22 jun 2007 09:27 pm

Een gedicht waarover nog meer valt te zeggen, dacht ik.

Zelf vind ik het een gedicht met dé grote thema's: liefde en dood.
Moeilijk om daarover nog origineel te zijn: zo vaak reeds verdicht.

Hierin toch prachtig doorleefd:

je zoekt, over je stamelt, door je dwaalt.


en dit, woordspel incluis, mag er ook zijn!

Adem op adem, lief op lijf, lijf op leed.
Sterfelijk en bederfelijk. Zij, jij, wij.


Dit is echt een gedicht dat de moeite waard is.

Maar dit stoort me toch:

en geniet van de warme glans van dit leven.


o jee, dit is een regel die elke beginneling schrijft. Dit had moeten geschrapt/verbeterd worden.

Iets minder, maar toch, stoort me:
het einde in het verschiet

versleten, veelgebruikte uitdrukking.

Afgezien van deze 1,5 mislukte regel een gedicht dat ik nog vaak zal lezen.

Dettie, Gert, Elvira, Leni, Jan S., Ariadne, Rutger... wat vinden jullie?

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:59

Geplaatst: 23 jun 2007 07:04 am

Ik vind het een mooi gedicht.
De regels storen me niet omdat het in deze context staat.

Als er had gestaan
Wat je me aandoet, doet mij verdriet
het einde ligt in het verschiet

dan is het heel wat anders, dat is rijmelarij

maar volgens mij gaat dit gedicht over vrijen
en wordt het einde in het verschiet
heel anders bedoeld dan in mijn rijmregeltjes.

Ook en geniet van de warme glans van dit leven
verwijst naar het vrijen volgens mij.

Lut de Bock heeft heel subtiel geschreven vind ik persoonlijk.
Ze roept eigenlijk, geniet van het leven!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 13:59

eplaatst: 16 jul 2007 10:11 am

Vleugelslag

Zwemmen moet je leren. Het vaste omzetten in vloeibaar.
Veren op de steunzool van het water. Liggen op het water.
Zwemmen is loslaten, drijven, meegaan met de stroom.

Maar wat is vliegen? Vliegen is dit alles niet.
Vliegen valt niet te leren. Je kunt het of
je kunt het niet. Alle vrouwen kunnen het.
Ze zijn het soms vergeten. Vliegen is de weidse
bandeloosheid van verlangen, loskomen op eigen kracht.

Geen makke schoolslag maar een vlindervlucht:
het overwinnen van je zware zelf en opstijgen,
klapwiekend, wervelend, de lucht doorklievend.
De vleugelslag van vrouwen is verraderlijk. Mooi.

Lut de Block
Uit: Het onverborgene
De Arbeiderspers, 2006

Eerst het zwemmen, meedrijven met de stroom maar dan...
vliegen, niet meer meedrijven maar opstijgen, loskomen...

Dettie

Laatst aangepast door Dettie op 19 jul 2007 03:56 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Laatst gewijzigd door Dettie op Zo Mar 08, 2009 17:13, 2 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:00

Geplaatst: 16 jul 2007 01:30 pm

Dit gedicht vind ik stukken beter dan 'niets is bestendig'.
Veel origineler qua thema en ook qua verwoording.
'geen makke schoolslag maar een vlindervlucht'
'de vleugelslag van vrouwen is verradelijk. Mooi.'
vind ik subliem gevonden.
Het vorige gedicht bevat volgens Tiba een paar zwakke zinnen. Ik ben het er mee eens.

Zou het kunnen dat er en foutje staat? 'zwemmen is loslaten ' lijkt me logischer...

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:01

Geplaatst: 16 jul 2007 04:44 pm

Zou het kunnen dat er en foutje staat? 'zwemmen is loslaten ' lijkt me logischer...


Denk ik ook,
en ook "verraderlijk ipv verradelijk.

Op de rest kom ik nog terug.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:02

Geplaatst: 27 jul 2007 09:46 pm

Geen makke schoolslag maar een vlindervlucht:
het overwinnen van je zware zelf en opstijgen, klapwiekend, wervelend, de lucht doorklievend.
De vleugelslag van vrouwen is verraderlijk. Mooi.



Inderdaad een prachtig einde.
Doet me een beetje denken aan Icarus die naar de zon vliegt (en het gedicht van Claus).

verraderlijk. Mooi. Als dat punt er niet gestaan had was het: verraderlijk mooi, dan verandert de betekenis natuurlijk.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:03

Geplaatst: 10 okt 2007 06:49 am

Trois Allumettes *)

Met jou
slapen
in een
lucifer-
doosje

moet wel
heel
gevaarlijk
zijn

jij
die mij
in vuur
en vlam zet
ik
die al
brand
van verlangen.

Lut de Block
Uit: 'Vader',
Yang Poëzie Reeks, Gent 1984³.
*) Drie lucifers

Grappig gedicht over de seksuele aantrekkingskracht.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:03

Geplaatst: 26 okt 2007 10:45 pm

Jaaa, grappige vondst!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:04

Geplaatst: 04 nov 2007 08:11 am

tiba schreef:
Afgezien van deze 1,5 mislukte regel een gedicht dat ik nog vaak zal lezen.

Dettie, Gert, Elvira, Leni, Jan S., Ariadne, Rutger... wat vinden jullie?

Tiba.



Tiba, mijn commentaar komt heel laat (ontdek ik nu) maar uit jouw commentaar op het gedicht leer ikzelf bij. Het bevat een aantal waarschuwingen voor beginners zoals ik. Bedankt! :)

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:05

Geplaatst: 10 nov 2007 12:00 am

De gedichten in dit item herlezen.
Prachtig vind ik ze.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:06

Geplaatst: 04 dec 2007 12:02 pm

Mijn vader laat het bloed al jaren stromen.
Het roeren is mijn levenswerk. Ik was
de spatten van zijn laarzen weg maar huiver
om de hars die halverwege klit. Hij leeft

weer meer dan ooit. Zijn bloed kruipt traag
in mij. Ik voel het kleven, luister naar
het doffe dreunen van de bijl. Het heilzaam
klieven en het hakken in het al te botte leed.

Lut de Block
uit: Kreatief, jaargang 20 nr. 4-5, december 1986



Bij het lezen van dit gedicht heb ik het gevoel dat hier twee generatie's tegenover elkaar staan, en anderzijds ook weer niet, aangezien
Mijn vader laat het bloed al jaren stromen.

Zijn bloed kruipt traag in mij.


Hetzelfde bloed, maar het stroomt op verschillende manieren. Dat verschillend zijn uit zich ook in de "afkeer" van de ik-persoon voor het werk dat de vader verricht.
maar huiver om de hars die halverwege klit.

Het heilzaam klieven en het hakken in het al te botte leed.


De ik-figuur voelt zich een met de natuur, die het werk van de vader "ondergaat", en is het daar niet mee eens.
Ik voel het kleven, luister naar
het doffe dreunen van de bijl.


De taak van de ik-figuur is "roeren", maar dat kan ik niet zo goed plaatsen in het geheel. Is het misschien roeren in haar eigen leed ?

Rutger

_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:07

Geplaatst: 08 dec 2007 06:27 pm

tiba schreef:Dettie, Gert, Elvira, Leni, Jan S., Ariadne, Rutger... wat vinden jullie?
Mijn commentaar komt nog veel later dan die van Jan, maar beter laat dan nooit zou ik zeggen.

Ik ben het alvast met tiba eens met het thema van het gedicht, namelijk liefde en dood. Dat het niet altijd gemakkelijk is, hierin nog origineel te zijn, daar kan ik mij moeilijker in vinden. Het is niet omdat dit nu strafbaar is, dat het geen eer meer mag zijn om, al dan niet letterlijk, geplagieerd (of geciteerd zonder bronvermelding) te worden.
Niets is bestendig
Dus, alles is vergankelijk, of met andere woorden, de dood is overal. Wij krijgen in de eerste strofe als het ware een onthaastings"cursus". Laat je gewoon rustig gaan, en geniet van het aardse bestaan, zo lang je kan. En alleen het langzaam aan doen biedt je deze kans.
Haast je niet langer, blijf talmen en dralen.
Daal niet af in de spelonken van de leugen.
Wentel je niet in het walhalla van de waan,
maar leg je te rusten op een zwijgzaam bed
en geniet van de warme glans van dit leven.
Een belangrijk aspect van dit leven blijft de liefde, die hier inderdaad heel doorleefd, en met prachtige beelden wordt weergegeven.
Sta toe dat de verlangende mond van je geliefde
je zoekt, over je stamelt, door je dwaalt.
Schreeuw het uit van kortstondig geluk.
Adem op adem, lief op lijf, lijf op leed.
Sterfelijk en bederfelijk. Zij, jij, wij.
Onherroepelijk is het einde. Althans, dit is wat uit de laatste strofe weerklinkt. Tot stof en as keert iedereen weer, en een opgaan in een hiernamaals is er niet bij.
We spatten als sterren uiteen, het einde in het
verschiet. Maar het hart klopt, het bloed stuwt.
Niets is bestendiger dan de liefde voor het leven.
Zou het zich laten paaien met loze beloften van later
en beter en nog liever en het sublieme. Zou het.
Het leven roept. Verder is niets, ben je niet meer.
Er zijn inderdaad heel wat verwijzingen naar vrijen (een aspect van de liefdevolgens mij, dettie, maar ik zit dan wat in de knoei met de eerste strofe. Daar moet ik nog eens over nadenken.
dettie schreef:maar volgens mij gaat dit gedicht over vrijen
en wordt het einde in het verschiet
heel anders bedoeld dan in mijn rijmregeltjes.

Ook en geniet van de warme glans van dit leven
verwijst naar het vrijen volgens mij.


Rutger

_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:08

Geplaatst: 29 dec 2007 10:15 pm

Rutger schreef:
Ik ben het alvast met tiba eens met het thema van het gedicht, namelijk liefde en dood. Dat het niet altijd gemakkelijk is, hierin nog origineel te zijn, daar kan ik mij moeilijker in vinden. Het is niet omdat dit nu strafbaar is, dat het geen eer meer mag zijn om, al dan niet letterlijk, geplagieerd (of geciteerd zonder bronvermelding) te worden.



Rutger, ik ben wat laat met mijn reactie, maar ik begrijp niet goed wat je bedoelt. Het is dan ook moeilijk om te reageren.

Op het gedicht 'mijn vader laat het bloed al jaren stromen' wil ik graag terugkomen.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:09

Geplaatst: 30 dec 2007 02:46 pm

tiba schreef:Rutger schreef:

Ik ben het alvast met tiba eens met het thema van het gedicht, namelijk liefde en dood. Dat het niet altijd gemakkelijk is, hierin nog origineel te zijn, daar kan ik mij moeilijker in vinden. Het is niet omdat dit nu strafbaar is, dat het geen eer meer mag zijn om, al dan niet letterlijk, geplagieerd (of geciteerd zonder bronvermelding) te worden.


Rutger, ik ben wat laat met mijn reactie, maar ik begrijp niet goed wat je bedoelt. Het is dan ook moeilijk om te reageren.

Op het gedicht 'mijn vader laat het bloed al jaren stromen' wil ik graag terugkomen.

Tiba.


Tiba, enkele lijnen terug schreef je :

tiba schreef:Moeilijk om daarover nog origineel te zijn: zo vaak reeds verdicht.


Volgens mij is het best nog mogelijk, origineel uit de hoek te komen. Je hebt gereageerd op mijn gedichtenreeks over liefde. Wat vind je over hun originaliteit bijvoorbeeld ?

Verder heb ik originaliteit willen verbinden met plagiaat. Dit idee kwam toen zo maar bij mij op, zonder er echt over na te denken. Een zwaar woord weliswaar, maar vooraleer dit strafbaar werd, was het zelfs een hele eer, geplagieerd te worden. Zelfs daar vind ik persoonlijk nog originaliteit in terug, ook al wordt een tekst soms letterlijk overgenomen in een andere tekst.

Rutger

_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 14:10

Geplaatst: 30 dec 2007 02:48 pm

tiba schreef:
Op het gedicht 'mijn vader laat het bloed al jaren stromen' wil ik graag terugkomen.



Ik kijk alvast uit naar jouw commentaar, tiba.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje


Terug naar “Gedichten A-B”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten