Sacha Blé (ja)

Van Gerrit Achterberg t/m Chretien Breukers
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Sacha Blé (ja)

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 16, 2009 21:58

Er mogen meer gedichten van Sacha Blé geplaatst worden Maar niet een hele bundel.

Enkele van zijn gedichten staan hier op de site

http://www.poezie-leestafel.info/sacha-ble

Dettie

---
Laatst gewijzigd door Dettie op Di Feb 10, 2009 21:36, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:11

Geplaatst: 11 aug 2005 06:50 pm

Voor G. Raes, Tuinwijklaan 83, Gent

Ik zie u, meneer, alle dagen wonen
u woont daar zeer lang en zeer lang

als verdoken, ik geniet reeds jaren
van u daar te weten, met uw huis

als geplooid en u zelf al vergetend,
wellicht vroeg niemand u dus wat

het is, een huis, daarin wonen, eten
en roken, maar aan uw huis, gewit,

allerkleinst, vegeterend, en aan hoe
ik u eruit zie treden, had ik het meest

telkens als ik les moest geven, ik hield
eraan uw naam uit het hoofd te leren.

Sacha Blé
uit: Gedichten 2003, Hugo Brems en Willy Spillebeen, Davidsfonds 2003

Het is een gedicht dat me onmiddellijk aanspreekt bij het lezen. Misschien omdat de thematiek tegelijk herkenbaar is en toch apart.
Sacha Blé is een naam om in het oog te houden, denk ik.

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:11

Geplaatst: 12 feb 2006 10:48 am

Sacha Blé (1971) is doctor in de milieutechnologie. Momenteel studeert hij Klassieke Talen. Hij schreef twee dichtbundels: Afwezigheid en Onder de pijnbomen. Van deze laatste verscheen een voorpublicatie in Poëziekrant.
Zijn gedichten, gedragen door gevoelens van verlangen en gemis, zijn een zoektocht naar wat onbreekt. Een zoektocht in tijd en ruimte, maar ook in zichzelf.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:12

Geplaatst: 19 feb 2006 09:52 pm

Overvloed

We kwamen binnen van tussen de overvloed
aan karmozijnrood geworden bladeren, in ons hoofd
dampte Gregoriaans op tussen de fado.
Geen wespen die dansten
op de levenslange keukentafel, geen muren die verbleekten
nu het andermaal in onze ogen waaide.
Voor het eerst werden we onder de voet gelopen

door en spinnend voornemen:
dat ik een handschrift zou aannemen
als het eelt op Iris' voetsporen,
dat jij zou veinzen dat je wist
waarin je voortaan wilde geloven.
Op dat eigenste moment fotografeerden we.
De druppels bloed tegen ons verhemelte, onze naakte ogen.

Sacha Blé
uit: Onder de pijnbomen, Lannoo, 2004

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:12

Geplaatst: 19 feb 2006 10:02 pm

Bovenstaand gedicht vind ik moeilijk!
Ik snap niet hoe ik alles aan mekaar moet knopen.

"We kwamen binnen van tussen de overvloed van karmozijnrood geworden bladeren"
Wat is daarmee bedoeld? De herfst buiten???

Gregoriaans = kerkmuziek in het Latijn
fado = die prachtige Portugese muziek
Iris= de Griekse godin van de regenboog, boodschapster van de goden, als ze van de Olympus afdaalt trekt ze een spoor van kleuren aan de hemel (= de regenboog)

maar veel verder brengt me dit niet

een handschrift aannemen als het eelt' op Iris' voetsporen:

duidt op zijn schrijven dat lijkt op "eelt". Er zit sleet op de boodschap die hij wil overbrengen? Waarom dat "voornemen"???
Ziet iemand meer duidelijkheid?

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:13

Geplaatst: 08 mrt 2006 11:46 am

Het gedicht Overvloed behoort tot een cyclus dat "In Alexandrië" heet.
Misschien verklaart dat meer Tiba?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:14

Geplaatst: 08 mrt 2006 16.52 am

Hoe je dat leerde

Hoe je dat leerde hoe een
lichaam toch bescheiden
kon blijven, hoe je dat
leerde en hoe je toch opzij
wou blijven kijken, wanneer
het zich boog, truitje boven
bips net iets te hoog en
wat dat toen vertelde over
willen, over beginnen, over

Sacha Blé
Uit: Afwezigheid
Lannoo, Tielt 2003

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:16

09 mrt 2006 05:52 pm

Het gedicht Overvloed behoort tot een cyclus dat "In Alexandrië" heet.
Misschien verklaart dat meer Tiba?


niet echt... :(

tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:16

Geplaatst: 09 apr 2006 12:10 pm

Ik mat vanochtend dan die dikte
van ons enige, het berken,
tafelblad, steeds vaker nu
legden we er onze woorden op,
in de fruitschaal, in de voorzichtige
middagzon. We gisten hoeveel
van die stroperige woorden

een dergelijk oud blad dragen kon
en toen je het schilderde op doek
koos je er een statig purper voor
en je toogde onze woorden erop
in een perzikenoranje
dat ik weergaloos, ontzagwekkend
en troostvol vond.

Sacha Blé
Uit: Onder de pijnbomen
Lanno, Tielt 2004

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:17

Geplaatst: 09 apr 2006 12:13 pm

Ik vind dit zo'n prachtig gedicht.
Het zitten aan de enige tafel,
de gesprekken die eraan gevoerd worden.
Geen woorden op een weegschaal leggen maar op een fruitschaal (vruchtbare woorden?)
En dan het schilderen van die tafel in statig purper en de woorden in perzikenoranje (warm)!
Prachtig!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:17

Geplaatst: 09 apr 2006 12:24 pm

Tiba voorafgaande aan "Overvloed" gaat dit gedicht:

In dezelfde wereld

We hielden vandezelfde wereld nu,
we konden nu verder.
Vanop het terras in Alexandrië
moeten we iets hebben gezien,
was het de bries, was het de rif,
was het de zucht, het blauwig gezicht?

over zoiets ouds als De Beeldenstorm,
je liet me stralen, ontroerd betwistte je
dat alle wijsheid eigenwijs is.
Je had het moment onthouden waarop we werden
opnieuw wie we altijd waren
en het moment toen we beslisten
dat niet stormenderhand te veruitwendigen.

Sacha Blé
Uit: Onder de pijnbomen
Lannoo, Tielt 2004

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:18

Geplaatst: 09 apr 2006 12:28 pm

Ik denk dat 'Overvloed' slaat op alle indrukken die ze opgedaan hebben in Alexandrië.
Ze kwamen terug in de herfst maar in hun hoofd waren ze nog daar.
Ze zitten boordevol herinnering en voornemens dankzij die reis.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:18

Geplaatst: 18 mrt 2007 11:11 am

Rood

Ik had het rood al vroeg gezien,
maar het moest nog avond worden.
En de aloude tafel
moest nog lang buiten
en het dikke raam nog open geschoven.

Ik moest jou nog vergeten,
jou dat niet schrijven
en over het leven.
Iemand zei toen zachtste woorden,
iemand zag verdwaalde eenden.

Sacha Blé
uit: Onder de pijnbomen gedichten
Uitgeverij Lannoo Tielt 2004

Ik vind het een prachtig gedicht, helemaal begrijpen doe ik het niet maar dat doet aan de mooiheid van het gedicht niets af.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:20

Geplaatst: 24 nov 2007 07:28 pm

Sacha Blé blijkt mijn fenomenale (want dat zegt hij graag) leerkracht Latijn te zijn. Mijn be- en verwondering was dan ook heel groot toen ik zijn naam even googlede. Zo ben ik hier ook terecht gekomen. Ik heb nu nog maar enkele van zijn gedichten gelezen en ik vind ze prachtig.

Ik kan gewoon niet wachten tot wanneer ik hem dinsdag zie.

Nemesis
_________________
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.

// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:21

Geplaatst: 24 nov 2007 07:33 pm

Dettie schreef:
Hoe je dat leerde

Hoe je dat leerde hoe een
lichaam toch bescheiden
kon blijven, hoe je dat
leerde en hoe je toch opzij
wou blijven kijken, wanneer
het zich boog, truitje boven
bips net iets te hoog en
wat dat toen vertelde over
willen, over beginnen, over

Sacha Blé
Uit: Afwezigheid
Lannoo, Tielt 2003

waaw, wat is dit mooi! Ik herken er mij eigenlijk heel goed in. Prachtig!

Nemesis
_________________
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.

// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:22

Geplaatst: 24 nov 2007 09:44 pm

wat dat toen vertelde over
willen, over beginnen, over



Mooi gedicht, prachtig einde ook.
De zin is niet af, er staat ook geen punt achter de laatste regel... het verhaal moet nog beginnen. Dat vind ik zo mooi!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:22

Geplaatst: 24 nov 2007 09:46 pm

die zin trof me ook! Maar dat detail was me nog niet opgevallen. Inderdaad, heel mooi gedaan.

Nemesis
_________________
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.

// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:28

Geplaatst: 25 nov 2007 02:24 pm

hihi

aangezien Sacha vrijdag zijn laatste les aan ons geeft heb ik zowaar een gedichtje voor hem geschreven. ik vraag me af wat hij erover zal vinden :D

Nemesis
_________________

Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.

// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:29

Geplaatst: 25 nov 2007 04:19 pm

Hé Nemesis, mogen we mee genieten? Ik heb ooit bij mijn afscheid als leerkracht ook een prachtig gedicht van één van mijn studenten gekregen ...ik zal het nooit vergeten..
Hij zal jou op die manier ook nooit meer vergeten zie je...En via Leestafel kan je nog genieten van zijn gedichten is het niet???
En van nog veel meer poezie..ken je Pessoa al?Mijn studenten waren er wild van destijds...

Leni (uit Portugal, het land van haar lievelingsdichter)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:30

Geplaatst: 25 nov 2007 04:28 pm

Pessoa ken ik inderdaad niet. Kan hem hier ook niet direct vinden op dit forum. Ik post dat gedicht één dezer dagen hier. Ik heb het gevoel dat het nog niet helemaal af is. Verwacht er niet te veel van, het zit vol insiders en mss is het wel helemaal niet van zo'n goede kwaliteit...

Nemesis
_________________
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.

// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:30

Geplaatst: 25 nov 2007 04:43 pm Onderwerp: gedichtje

hier is het dan. Weet dat het is geschreven in niet meer dan een kwartiertje en dat het dus wrs helemaal zo goed niet is. Knipoog/Wink

Mijn leraar Latijn

mijn leraar, een speciaal geval
niemand sprak mij ooit zo
begeesterd daarover
schrijvers die gelezen moeten zijn
fenomenaal, gelijk heeft hij
zonder ciceroniaanse periodes
wijdde hij ons groentjes,
in een poging tot vertaling
interrumpeerde hij, formidabel,
informerend, Ida’s en Alberts,
wierpen ons een blik door zijn mond
begeesterd zagen zijn ogen niet
waarheen de onze afdwaalden
tot een sympathiekeling
zo hoon gelachen in september
genegenheid is nu zijn deel
wanneer Smullie mijn klas binnenwaait

Nemesis
_________________
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.

// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //

Laatst aangepast door Nemesis op 25 nov 2007 05:06 pm, in totaal 1 keer bewerkt

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:31

Geplaatst: 25 nov 2007 04:53 pm

Als ik je leraar was zou ik er ongelofelijk blij mee zijn!
vooral deze regels vind ik goed

begeesterd zagen zijn ogen niet
waarheen de onze afdwaalden

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:31

Geplaatst: 25 nov 2007 08:06 pm

Volgens mij zal hij er idd superblij mee zijn!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:32

Geplaatst: 26 nov 2007 07:02 am

Ja, het doet wat bij een mens als er speciaal voor jou een gedicht geschreven is.
Ik mocht het een tijdje geleden meemaken op het einde van een opleiding rond coaching. Ik verwijs nogal graag naar het belang van stiltes tijdens een (coaching)gesprek - zoals het belang van de witregels in een gedicht. En over dat laatste had een deelnemer dus een gedicht geschreven. Een memorabele ervaring! Dus ik gun het Sacha Blé van harte. Tof dat je dit voor hem componeerde.

(en de zin die Dettie citeerde, vind ik ook de mooiste)

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Jan 30, 2009 17:32

Geplaatst: 26 nov 2007 10:38 am

Voilà dat bedoel ik nu...hoewel je zegt niets van poezie te kennen (met trema maar dat vind ik niet op de Portugese pc) schrijf je toch een gedicht en in dit geval is het de bedoeling die telt....Hij zal het zeker apprecieren. Je doet me terugdenken aan mijn vroeger leven midden de studenten..ik hield erg van het lesgeven. Ik zal je een gedicht van Pessoa sturen via privébericht want er mag niets gepubliceerd worden omdat we geen toestemmig hebben van de Portugese erven.Je begrijpt dat ik je wil leren poezie te ontdekken hé..

Leni


Terug naar “Gedichten A-B”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten