Pieter Boskma (ja, enkele gedichten)

Van Gerrit Achterberg t/m Chretien Breukers
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Pieter Boskma (ja, enkele gedichten)

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:19

Geplaatst: 26 jan 2007 01:14 pm

P. Boksma gaat acoord met het plaatsen van de gedichten.

Onder de lichtboom (De aardse komedie)
Tijding (Puur)
Over de goedheid (De Messiaanse kust)
In tongen (Het zingende doek & De geheime gedichten)
Deling/Droomijs (Ene arm vrij)


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:20

Geplaatst: 21 jan 2007 09:20 pm

Bij Meander alvast meer over deze dichter:

http://meander.italics.net/recensies/re ... p?txt=3005

Het zou heel mooi zijn als Leestafel toestemming kreeg.
Naar wat ik op Meander lees, een veelbelovend dichter!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:21

Geplaatst: 26 jan 2007 01:14 pm

In principe gaat P. Boksma acoord met het plaatsen van bepaalde gedichten.
Er zijn nog een paar vragen.
Ik heb Wouter gemaild om een en ander kort te sluiten.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:22

Geplaatst: 19 apr 2007 11:20 am

DELING

Naarmate ik u nader kom,
raak ik van mijzelf verwijderd.
Een fluistering. Ons beider?
Wij delen elkaar om en om.

Ik sluit mijn ogen en ontwaar
de binnenkant van uw gezicht;
bloeddoorschoten morgenlicht
vibreert achter uw wimperhaar.

Wat blijft van elk van ons
gaat onverbiddelijk verloren
als de adem die gij achterliet
ook mij, herbruikt, ontvliedt,

en ik, ondode, word herboren
in de rest van onze som,

waar teller door noemer gonst.

Pieter Boskma
uit Ene arm vrij
Amsterdam: Prometheus, 2003

Wouter

Het gaat hier om 'Achterberg-gedichten'
('pastiches', noemt men ze soms, maar het is meer dan
dat: ze werden wel degelijk voor echte Achterberg-gedichten
gezien; de publicatie ervan in 'Awater' veroorzaakte nogal
wat tumult, het haalde zelfs de voorpagina van NRC. De twee
gedichten zijn als een soort supplement opgenomen in 'Ene arm
vrij', een cyclus waarin Achterberg postuum op de twee gedichten
reageert.

---
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Feb 26, 2009 15:22, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:24

Geplaatst: 06 jun 2007 06:06 am

ONDER DE LICHTBOOM

Zoals golven, zonder duidelijk begin,
misschien als rimpeling veroorzaakt
door een vis, zich naargelang de wind,
onstuimig of gedwee, verheffen uit de zee
"hun uitwaaierend schuim al zien
ontbloeien tot bewolking", en een
moment in evenwicht van gravitatie
en cohesie wachten op het breekpunt
waarvoor zij zich gesteld zien door
de wereld der verschijnselen,

zo raakt ook de mens" geboren uit het weids
gebaar van een korrel zand" op de toppen
van zijn bloei, zijn wil, zijn werk, zijn visie,
er plots van doordrongen dat hij ten hemel
dacht te reiken in een almaar magistraler
expanderend vergezicht, maar in feite slechts
zijn idolen achterna stuift op de rimpelloze stranden
terwijl nieuwe kelen fluisteren van het tegenlicht
dat al in de ogen van de volgelingen openbreekt,
verwonderd hoe virtuoos en hoe viriel dat gaat,

en staat men op een dag "het regent zonder twijfel,
onzekerheid beweegt de lucht" onder een boom
in juni, telt als voor het eerst de vingers van zijn
hand, leest in de nerven van een blad de vele
namen van de liefdes die men dacht verdrongen,
en huivert, voelt opnieuw de oude kou van
afscheid nemen, het nieuwe schrijnen in de wond
die ons doet wankelen, en die boom in juni, sacraler
dan een kathedraal, breder dan een boulevard,
staat daar maar" al meer dan honderd jaar.

'O eeuwwende in majeur! Zoveel oorlog,
zoveel vrede! Zoveel juni-avondlicht gefilterd
door de thriller van kanonnen in het oosten,
o zekere val, verraad en bedrog, o heikele taal
van bodem en dood...' Zo dus, onder die boom
in juni terwijl de regen overdrijft, voelt men het ik
als een luis in de kartonnen behuizing der ratten,
en zo: verval, degeneratie" niettemin een ik,
alleen, zichzelf en de wereld nooit genoeg,
de ladder van verlangens languit in...

... nee, geen stad vol nachtegalen nu,
geen zingende ontknoping van de som
der dictaturen. Slechts in het domein
van wind en wild en water, gedijt
van die boom het gewichtige licht,
orakelen zijn vogels, schildert hij
een rode schaduw en een zwarte zon
op het prisma van de akkers, en in
het zilverblauwe maanlicht op de sky-line
van kobalt de taal van het ontwaken als

gras en bloemen en insecten zoemend
rond de radio, een moeder in de nacht
die haar kind niet meer verwacht,
de taal van later en later, het zoet kabaal
van water, het klinken van de drinkers,
het tinken van de klinkers, het beregend
asfalt vol vertekende gezichten, lantaarns
die zacht weerspiegelen in het dijkbasalt,
en het zuchten van de sterren, desnoods
een traantje van het maantje" vol of al

ontploft. Zo onder een boom in juni
op een maandag zal het zijn dat men zich
betrapt op het kale feit van zijn bestaan.
Geven wij die mens een naam, noemen wij
haar Hera. Zo onder die volle warme boom,
een es, een iep, een populier, stond Hera
op een juni-nacht, nogal aangeschoten en ook
enigszins verliefd, een ogenblik te schuilen
voor een onweersbui, toen haar de gedachte trof
dat zij als een golf haar hoogste punt al naderde

en nóg geen inzicht van belang veroverd had!
De hemel verduisterde, geuren regenden neer
uit die es of iep of populier, en met zware adem
voelde Hera in haar stromen wat haar
voortaan stond te doen: elk moment
bestendigen in zo'n gelaagde schildering
dat die de tand, nee, heel het gebit des tijds
weerstaan zou, uit zou stijgen boven
elke stem in de omgeving en wegvliegen
op vleugels van kleur en van muziek.

Pieter Boskma
uit: De aardse komedie
Prometheus 2002

Met dank aan Wouter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:24

eplaatst: 07 jun 2007 04:47 pm

Nu heb ik het echt te druk (bah).
Volgende week hopelijk meer tijd.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:25

Geplaatst: 09 aug 2007 04:27 pm

TIJDING

Nu de Grote Nieuwe Laatste Moederlijke Oorlog
slechts drie weken duurde, honderdrieënzeventig
doden snik aan onze kant, enkele tienduizenden
bij nou ja de vijand, en het lentezonnetje schijnt
en op het balkon bloeien de planten allerkleurigst

nu de wapenen gesproken de schedels gespleten
de ledematen bloederig uit de moskeeën trippelen
bovendien de gramstorige lama op een berg in India
zijn glas gekookt water drinkt en het verder wel gelooft

nu de rivieren allemaal zijn omgelegd en van de zee
landinwaarts stromen, de paden op de lanen in,
dorpen bergen dijken allerwegen overstromen

en de vissen ach de vissen zie hen eens vakantie vieren
achter hun vissenogenkleine zonnebrillen want zij kennen
het bestraald geweten van de generaal de kardinaal
de pederast en zelfs de pornograaf in celibaat

als de vissen mensen wisten zouden zij wenen de zee
als de vissen eens wisten dat zij reeds weenden de zee

nu de lange tijd die ons werd gegeven plots nogal verkort
begint te lijken op de droom waar je al half uit ontwaakt
met scherven op je ogen en een suizen in de oren
- het terneergestort lawaai van de gewonnen strijd -

nu ziet het er toch echt naar uit dat de kruik zeer lang
te water ging langer nog dan dorst verdroeg te lang
want statig zinken reeds de barsten in een schotschrift
dat amper opgesteld de vinger alweer op de trekker legt
en die in slow motion met veel tromgeroffel overhaalt.

Pieter Boskma

Met dank aan Wouter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:26

Geplaatst: 09 aug 2007 04:30 pm

DROOMIJS

Gij zijt het verste uur
waarin maat en duur,
uw bestaan ten teken,
hun verband verbreken.

De lucht die naar u openstaat
slaat mij als deur in het gelaat
en houdt mij in ’t verstard gebied
van de voorafgaand aan dit lied

vertikkende seconde die u
blind en bitter buiten stoot,
zoals de grens des doods
het minste levensresidu.

Ik volg uw verzwegen spoor
tussen woord en wijzer door;
als duizend vissenmonden
hapt door uw stiltewonder

een mateloze eeuwigheid
in het droomijs van de tijd.

Pieter Boskma

Met dank aan Wouter

Het gaat hier om 'Achterberg-gedichten'
('pastiches', noemt men ze soms, maar het is meer dan
dat: ze werden wel degelijk voor echte Achterberg-gedichten
gezien; de publicatie ervan in 'Awater' veroorzaakte nogal
wat tumult, het haalde zelfs de voorpagina van NRC. De twee
gedichten zijn als een soort supplement opgenomen in 'Ene arm
vrij', een cyclus waarin Achterberg postuum op de twee gedichten
reageert.

---

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 11, 2009 13:26

Geplaatst: 09 aug 2007 07:46 pm

Gedichten om vele malen te lezen!

"Tijding" raakt me momenteel het meest.
Maar nog vaker herlezen!..

Tiba.


Terug naar “Gedichten A-B”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten