Jana Beranová (ja)

Van Gerrit Achterberg t/m Chretien Breukers
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:02

Geplaatst: 17 okt 2006 05:37 pm

Ik snap niet goed wat je bedoelt, Jan.
Ik verstond "het jasje van geverfd konijn" altijd letterlijk(geen beeld voor iets anders).

Blijft de vraag: gaat dat jasje over een haar onbekend iemand?
Afgaande op wat Dettie vond over de bundel, lijkt dat het meest aannemelijk:

Soms is het niet een gezicht maar een ding of een beeld dat fascineert en dat je lichaam overrompelt. De associatie met het verleden dat in je hoofd zit en voorgoed het heden kleurt.


Dat tweedehands jasje roept dan associaties op met dingen die ze zelf heeft meegemaakt.
Lijkt me tot nu de beste verklaring.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:03

Geplaatst: 17 okt 2006 05:49 pm

Ik denk niet dat het over mantelzorg gaat Jan hoewel het wel een hele mooie gedachte is en er wel op zou kúnnen slaan.
Maar Jana Beranova schrijft in het algemeen meer universele gedichten.
Ik persoonlijk vind het niets voor haar om over mantelzorg te schrijven.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:04

Geplaatst: 03 dec 2006 08:26 am

Er staat bij meander een interview met Jana Beranova

http://meander.italics.net/interviews/i ... p?txt=3115

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:04

Geplaatst: 05 jan 2007 03:34 pm

Tussen de rivieren


Ik lig in het gras tussen de Waal
en de Maas. Een dag die er wezen mag.
Zon, zo oud als Methusalem.

Een merel versleept mijn schoen,
de veter speelt voor worm. Ach,
de Waal, de Maas, de Vltava. Terug

naar de bron op dobberende dromen.
Een vis in het water. Witte wijven
schudden ongegeneerd 't eenzaam dons

leeg en ik scheer weer in een kurken
vestje door de woeste Sint-Jansstromen.
Rivier in meervoud, betrapt, ontsnapt.

De eeuwige voorbijganger, net als ik.
Net als vuurvliegjes op het fijne
verhemelte van de vervalende zomer.

Wolken daarginds aan de overkant:
bokshandschoen, olifant, kop van Jut,
hemd met kant.

Jana Beranova
Uit: 'Tussen de rivieren',
De Geus, Breda, 1999

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:05

Geplaatst: 05 jan 2007 04:33 pm

Heel mooi, melancholisch gedicht is dit.

Liggend in het gras, tussen twee rivieren wordt ze in gedachten meegevoerd naar waar ze vandaan komt: terug naar de bron....

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:05

Geplaatst: 15 jan 2007 12:44 pm

Wolken daarginds aan de overkant:
bokshandschoen, olifant, kop van Jut,
hemd met kant.


Zou ze dreigend gevaar hiermee bedoelen?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:06

Geplaatst: 20 jan 2007 09:39 pm

Zijn het figuren die ze in de wolken ziet?
Maar wat ze betekenen?

Ik voel het niet aan als dreigend gevaar....

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:06

Geplaatst: 21 jan 2007 07:57 am

Ik voel het ook niet aan als dreigend gevaar hoor als ik het zo nog eens terug lees. Bijna eerder iets van vakantiestemming met in de verte van het geheugen een aantal onaangename dingen 'des mensens'.

groetjes,

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:07

Geplaatst: 07 apr 2007 06:25 pm

Krokussen


Met een nog koude hand
liefkoost ontwakende aarde
de krakers van het ijskasteel


Jana Beranová, uit: Geen hemel zo hoog, Agathon

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:07

Geplaatst: 10 apr 2007 04:03 pm

Best wel indrukwekkend vind ik .

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:08

Geplaatst: 02 mei 2007 09:10 am

De grote boom
voor Giuseppe Penone

Een nieuwe Nurejev is opgestaan.

Blote voeten raken amper de grond,
de volmondige contouren gloeien

als wangen van een opgewonden
kind. Weinig bindt hem aan de aarde.

Zon en regen, hagel en storm
zijn rampspoed noch zegen.

Geen adders onder het gras krijgen
grip op die stam. Dit is de plek waar

hij heerst, ­opgepoetst en opgedoft,
de bevlogene die zich niet neer wil

leggen, spottend met zwaartezin. Geen
hemel zo hoog of hij zal ernaar grijpen

alleen zijn wortels nog

Jana Beranová
Uit: Tussen aarde en hemel,
De Geus, 2002

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:08

Geplaatst: 02 mei 2007 09:17 am

Wat of wie zou die Nurejev zijn? Best wel een indrukwekkend klinkend gedicht.

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:09

Geplaatst: 02 mei 2007 09:20 am

Nureyev was een heel beroemd balletdanser.

Hier is meer informatie over hem http://proto4.thinkquest.nl/~kld011/dan ... soon_id=58

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:09

Geplaatst: 02 mei 2007 09:24 am

In 1968 omarmde Giuseppe Penone de stam van een boom. Het raakvlak van zijn lichaam met de boom markeerde hij met ijzerdraad dat aan de stam werd vastgeklemd. Tijdens de groei van de boom werd het ijzerdraad in de bast ingekapseld, waardoor de contouren van Penone's lichaam ten slotte als litteken op de stam zichtbaar bleven. In dit vroege werk zijn vrijwel alle belangrijke thema's van Penone's kunst al aanwezig: zijn intense en sensuele relatie met de natuur; het belang van de aanraking en daarmee van de huid en de vingers; het groeiproces en het aspect van tijd dat daarmee verbonden is.

Meer over Guiseppe Penone
http://www.kunstbus.nl/verklaringen/giu ... enone.html

--------

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:10

Geplaatst: 02 mei 2007 09:28 am

Enig werk van Penone http://www.gerardstaals.nl/?p=455

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:10

Geplaatst: 02 mei 2007 09:42 am

Bedankt voor de interessante link. Mij is het voorlopig nog niet duidelijk waarom zij dan over die twee personen een gedicht maakt.

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:11

Geplaatst: 02 mei 2007 10:09 am

Misschien omdat zowel Nurejev als Penone heel lichamelijk bezig zijn/waren?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:11

Geplaatst: 02 mei 2007 03:41 pm

http://tbn0.google.com/images?q=tbn:3ul ... i.iuav.edu

Als dit een afbeelding van Penone is, lijkt hij wel wat op Nurejev.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:12

Geplaatst: 02 mei 2007 07:59 pm

Dit vond ik in een artikel over jana Beranová

Het mooist echter wordt het op aarde zijn en reiken naar de hemel verwoordt in het juist niet zo aards gerichte De grote boom

en ook:
Giuseppe Penone onderzoekt de krachten van de natuur, hun energetisch potentieel en tegelijkertijd bepaalt en onderzoekt hij de grenzen van zijn eigen lichaam’.

Ik denk dat beranová dat bedoelde met een nieuwe nurejev.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:13

Geplaatst: 01 sep 2007 07:26 pm

Deuren


Elke dag
worden duizenden mensen geboren
elke dag
gaan duizenden mensen dood

Elke dag vrijen duizenden
met andere duizenden
en moorden enkelingen
duizenden uit

Elke dag zoek ik naarstig
naar mensen
en ga
met mijn kop
door duizenden muren

Jana Beranová
Uit: 'Geen Hemel zo hoog', 1983.

Wat ik apart vind is dat er eerst over duizenden wordt gesproken
en dan over enkelingen om te eindigen bij ik (die door duizenden muren gaat. De cirkel is weer rond).

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:13

Geplaatst: 01 sep 2007 07:47 pm

de titel van het gedicht is "deuren".
Het gaat er ook over hoe ze als eenling is tegenover al die duizenden.
Ze gaat naarstig op zoek naar de anderen... maar moet daarvoor met haar kop door muren.
Daaruit leid ik af dat er geen (openstaande) deuren naar de andere zijn.
Er gebeurt zoveel in deze wereld, op ieder moment, toch is echt contact met de andere moeilijk.
Ik denk dat zoiets wordt bedoeld.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:14

Geplaatst: 02 sep 2007 05:33 am

De eerste twee strofen vind ik niet zo poetisch, de laatste dan weer wel. Sterk in zijn geheel vind ik. ...

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:14

Geplaatst: 02 sep 2007 08:50 am

Ik ben het er volledig mee eens ,Jan, de eerste 2 strofen, vind ik ook minder goed. De andere gedichten van Jana Beranova die hier al stonden, zijn van een beter niveau.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:15

Geplaatst: 07 okt 2007 07:27 pm

Het lezen van een gedicht is ook een momentopname....
In een vorige reactie zei ik dat ik de twee eerste strofen niet zo poëtisch vond. Bij hernieuwde lezing vind ik de tweede strofe wel "aan de ribben plakken", dus wat mij betreft wel geslaagd, want ik denk dat het toch de bedoeling is van zo'n gedicht dat het "treft".
De laatste strofe vind ik nog altijd de beste.

Dit nog als reactie op het voorgaande.
Een "nieuw" gedicht komt er aan.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Jan 28, 2009 12:15

Geplaatst: 07 okt 2007 08:21 pm

Antwoord


Macht loopt altijd
naar eigen afgrond

macht lacht nooit
maar ontbloot tanden

je weet heel goed
dat macht blind is

hoe komt ze dan toch
aan die bebloede handen


Jana Beranová
uit: Tussen de rivieren,
De Geus, Breda 1999

Tiba.

Een gedicht dat voor zichzelf spreekt.
"Macht lacht nooit/maar ontbloot tanden".
Raak!


Terug naar “Gedichten A-B”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten