Gerbrand Adriaenszoon Bredero 1585-1618 (ja)

Van Gerrit Achterberg t/m Chretien Breukers
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Gerbrand Adriaenszoon Bredero 1585-1618 (ja)

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 21:05

Gerbrand Adriaenszoon Bredero is meer dan 70 jaar geleden overleden en dat betekent dat zijn gedichten vrij van copyright zijn. Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 21:06

Geplaatst: 19 jan 2008 08:16 pm

http://nl.wikipedia.org/wiki/Gerbrand_A ... z._Bredero

Nog geen gedichten, maar hierbij alvast een mogelijke inspiratiebron, namelijk de sonnetten van Petrarca.

Vanavond las ik in een vertaling van Ike Cialona enkele sonnetten van Petrarca, en bij eentje daarvan moest ik gelijk aan Bredero denken, met zijn En is't de liefde niet, wat is't dan dat mij kwelt.

Het begin van het sonnet van Petrarca wil ik jullie alvast niet onthouden, als voorbereiding op Bredero's tekst :

Uit sonnet 132 :

S'amor non è, che dunque è quel ch'io sento ?
Ma s'egli è amor, per Dio, che cosa et quale ?

Als dit geen liefde is, wat is het dan ?
En als het liefde is, is ze dan goed ?

(Uit : Sonnetten voor Laura, door Francesco Petrarca (in een vertaling van Ike Cialona) - ISBN 90 351 1999 1)


Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 21:06

Geplaatst: 05 apr 2008 10:48 am

Den harpen speelder die, met cracht wel kan versoeten

De boose geesten wreed, in Plutoos duyster hel,

De monsters schrickelijck, die tormenteren fel,

De sielen al te straf, wiens lyden niemant boeten,

Och dat mijn harte con, door sijn geluyt ontmoeten

Versoeting van dees quael, so het niet werd verlost,

Daer van het werd’ verdruct, verschrict ô dat hy cost

Wat blussen mijn verdriet, ic soud’ hem roemen moeten

Maer neen dit soet geluyt, verwect noch meer de pijn

End’ doet my treuren om, dat als de liefste mijn,

My niet aen sien en wil, k’laet staen my troost te geven

Daerom mijn herte claecht, benaut ontroert ja beeft

En smelt door desen brant, dat het niet meer en leeft

De doot de doot alleen, heeft t’vonnis al geschreven.


(bron : http://cf.hum.uva.nl/bookmaster/Bredero ... redero.htm)
(als er vragen zijn over de inhoud, laat alvast maar iets weten)
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 21:07

Geplaatst: 05 apr 2008 10:20 pm

Daerom mijn herte claecht, benaut ontroert ja beeft

ontroerende regel, zou ook in een moderner gedicht niet misstaan.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 21:08

Geplaatst: 23 apr 2008 07:39 am

Sonnet

Wat al een Minnaar doet in zijn verliefde sin,
Hoe dat hy bid en smeekt, hoe dat hy traant en vlait,
Hoe hoog hy die verheft die in zijn sinnen lait,
Wat gaven groot en veel hy mede siet daer in.

Wat heylsaam staat het is te leven inde min,
Wat dat hy bied en geeft, versweert en haar toeseyt,
Wateyndlyck hy versoeckt voor zijn gedienstigheyt,
Ons Bre'ro rijmde fray en song't me in't begin.

Maar als hy sag daar naar dat sulx hem niet cond' baten,
Soo walchden hem zijn doen; en heeft zijn Stijl verlaten
En dichten over kloeck tot deuchts en konsts-vermeering

Gedichten veelderley, en sangen geestelijck,
Nalatende ons die (te singen blydelijck)
Tot les voor ons al t'saam, en tot zijn waar bekeering.

HOPE TROOST.- (zinspreuk van niet nader genoemde dichter)

Een verwijzing naar een verandering in de onderwerpen van zijn dichtkunst. Bredero heeft het hier over zichzelf, zowel in de eerste persoon (meervoud), als in de derde persoon (enkelvoud). Zijn er problemen met de tekst, laat het gerust weten.
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 21:09

Geplaatst: 24 apr 2008 07:53 pm Onderwerp:

Geen gedicht wel een herinnering aan mijn culturele opvoeding.
"Na de Gysbrecht was hij mijn tweede avondvoorstelling in de Stadsschouwburg te Amsterdam. De Spaanse Brabander, niet echt een kindvriendelijke voorstelling, maar ik voel me wel "groot" .
Mijn oom Max speelde de hoofdrol Jerolimo.We zullen ongetwijfeld weer
koefnoentjes hebben gehad,We zaten vaak in de Koninklijke loge als die
niet de Oranjes zelf werd gevuld.
Tja het kan verkeeren!

manja Croiset :P
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!

leni
Berichten: 76
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 18:53
Locatie: Portugal

Berichtdoor leni » Vr Aug 07, 2009 16:07

Sonnet.
Vroegh in den dageraet de schoone gaet ontbinden
Den Gouden blonden tros, Citroenich van coleur,
Gezeten in de lucht, recht buyten d' achter deur,
Daer groenen Wijngaert loof oyt louwen muer beminde.

Dan beven Amoureus de lieffelijckste Winden,
In 'tgheele zijdich hayr en groeten met een geur
Haer Goddelijck aenschijn , op dat sy dese keur
Behielt, van dagelijcks haer daer te laten vinden.

Gheluckich is de Kam, verguldt van Elpen been,
Die dese vlechten streelt, dit waerdich synd' alleen:
Gheluckigher het snoer, dat in haar dicke tuyten

Mijn Ziele mee verbint en om 'thooft gaat besluyten,
Hoe wel ick 'tliever zie wildgolvich na zyn jonst,
Het schoone van natuur passeert doch alle const.

uit: Boertig,Amoureus,en Aendachtig Groot Lied-boeck
uitgegeven en toegelicht door G. Stuiveling. Noorduijn-Culemborg 1975
O que for quando for, é que será o que é (F. Pessoa)

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Vr Aug 07, 2009 18:16

Molly schreef in het item "Raad de dichter"

Wat ik nog van die bespreking weet is in elk geval dit:
Dit gedicht is een voorbeeldig sonnet dat aan alle eisen voldoet,
zowel qua techniek als de kunstzinnigheid ervan.
De rijmwoorden zijn perfect.
Het gedicht begint verhalend en later wordt het meer een beschouwing.
De laatste sonnetregel moet officieel altijd een bekroning zijn van het verhaal, en ook dat klopt in dit gedicht van Bredero.


Terug naar “Gedichten A-B”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten