* Willem Wilmink (nee)

Van José Ángel Valente t/m Driek van Wissen
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

* Willem Wilmink (nee)

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:13

Leestafel heeft toestemming van de erven Wilmink voor de gedichten die op de site staan, zie

http://www.poezie-leestafel.info/willem-wilmink

Er mogen dus niet méér gedichten bij geplaatst worden.

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Ma Mar 02, 2009 14:37, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:14

Geplaatst: 18 sep 2004 02:43 pm

Allerzielen

Soms loopt er door een drukke straat
ineens een oude kameraad
of reisgenoot.
Je weet zodra je hem begroet:
het kan niet dat ik hem ontmoet,
want hij is dood.

Eerst ben je nog een tijd verbaasd
omdat die levende toch haast
die dode was.
Heb je de zaak dan afgedaan,
dan komt er weer zo'n dode aan,
met flinke pas.

Thuis van het dodencarnaval
zie je de spiegel in de hal,
je schrik is groot:
die man daar in het spiegelglas,
met die bekende regenjas,
was die niet dood?

Willem Wilmink
uit: Ernstig genoeg,
Liedjes en gedichten vanaf 1986,
Bert Bakker Amsterdam 1995

Lizzy

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:14

Geplaatst: 18 sep 2004 02:44 pm

Vader

vader kocht ooit
een verzameld werk
een bundel gedichten
van degelijk merk

bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken

bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie

in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen

Willem Wilmink
uit: Goejanverwellesluis, korenschoven, liedjes en gedichten
Amsterdam : de Arbeiderspers, 1971

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:15

eplaatst: 18 sep 2004 04:50 pm

Heeft wel een speciaal soort humor, die Wilmink.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:16

Geplaatst: 19 sep 2004 11:55 am

In "Mijn middeleeuwen schrijft Wilmink over het
gastenboek van Charles d' Orléans.
Bezoekers moesten een ballade schrijven met de
beginregel 'Ik stierf van dorst in 't zicht van stromend
water'. Daarna moesten nog meer van zulke tegengestelde
regels komen. Dit is de 'eigen' versie van Wilmink.

Ik stierf van dorst in 't zicht van stromend water

Ik stierf van dorst in 't zicht van stromend water
en dronk daarna te veel in de woestijn.
Dat was het einde, het begin kwam later.
Soms kort de tijd de afstand tot die pijn,
maar dan kan ik in treurnis vrolijk zijn,
zoals in 't najaar 't voorjaar herbegint,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Ik stel geen prijs op wat wordt aangeprezen,
ik stel mij pas echt open als ik dicht,
hoe meer ik lees, hoe meer ik nog moet lezen,
al wat ik nader raakt steeds meer uit zicht,
hoe dichterbj, hoe verder weg het ligt,
ik zoek altijd wat anders dan ik vind,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Ik kan niet ernstig zijn dan door te spelen,
ik spreek de waarheid als ik me vergis,
niet bang alleen, maar eenzaam tussen velen,
vol doodsgedachten als er bruiloft is,
vol levensvreugde bij een dodenmis
en een verliezer ziende in wie wint,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Prins, wat ik dicht, is als een oud verhaal,
dat nieuwer wordt, hoe meer ik het herhaal.
Ik ben de man die nooit iets nieuws verzint,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Willem Wilmink
Uit: Mijn Middeleeuwen
Amsterdam : Bert Bakker, 1998.


Lizzy

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:17

Geplaatst: 19 sep 2004 11:59 am

Ik vind dit echt een prachtig gedicht Lizzy!
Wat een verschillende soort gedichten schreef hij.

hoe meer ik lees, hoe meer ik nog moet lezen,
al wat ik nader raakt steeds meer uit zicht,

Prachtig!

Hij staat op de site Lizzy

http://www.poezie-leestafel.info/willem-wilmink

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:17

Geplaatst: 19 sep 2004 08:57 pm

Ik zou me graag bij jullie aansluiten, maar dat zou niet oprecht zijn. Prachtig vind ik dit niet. Er zitten mooie ideeën in en het is een spel met tegenstellingen... ik weet niet echt waaraan het ligt, misschien omdat het rijmt, want dat is niet echt mijn ding. Anderzijds zijn er wel rijmende gedichten die ik mooi vind (Mei van Gorter bv., we hadden het erover in de chat.). Misschien moet ik dit meer leren appreciëren?

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:18

Geplaatst: 20 sep 2004 12:07 pm

Als je het niet mooi vindt dan vind je het niet mooi.
Ik vind er vrij veel diepere gedachten in zitten.
Dat vind ik zo mooi aan dit gedicht!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:19

Geplaatst: 20 sep 2004 08:14 pm

Het is ook een taalspel. Maar ik ben het met Dettie eens. Het is een mooi gedicht, misschien wel omdat het rijmt. Maar dat is mijn persoonlijke mening. In dit geval gaat het mij om wat hij met de taal en de betekenis daarvan doet. Het is dichten op een hoog plan.

Lizzy

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:19

Geplaatst: 20 sep 2004 08:23 pm

Hamert hij de tegenstellingen er niet wat fel in?
Het zijn inderdaad dingen die al zoveel gezegd zijn, dus niet nieuw zoals hijzelf zegt, vaak op een subtielere manier.
Nee, bij nogmaals herlezen vind ik het te veel van hetzelfde.

Overigens vind ik de laatste strofe wél mooi.

Groetjes Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:20

Geplaatst: 21 sep 2004 09:37 am

Soms kort de tijd de afstand tot die pijn,
Platgezegd: Tijd heelt alle wonden, Na verloop van tijd slijt het verdriet,
de pijn.

bij 't ouder worden jonger dan als kind. dementeren

al wat ik nader raakt steeds meer uit zicht,
hoe dichterbij, hoe verder weg het ligt,

Hoe meer je probeert te begrijpen, in te zien, te leren, hoe meer je beseft dat je nog zo weinig weet

niet bang alleen, maar eenzaam tussen velen,
Wie kent het niet!

vol levensvreugde bij een dodenmis
Het intense gevoel dat je LEEFT als iemand begraven wordt.

en een verliezer ziende in wie wint,
Bijvoorbeeld iemand die rijk is geworden (winner) maar totaal niet weet wat leven is, alles in uiterlijkheden stopt. (uiteindelijk verliezer)

Dat bedoelde ik Tiba

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:25

Geplaatst: 21 sep 2004 10:35 am

Dat was de bedoeling, Tiba. Hij gaf een voorbeeld voor dat gastenboek van Charles d'Orleans. Maar ook al deed hij het met opzet, al die tegenstellingen, zoals Dettie laat zien, hij kon geen slecht gedicht schrijven. Daar was hij gewoon een te goed dichter voor.

Lizzy

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:26

Geplaatst: 21 sep 2004 07:03 pm

Oké, een punt voor jullie. Het was me ontgaan dat het moest vol tegenstellingen staan. Zal het gedicht nog maar efkes herlezen!

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:26

Geplaatst: 11 okt 2004 12:25 pm

Zomeravond

(Naar het Portugees)

Kindje, slaap maar, kindje,
't was ook zo warm deze dag.
In de schemer
zit nu een kleine egel
met zijn mooie stekels
eenzaam in het gras.

Het gras wacht op regen.
Geen takje beweegt er.
Luister naar de merel,
hoog op ons dak.

Avond vol verlangen.
De maan maakt zich klaar voor de nacht.
In de avondschemer
komt strakjes onze egel
nog een egel tegen,
liefkoost haar vacht.

Van ver wordt de merel
antwoord gegeven.
Morgen komt de regen
waar het gras op wacht.

Kindje, slaap maar, kindje,
in de avondschemer.
Hebt al slaap gekregen.
Slaap maar mijn schat.

Willem Wilmink
uit Verzamelde liedjes en gedichten .
Bert Bakker Amsterdam 1986

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:27

Geplaatst: 17 nov 2004 11:49 pm

Een gedicht dat aanspreekt. Moet maar es wat meer van Wilmink gaan lezen.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:27

Geplaatst: 18 nov 2004 04:40 pm

Het is een lieflijk beeld wat hij oproept.
Ik vind niet alles van Wilmink goed. Soms zijn z'n gedichten erg simpel.
Maar soms heeft hij ineens weer zo'n mooie zoals bijvoorbeeld
Allerzielen, écht prachtig!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:28

Geplaatst: 20 nov 2004 02:37 pm

Ben Ali Libi

Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord,
staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord,
dus keek ik er met verwondering naar:
Ben Ali Libi. Goochelaar.

Met een lach en een smoes en een goocheldoos
en een alibi dat-ie zorgvuldig koos,
scharrelde hij de kost bij elkaar:
Ben Ali Libi, de goochelaar.

Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost
dat Nederland nodig moest worden verlost
van het wereldwijd joods-bosjewistisch gevaar.
Ze bedoelden natuurlijk die goochelaar.

Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt,
kon zichzelf niet verstoppen, toen er hard werd geklopt.
Er stond al een overvalwagen klaar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.

In 't concentratiekamp heeft hij misschien
zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien
met een lach en een smoes, een misleidend gebaar,
Ben Ali Libi, de goochelaar.

En altijd als ik een schreeuwer zie
met een alternatief voor de democratie,
denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.

Voor Ben Ali Libi, de kleine schlemiel,
hij ruste in vrede, God hebbe zijn ziel.

Willem Wilmink,
Uit: Je moet je op het ergste voorbereiden
Uitgeverij Bert Bakker 2003

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:28

Geplaatst: 09 feb 2005 03:08 pm

Het lied van Mustafa

Het huis waar ik woon, heeft wel erg dunne muren
en we wonen te dicht op een kluit.
Dus een klein beetje herrie geeft ruzie met buren
en zo'n ruzie maakt ook weer geluid.

Men wil in dit land dat we heel anders leven,
ook al zijn we hier soms maar kort.
Maar mijn oom in Marokko heeft laatst nog geschreven
dat ik te veel Nederlands word.

Ik zal deze buurt op de duur wel verlaten,
alhoewel ik er toch wel van hou.
Maar ik wil wel eens hard kunnen zingen en praten
en ik wil wel eens weg uit de kou.

Er is een land waar ze niet meteen vloeken,
er is een land waar ik dikwijls van droom.
Daar zal ik zelf wel een meisje gaan zoeken,
tot verdriet van mijn vader en oom.


Willem Wilmink
uit: We zien wel wat het wordt
Bert Bakker, Amsterdam 1985


Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:29

Geplaatst: 09 feb 2005 03:26 pm

Willem staat ook weer bijgewerkt op de site

http://www.poezie-leestafel.info/willem-wilmink

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:29

Geplaatst: 10 aug 2005 04:59 pm

De documentaire van Wilmink was prachtig,
Ik had m de eerste keer gemist.
Behalve het verhaal van zijn leven, vooral het laatste end, maakte de ontroerende voordracht door Joost Prinsen van
Ben Ali Libi, goochelaar
behoorlijk indruk.
Wilde meteen een of ander verzameld werk aan schaffen,
de man heeft toch wel erg mooie dingen geschreven.

Wil
(vanaf vakantieadres, dus definitief verslaafd)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:30

Geplaatst: 09 okt 2005 08:49 am

Ik heb hier een gedicht van willem wilmink gevonden genaamd

Allerzielen:

Soms loopt er door een drukke straat
ineens een oude kameraad
of reisgenoot.
Je weet zodra je hem begroet:
het kan niet dat ik hem ontmoet,
want hij is dood.
Eerst ben je nog een tijd verbaasd
omdat die levende toch haast
die dode was.
Heb je de zaak dan afgedaan,
dan komt er weer zo'n dode aan,
met flinke pas.
Thuis van het dodencarnaval
zie je de spiegel in de hal,
je schrik is groot:
die man daar in het spiegelglas,
met die bekende regenjas,
was die niet dood?


Kan een van jullie het mij uitleggen wat het betekent en op doelt, wat is de interpretatie?

Alvast bedankt

Jeroen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:32

Geplaatst: 10 okt 2005 07:22 pm

Een poging Jeroen...maar niet meer dan dat hoor.

Het zou kunnen dat de dichter zoveel mensen verloren heeft in de loop van zijn leven dat hij steeds gezichen meent te herkennen onderweg,
die dan niet degene blijken te zijn die hij dacht dat het was.
Hoe ouder hij word, hoe meer verliest, hoe vaker hij een gezicht meent te herkennen.

De laatste regels zijn lastig...

Thuis van het dodencarnaval
zie je de spiegel in de hal,
je schrik is groot:
die man daar in het spiegelglas,
met die bekende regenjas,
was die niet dood?


Ik denk dat de dichter zich door al de mensen die dood zijn (en die hij nog steeds meent tegen te komen) zich steeds meer bewust word van zijn eigen sterfelijkheid, en het feit dat ook voor hem de dood dichter bij komt.

Groeten,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:32

Geplaatst: 10 okt 2005 08:21 pm

Ja ik denk het ook, Wil: op straat meent hij telkens weer dode makkers te herkennen.
Thuisgekomen schrikt hij wanneer hij in de spiegel kijkt en vraagt zich af: was jij (ook) niet al dood? Alsof dat een vergissing zou kunnen zijn!


Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:33

Geplaatst: 10 okt 2005 08:41 pm

De titel Allerzielen zegt het ook al.
Dat is in het geloof de dag dat je de doden herdenkt.

Je hebt vaak dat je mensen ziet die door een bepaalde houding, bepaalde manier van lopen of iets dergelijks je aan iemand doet denken. Je denkt dan hé daar loopt Piet maar dan komt het besef dat dat niet kan, want Piet is dood. Je bent dan even verbaasd want diegene leek even écht op Piet. En ben je dat net weer kwijt in je hoofd dan zie je alweer de volgende waarvan je wéér denkt hé daar loopt Annie, maar dat kan niet want Annie leeft ook niet meer.

Als je thuiskomt van het dodencarnaval (carnaval staat hier voor verkleedpartij denk ik) dan kijk je in de spiegel en je schrikt want je bent er nu niet meer zeker van (door steeds iemand te zien die je niet meer kon zien) of het wel écht degene is die je nu ziet .
Nu denk je niet meer hé daar is Piet of Annie maar hé die is toch dood?

Ik hoop dat het mét de uitleg van Wil en Tiba erbij een beetje duidelijk is Jeroen.
Of had jij wat anders gedacht?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 02, 2009 14:34

Geplaatst: 29 apr 2006 08:08 am

Over het gedicht Ben Ali Libi

Het gedicht gaat over Michel Velleman

Michel Velleman trok vanuit zijn geboorteplaats Groningen naar Amsterdam. Vanaf de jaren ’20 trad hij op als de ‘humoristisch goochelaar, professor Ben Ali Libi’.

Het Nieuwsblad van het Zuiden schrijft in 1924 over hem: ‘Ben Ali Libi is een handige toovenaar die de aanwezigen versteld doet staan van zijn ongelooflijke toeren. Al deze toeren op te noemen is natuurlijk onmogelijk, doch hij had een groot succes. Een heele avond met deze toovenaar alleen zou niemand vervelen’.

Hij trad in het genre variété voornamelijk in Amsterdam op, maar ook daarbuiten, in het Rooms-Katholiek Doofstommen Instituut in Sint Michielsgestel, in het Apeldoornse Bos, etc. Hij stond onder impresariaat van de bekende Max van Gelder. Hij trad onder meer op voor Prins Hendrik en voor de Duitse ex-keizer Wilhelm.

Ben Ali Libi bracht een boekje uit met eenvoudige gocheltrucjes. Het boekje kostte 25 cent.
Tijdens een razzia in juni 1942 werd hij in zijn huis aan de Amsterdamse Biesboschstraat opgepakt.

Bron: http://www.nederland4045.nl/blog/?p=15

Dettie


Terug naar “Gedichten U-V-W”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten