Miriam Van hee (ja)
Miriam Van hee (ja)
Leestafel heeft toestemming van Miriam Van hee om haar gedichten te plaatsen.
Maar geen complete bundels.
Enkele van haar gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/miriam-van-hee
Dettie
Maar geen complete bundels.
Enkele van haar gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/miriam-van-hee
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Za Feb 28, 2009 16:35, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 13 mrt 2005 12:05 am
dood in Lissabon
wat konden wij doen, beginnen
als alles een einde kon nemen -
een ogenblik, wisten we, maar wanneer
dat wisten we niet, daarom
schreven we toch
en waren alleen
er waren musea, straten en pleinen
wind van de zee, van de verte
je weet wel van angst en verlangen
van wachten, van ooit
stel je dan voor hoe verloren
we liepen, altijd uitkomend
bij de rivier, we vroegen ons af
wie de lichten ontstak op de brug,
wie de vrachtwagens nieuwe
opschriften gaf en waarvandaan
al het stof in de wereld bleef komen.
Miriam van Hee
uit: Nieuw wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6
Gedicht naar aanleiding van
de dood van Herman de Conink
Tiba.
dood in Lissabon
wat konden wij doen, beginnen
als alles een einde kon nemen -
een ogenblik, wisten we, maar wanneer
dat wisten we niet, daarom
schreven we toch
en waren alleen
er waren musea, straten en pleinen
wind van de zee, van de verte
je weet wel van angst en verlangen
van wachten, van ooit
stel je dan voor hoe verloren
we liepen, altijd uitkomend
bij de rivier, we vroegen ons af
wie de lichten ontstak op de brug,
wie de vrachtwagens nieuwe
opschriften gaf en waarvandaan
al het stof in de wereld bleef komen.
Miriam van Hee
uit: Nieuw wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6
Gedicht naar aanleiding van
de dood van Herman de Conink
Tiba.
Laatst gewijzigd door Dettie op Za Feb 28, 2009 16:03, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 21 mrt 2005 01:04 pm
Het karige maal
Onder de lamp aan tafel
zwijgend eten wij; onze handen
als witte vlekken komen en gaan;
onze beringde vingers achteloos
met het vertrouwde brood spelend.
Geen vreugde niets ongewoons
is er in de klank van onze
messen en vorken.
En natuurlijk weten wij niets
van het geluk van reizigers
in een avondtrein.
© Miriam Van hee
uit: Het karige maal,
in de poëziereeks van het
Masereelfonds 1978.
Tiba.
Het karige maal
Onder de lamp aan tafel
zwijgend eten wij; onze handen
als witte vlekken komen en gaan;
onze beringde vingers achteloos
met het vertrouwde brood spelend.
Geen vreugde niets ongewoons
is er in de klank van onze
messen en vorken.
En natuurlijk weten wij niets
van het geluk van reizigers
in een avondtrein.
© Miriam Van hee
uit: Het karige maal,
in de poëziereeks van het
Masereelfonds 1978.
Tiba.
Geplaatst: 13 apr 2005 08:14 pm
Lente in de schildersstraat
ik zag je aan de overkant
als was je uit een schuilkelder
gekomen: voorzichtig en verbaasd
over het licht dat op de huizen scheen
je had je lange winterjas nog aan
ik had een teken kunnen geven
ik had je vragen kunnen stellen
de straat lag tussen ons als water
achter mij zaten moeders in het park
rond het museum, hun kinderen
kregen klappen tot ze huilden
mij heeft de tijd gered,
de afstand, dit gedicht
© Miriam Van hee
uit: Het verband tussen de dagen
De Bezige Bij 1998
Tiba.
Lente in de schildersstraat
ik zag je aan de overkant
als was je uit een schuilkelder
gekomen: voorzichtig en verbaasd
over het licht dat op de huizen scheen
je had je lange winterjas nog aan
ik had een teken kunnen geven
ik had je vragen kunnen stellen
de straat lag tussen ons als water
achter mij zaten moeders in het park
rond het museum, hun kinderen
kregen klappen tot ze huilden
mij heeft de tijd gered,
de afstand, dit gedicht
© Miriam Van hee
uit: Het verband tussen de dagen
De Bezige Bij 1998
Tiba.
Geplaatst: 01 okt 2005 10:15 am
Winter 2
langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte
een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen
langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd samengaan van ongeloof
en verlangen houdt ons staande
als zagen wij alsmaar witte,
wegvarende schepen
© Miriam Van hee
uit: 'Ingesneeuwd',
De Bezige Bij 1984.
Dettie
Winter 2
langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte
een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen
langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd samengaan van ongeloof
en verlangen houdt ons staande
als zagen wij alsmaar witte,
wegvarende schepen
© Miriam Van hee
uit: 'Ingesneeuwd',
De Bezige Bij 1984.
Dettie
Geplaatst: 04 apr 2006 08:02 pm
Le mistral
welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten
waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en vergeefs
Miriam Van Hee
Uit: De bramenpluk,
De Bezige Bij
Le mistral
welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten
waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en vergeefs
Miriam Van Hee
Uit: De bramenpluk,
De Bezige Bij
Geplaatst: 05 apr 2006 10:30 am
Mooi is dit.
Niemand maakt bewegingen zoals jij nu met je hand door je haar
Je ziet het strijken door de haren zo voor je
vergeefs omdat de wind de haren toch weer dooreenwoelt?
Groetjes. Tiba.
waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en vergeefs
Mooi is dit.
Niemand maakt bewegingen zoals jij nu met je hand door je haar
Je ziet het strijken door de haren zo voor je
vergeefs omdat de wind de haren toch weer dooreenwoelt?
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 05 apr 2006 10:35 am
Nee ik denk niet door de wind want ze zegt Waar het niet waait
Ik zat er zelf ook al over na te denken.
Ik zie eigenlijk zo'n lange lok haar voor me, die voor iemands ogen valt en diegene veegt elke keer die lok met zijn hand weg.
Maar die lok valt toch steeds weer terug, vandaar vergeefs?
Dettie
Nee ik denk niet door de wind want ze zegt Waar het niet waait
Ik zat er zelf ook al over na te denken.
Ik zie eigenlijk zo'n lange lok haar voor me, die voor iemands ogen valt en diegene veegt elke keer die lok met zijn hand weg.
Maar die lok valt toch steeds weer terug, vandaar vergeefs?
Dettie
Geplaatst: 05 apr 2006 09:33 pm
liever in de parken waar sneeuw
nog van de takken valt, waar
's nachts de bomen barsten
liever nog op de banken van het park
ziet ze de lente aan, als alles op is
het geld de rimpelappeltjes de warme
maaltijden de potloodpunten
voor zich uit kijkend naar
het licht dat struikelt
tussen de bomen, denkt ze
maar vanavond, vanavond
tussen kranteknipsels, spoor-
kaartjes, drukwerk
Miriam Van Hee
uit: Ingesneeuwd,
De Bezige Bij, 1984
Tiba.
liever in de parken waar sneeuw
nog van de takken valt, waar
's nachts de bomen barsten
liever nog op de banken van het park
ziet ze de lente aan, als alles op is
het geld de rimpelappeltjes de warme
maaltijden de potloodpunten
voor zich uit kijkend naar
het licht dat struikelt
tussen de bomen, denkt ze
maar vanavond, vanavond
tussen kranteknipsels, spoor-
kaartjes, drukwerk
Miriam Van Hee
uit: Ingesneeuwd,
De Bezige Bij, 1984
Tiba.
Geplaatst: 14 jul 2006 09:02 am
Beste Tiba, beste Dettie,
Ik ben de neef van Miriam en ik heb voor haar een webstek gemaakt.
Er staan al heel wat gedichten, recensies en andere links.
Veel leesplezier!
Groet, Orixe
http://users.pandora.be/miriamvanhee
--
Beste Tiba, beste Dettie,
Ik ben de neef van Miriam en ik heb voor haar een webstek gemaakt.
Er staan al heel wat gedichten, recensies en andere links.
Veel leesplezier!
Groet, Orixe
http://users.pandora.be/miriamvanhee
--
Geplaatst: 14 jul 2006 09:04 am
Er zijn geen argumenten
er zijn geen argumenten
in de liefde geen bewijzen
ik zou je kunnen vragen
om nooit van me weg te gaan
je zou een antwoord kunnen geven
een teken dat ik moet ontcijferen
soms lachen wij en zijn onszelf
zo leven wij en zoeken
diep in elkaar naar een plek
waar wij het liefste zijn
een ogenblik een dag
daarna weer en dieper
zoals eenden naar de bodem duiken
en het is nooit genoeg
Miriam Van hee
Uit: Reisgeld,
Amsterdam, De Bezige Bij, 1992.
Dettie
Er zijn geen argumenten
er zijn geen argumenten
in de liefde geen bewijzen
ik zou je kunnen vragen
om nooit van me weg te gaan
je zou een antwoord kunnen geven
een teken dat ik moet ontcijferen
soms lachen wij en zijn onszelf
zo leven wij en zoeken
diep in elkaar naar een plek
waar wij het liefste zijn
een ogenblik een dag
daarna weer en dieper
zoals eenden naar de bodem duiken
en het is nooit genoeg
Miriam Van hee
Uit: Reisgeld,
Amsterdam, De Bezige Bij, 1992.
Dettie
Geplaatst: 19 aug 2006 09:49 am
brussel - de mutsaard
uit brussel weggelopen als een vlek
heeft deze plek van alles meegenomen:
haar warme en haar kille stijlen, haar asfalt
en haar kasseien, haar tweetaligheid
en haar reliëf, maar in bescheiden mate
je reist er niet naartoe, je gaat er op bezoek
je wandelt er op zondagmiddag in de tuinwijk,
in een mist die maar niet optrekt en je staat er stil
bij late rozen die de eerste nachtvorst
brozer heeft gemaakt en donkerder van kleur
het mooiste hier zijn nog de namen: de wannekouter
en de schaepenweg, de dikke linde en de wand
het kan niet anders of het gras komt hier gewillig
steeds terug tussen de stenen, alsof het leven hier
voor alle zekerheid geen vaste vorm heeft aangenomen
alleen de muur rond het domein lijkt nooit meer
van zijn plaats te zullen komen, hij heeft een donkere,
een onbekende kant, je kunt maar beter
in het tijdelijke wonen, hier aan de halte van de tram
waar nu de zon zich moeizaam door de mist beweegt
Miriam Van hee, november ’05
ter gelegenheid van het Vers Brussel Festival in de Mutsaard
Dettie
Dit gedicht uit het thema 'gedichten over de stad/steden' ook bij de dichteres geplaatst.
Tiba.
brussel - de mutsaard
uit brussel weggelopen als een vlek
heeft deze plek van alles meegenomen:
haar warme en haar kille stijlen, haar asfalt
en haar kasseien, haar tweetaligheid
en haar reliëf, maar in bescheiden mate
je reist er niet naartoe, je gaat er op bezoek
je wandelt er op zondagmiddag in de tuinwijk,
in een mist die maar niet optrekt en je staat er stil
bij late rozen die de eerste nachtvorst
brozer heeft gemaakt en donkerder van kleur
het mooiste hier zijn nog de namen: de wannekouter
en de schaepenweg, de dikke linde en de wand
het kan niet anders of het gras komt hier gewillig
steeds terug tussen de stenen, alsof het leven hier
voor alle zekerheid geen vaste vorm heeft aangenomen
alleen de muur rond het domein lijkt nooit meer
van zijn plaats te zullen komen, hij heeft een donkere,
een onbekende kant, je kunt maar beter
in het tijdelijke wonen, hier aan de halte van de tram
waar nu de zon zich moeizaam door de mist beweegt
Miriam Van hee, november ’05
ter gelegenheid van het Vers Brussel Festival in de Mutsaard
Dettie
Dit gedicht uit het thema 'gedichten over de stad/steden' ook bij de dichteres geplaatst.
Tiba.
Geplaatst: 08 jun 2007 07:38 am
Mandel'sjtam
nee, wat je zocht was iemand
die je vragen zou ben je moe,
heb je pijn - je zocht net als iedereen
iemand die je zeggen zou
wat ruikt het hier naar water
uit de zee, vind je niet? of
iemand om tegenaan
in slaap te vallen
en wat vond je?
een veter op het strand
een brief van je vrouw
een koffer op de weg
de dood in een kamp
je vond
een gat in de sneeuw
en maanden later
gras erover
Miriam Van hee, België
Winterhard, de Bezige Bij
Dit gedicht komt uit de bundel: De dag dat je brief kwam, Amnesty poëziebundel
Tiba de bundel komt naar je toe: Veel leesplezier ermee!
irene
Mandel'sjtam
nee, wat je zocht was iemand
die je vragen zou ben je moe,
heb je pijn - je zocht net als iedereen
iemand die je zeggen zou
wat ruikt het hier naar water
uit de zee, vind je niet? of
iemand om tegenaan
in slaap te vallen
en wat vond je?
een veter op het strand
een brief van je vrouw
een koffer op de weg
de dood in een kamp
je vond
een gat in de sneeuw
en maanden later
gras erover
Miriam Van hee, België
Winterhard, de Bezige Bij
Dit gedicht komt uit de bundel: De dag dat je brief kwam, Amnesty poëziebundel
Tiba de bundel komt naar je toe: Veel leesplezier ermee!
irene
Geplaatst: 06 jul 2007 10:34 pm
Kan dit ook nog op de site Dettie??
De bramenpluk
voor Bregje
kies een warme dag begin september
met zinderende populieren, met licht
dat door een gaas van stof valt,
met alle ramen open
's middags, als de buurman rust houdt
in de schaduw van de notelaar
en zijn blik over het dal laat dwalen
als keek hij naar een film: daar vliegen
vogels, verder dan wij kunnen zien
maar ze verdwijnen niet
ga dan en pluk de rijpste bessen,
die glanzend zwart zijn, zwaar
en lobbig, die zich gewillig geven
laat de tegendraadse hangen,
hun tijd komt later
en laat, wat onbereikbaar lijkt
zo blijven, want alles heeft een prijs:
je kunt je huid verwonden
aan de doornen, je kunt een adder
wekken uit de slaap, je kunt
je mandje laten vallen
neem dus je tijd, kom op je stappen
vaak terug, zing voor de wespen
liederen, stel hen gerust
en als je denkt dat je kunt blijven,
keer terug naar waar de tijd
voorbijgaat en het licht van kleur
verandert, waar de koelkast aanslaat
waar iemand gaten in de muur boort
waar nog vannacht de wind opsteekt,
de herfst begint, waar iemand
op je wacht
uit : De bramenpluk.
De Bezige Bij 2002
Leni
Kan dit ook nog op de site Dettie??
De bramenpluk
voor Bregje
kies een warme dag begin september
met zinderende populieren, met licht
dat door een gaas van stof valt,
met alle ramen open
's middags, als de buurman rust houdt
in de schaduw van de notelaar
en zijn blik over het dal laat dwalen
als keek hij naar een film: daar vliegen
vogels, verder dan wij kunnen zien
maar ze verdwijnen niet
ga dan en pluk de rijpste bessen,
die glanzend zwart zijn, zwaar
en lobbig, die zich gewillig geven
laat de tegendraadse hangen,
hun tijd komt later
en laat, wat onbereikbaar lijkt
zo blijven, want alles heeft een prijs:
je kunt je huid verwonden
aan de doornen, je kunt een adder
wekken uit de slaap, je kunt
je mandje laten vallen
neem dus je tijd, kom op je stappen
vaak terug, zing voor de wespen
liederen, stel hen gerust
en als je denkt dat je kunt blijven,
keer terug naar waar de tijd
voorbijgaat en het licht van kleur
verandert, waar de koelkast aanslaat
waar iemand gaten in de muur boort
waar nog vannacht de wind opsteekt,
de herfst begint, waar iemand
op je wacht
uit : De bramenpluk.
De Bezige Bij 2002
Leni
Geplaatst: 07 jul 2007 10:15 am
En alle gedichten staan weer op de site, behalve het gedicht over Brussel, dat is te breed en dan worden de zinnen afgebroken waar ze niet moeten afbreken .
http://www.poezie-leestafel.info/miriam-van-hee
Dettie
En alle gedichten staan weer op de site, behalve het gedicht over Brussel, dat is te breed en dan worden de zinnen afgebroken waar ze niet moeten afbreken .
http://www.poezie-leestafel.info/miriam-van-hee
Dettie
Geplaatst: 29 jan 2008 07:52 pm
Miriam Van hee wint Herman de Coninckprijs
De Herman de Coninckprijs voor poëzie gaat dit jaar naar Miriam Van hee. Zowel de vakjury als het publiek koos voor het werk van de Gentse dichteres. Geert Jan Beeckman won de prijs voor het beste poëziedebuut
Lees verder
http://www.standaard.be/Artikel/Detail. ... 012008_044
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Miriam Van hee wint Herman de Coninckprijs
De Herman de Coninckprijs voor poëzie gaat dit jaar naar Miriam Van hee. Zowel de vakjury als het publiek koos voor het werk van de Gentse dichteres. Geert Jan Beeckman won de prijs voor het beste poëziedebuut
Lees verder
http://www.standaard.be/Artikel/Detail. ... 012008_044
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 49 gasten