Hans van de Waarsenburg (ja)

Van José Ángel Valente t/m Driek van Wissen
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 21, 2009 23:34

Geplaatst: 13 aug 2008 06:07 pm

Ik had het ook eigenlijk voor jou geplaatst leni

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 21, 2009 23:34

Geplaatst: 13 aug 2008 09:55 pm

Wat fijn Dettie, dankjewel hoor!!

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 21, 2009 23:35

Geplaatst: 13 sep 2008 10:23 pm

Las nu pas dit gedicht.
Ook al begrijp ik niet elke allusie: pakkend!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 21, 2009 23:35

Geplaatst: 15 sep 2008 09:32 am

Het zijn twee gedichten, het begingedicht en het eindgedicht van een serie van 5 gedichten met als titel van de serie 'Een dag van bordkarton'.

Ik dacht ik plaats de eerste en de laatste, de laatste vooral omdat de titel daarin voorkomt én omdat deze twee het meest over Portugal gingen (voor leni)

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 21, 2009 23:36

Geplaatst: 15 sep 2008 09:39 am

Dat is hier echt teveel eer voor mij..ik begin al te blozen.

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mar 13, 2009 11:49

En ook deze laatste gedichten staan nu op de site

http://www.poezie-leestafel.info/h-van-de-waarsenburg

---

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Vr Dec 04, 2009 16:50

De dorst der havensteden


Wie in dit ultieme zijn
De hand slaat aan pijn
Verdriet of eenzaamheid

"O geschonden, gehavende tijd"

Hem rest slechts de laatste
Der wetmatigheden, een rondgang
Langs de havensteden

Om de onrust te stelpen
In de borst, te stillen
de grote dorst.


Hans van de Waarsenburg,
uit: De dorst der havensteden, J.M. Meulenhoff, Amsterdam, 1990

Tiba.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Zo Jan 10, 2010 07:48

Het boothuis te Laugharne

We drinken thee en schrijven ansichtkaarten
Licht van vergetelheid hangt over de Ierse Zee
Verderop het watertrappen van de oceaan
Stanza’s in een postuum toeristisch bestaan

Negenendertig, negenendertig. Nog enkele maanden te gaan
Hoe kun je dubbelzinniger sterven of verjaren
Als eb de dorst opsparen, tot vloed het boothuis
Omspoelde, wind terug waaide met trage gebaren

Je ging zitten. Ik bleef staan. Hoe lang nog
Dit samen gaan naar plaatsen, buitentijds
Die nimmer rustende droom van vertrekkende schepen
Een immigrant ten onder in vlekkerig graan

Vanaf de vlonder keken we naar hetzelfde zicht
Laag water op die middag, het slik verkleurend
Jij op zijn stoel, de tijd (een kaart?) verscheurend:
‘Do not go gentle in this good night’

Kruimels, cake en porselein, het melkwoud
In de thee. Ik waag het niet dit licht te keren
Er zit een binnenzak in de tijd en slechte ruis
Van een kater. Wat zwart is weerkaatst, het wordt later.

Hans van de Waarsenburg
Laatst gewijzigd door PieterD op Ma Jan 11, 2010 07:48, 1 keer totaal gewijzigd.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Zo Jan 10, 2010 23:48

Prachtig gedicht is dit.
Nog enkele malen herlezen (wel enkele type- of kopieerfoutjes, Pieter).

Tiba.
Laatst gewijzigd door tiba op Wo Jan 13, 2010 21:19, 1 keer totaal gewijzigd.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Ma Jan 11, 2010 07:53

tiba schreef:Prachtig gedicht is dit.
Nog enkele malen herlezen (wel enkele typ- of kopieerfoutjes, Pieter).

Tiba.


Het is inderdaad een prachtig, bescheiden gedicht. Waarom ik op het woord bescheiden kom? Het is zo zonder overdrijving, zonder grote woorden. Bedankt voor je tip, ik heb er twee typefouten uitgehaald, ik hoop niet dat er meer in zitten.
Hg. Pieter

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Wo Jan 13, 2010 21:19

Pieter schreef:

Het is inderdaad een prachtig, bescheiden gedicht. Waarom ik op het woord bescheiden kom? Het is zo zonder overdrijving, zonder grote woorden. Bedankt voor je tip, ik heb er twee typefouten uitgehaald, ik hoop niet dat er meer in zitten.


Ik zou er nooit opkomen dit een bescheiden gedicht te noemen (al snap ik je uitleg wel). Dit is een gedicht waarin volgens mij heel veel zit, misschien voer voor een latere analyse.

Tiba.

P.S. ja, de typefoutjes zijn eruit

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Jan 13, 2010 22:40

Als ik morgen tijd heb probeer ik een wat langere motivatie te geven waarom ik het zo'n mooi gedicht vind.Pieter

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Vr Jan 15, 2010 07:59

PieterD schreef:Als ik morgen tijd heb probeer ik een wat langere motivatie te geven waarom ik het zo'n mooi gedicht vind.Pieter

Ik vraag om nog even geduld, Tiba.
Pieter

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Vr Jan 15, 2010 18:21

Het boothuis te Laugharne

De titel brengt je al in de sfeer van Ierse kusten of meren

We drinken thee en schrijven ansichtkaarten
Licht van vergetelheid hangt over de Ierse Zee


De sfeer van rust wordt verhoogd door een paar eenvoudige zinnen. De zinnen klinken melodieus.

Verderop het watertrappen van de oceaan

Prachtige omschrijving van aanrollende en daarna botsende golven.

Stanza’s in een postuum toeristisch bestaan

Een stanza is een kort vers of strofe van een vers. Betekent postuum hier dat het toeristisch bestaan voorgoed voorbij is of zal gaan? Of gaat het over iemand die dood is?

Negenendertig, negenendertig. Nog enkele maanden te gaan
Hoe kun je dubbelzinniger sterven of verjaren
Als eb de dorst opsparen, tot vloed het boothuis
Omspoelde, wind terug waaide met trage gebaren


Het gaat misschien over twee personen van 39 jaar, maar niet zo lang meer. Dubbelzinnig heeft hier volgens mij niet de normale betekenis maar slaat op het feit dat beiden 39 jaar zijn en ook ongeveer tegelijkertijd een jaar ouder worden. Eb is de periode van laag water, wachtend op de vloed, het lessen van de dorst.

Wind terug waaide met trage gebaren: mooie zin maar ik begrijp hem niet.

Je ging zitten. Ik bleef staan. Hoe lang nog
Dit samen gaan naar plaatsen, buitentijds
Die nimmer rustende droom van vertrekkende schepen
Een immigrant ten onder in vlekkerig graan


De stijl blijft eenvoudig maar krijgt een mysterieuze lading door het woord “buitentijds”en de laatste regel. Wat betekent die? Ik ben er nog niet uit. (maar een eindje verder wel)

Vanaf de vlonder keken we naar hetzelfde zicht
Laag water op die middag, het slik verkleurend
Jij op zijn stoel, de tijd (een kaart?) verscheurend:
‘Do not go gentle in this good night’


Zeer mooi in deze strofe is: de tijd (een kaart?) verscheurend. Ik heb het idee dat ze de kaart toch maar niet stuurt omdat de persoon door de tijd op te grote afstand is geraakt. Maar bij de mysterieuze Engelse zin ga je natuurlijk zoeken op Google. Dan komt mijn geringe kennis van de Engelse poëzie genadeloos aan het licht. Het is namelijk de beginzin van een beroemd gedicht van Dylan Thomas over de dood van zijn vader. Thomas woonde jarenlang in zijn boothuis te Laugharne. Alles begint op zijn plaats te vallen. Van Waarsenburg maakte dus een toeristische trip naar het boothuis.

Kruimels, cake en porselein, het melkwoud
In de thee. Ik waag het niet dit licht te keren
Er zit een binnenzak in de tijd en slechte ruis
Van een kater. Wat zwart is weerkaatst, het wordt later.


Eerst weer de beschrijving van eenvoudige dingen. Wijst het woord melkwoud op het toneelstuk “Onder het melkwoud”? (Ja natuurlijk, het is een stuk van Dylan Thomas.) De tijd zit als herinnering in zijn binnenzak, hij kan hem zo voor den dag halen. Die herinneringen bevatten een slechte ruis, het was allemaal niet zo rooskleurig. De laatste regel heeft een mooi afsluitend binnenrijm maar de laatste woorden zijn weer om eventjes over na te denken. Wat is er zo zwart? Het leven van Thomas? Kater slaat op de dood van Thomas die door alcohol stierf. Hij is NEGENENDERTIG jaar geworden. Van vlekkerig graan Gerst) wordt alcohol, met name whiskey gemaakt.

In dit gedicht zat dus veel meer dan ik eerst dacht en ik zat er flink naast.

Pieter
Laatst gewijzigd door PieterD op Zo Jan 17, 2010 13:36, 1 keer totaal gewijzigd.

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Zo Jan 17, 2010 11:02

Wat heb je dat mooi ontrafeld Pieter!

Die twee personen waar het overgaat, beiden 39 (of althans bijna) zouden dat Thomas èn van Waarsenburg kunnen zijn? Of bedoelde je dat ook?

dubbelzinniger sterven of verjaren


wind waaide terug met trage gebaren


Misschien een metafoor voor het langzaamaan in de verbeelding verschijnen van hoe het er was toen Thomas er nog woonde? Iets ook met de vertraagde beelden van een oude film?

En dat samen gaan naar plaatsen buitentijds het bezoeken van de dichter van plekken waar Thomas vroeger ook geweest is? Elkaar daar ontmoeten, buiten de tijd?



(Volgens mij is dit zo'n gedicht dat zich prima leent voor Gedicht Uitgelicht op de homepage van de Poëzie--Leestafel... (hint, hint ;) )

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Zo Jan 17, 2010 11:20

Het zijn allebei heel plausibele veronderstellingen, Librije.
Het is aan Dettie, denk ik, om te bepalen of het onder Gedicht uitgelicht moet komen. Bedankt voor je reactie. Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Jan 17, 2010 13:19

Ik zie dit nu pas! Sorry Pieter heel vervelend na al je werk.
Binnenkort zal ik ik het goed lezen en ik geloof gelijk dat het geschikt is voor 'gedicht uitgelicht'.

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Zo Jan 17, 2010 13:36, 1 keer totaal gewijzigd.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Zo Jan 17, 2010 13:35

Mooie analyse, Pieter.
Ik hoop tijd te vinden om erop terug te komen.

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Jan 17, 2010 20:08

Ik lees dit ook pas.
Ja, zeer mooie analyse, Pieter.

mira

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Do Jan 21, 2010 10:12

Ik opperde de mogelijkheid om dit gedicht uit te werken voor Gedicht Uitgelicht omdat het een mooie gelegenheid is om het begrip intertextualiteit onder de aandacht te brengen.

Overigens: mira bracht dat begrip ook duidelijk naar voren bij De zwaluwen van Nolens (zie aldaar). Daar gaat het dieper, maar hier is het voor mensen die er nog niet mee vertrouwd zijn misschien wat duidelijker. En we zouden Nolens een volgende keer misschien kunnen doen?

Zijn er van de andere forumleden nog opmerkingen over dit gedicht die meegenomen kunnen worden in de uitwerking?

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Jan 23, 2010 21:36

PC slaat compleet tilt! Al uren bezig.
Ik probeer even door te sturen.

mira

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Jan 23, 2010 21:44

(eerst even zeggen dat mijn PC verschrikkelijke kuren heeft, ik probeer al 2 uur hier op te geraken, maar beeldgrootte verandert, balk bovenaan verdwijnt, als ik klik wordt de tekst gekopieerd, niet te doen, ik dacht dat doorsturen was gelukt, blijkbaar niet, ik probeer nog eens)

Dit gedicht roept nog vele vragen op, Pieter heeft een prachtige aanzet gegeven.

mira

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Jan 23, 2010 22:06

(Hier ben ik nog eens, 2 mails geraakten door elkaar, en mijn inspiratie is zo goed als weg met al dat gedoe).

'In vers gaat vreemd', bloemlezing van Heyman, Stassijns en Van Strijtem, geeft het gedicht van Dylan Thomas, een vert. van Paul Claes en korte commentaar.
Lees ik daar dat ene Robert Zimmerman, alias Bob Dylan, zijn pseudoniem ontleend heeft aan de dichter Dylan Thomas.

Voor de rest, voorlopig uitgeteld.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Zo Jan 24, 2010 10:06

Ik zal dat gedicht eens gaan lezen en ik hoop dat je snel weer van je pc gebruik kunt maken, Mira. Het is een beetje stil op Leestafel.
Pieter

P.S. Op onderstaande url een vertaling gevonden van dit gedicht:

http://www.landelijk-oecumenisch-platfo ... ikelID=121

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Zo Jan 24, 2010 16:40

Dank je wel Pieter voor deze link: het is goed deze tekst zowel in het Engels als in de vertaling te kunnen lezen.

Zie jij er een aanvullende verklaring in waarom Van de Waarsenburg juist die regel uit dit gedicht citeert?

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)


Terug naar “Gedichten U-V-W”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten