Nachoem Wijnberg (ja 11 gedichten zie 1e bericht)

Van José Ángel Valente t/m Driek van Wissen
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Nachoem Wijnberg (ja 11 gedichten zie 1e bericht)

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:50

We hebben toestemming van Nachoem Wijnberg voor het plaatsen van de volgende gedichten:

- Profeet (uit: De expeditie naar Cathay 1991)
- Briefwisseling (uit Langzaam en zacht, 1993)
- Zachte huid (uit Langzaam en zacht, 1993)
- Achilles (uit: De simulatie van de schepping, 1989)
- Orpheus (uit: De voorstelling van de nachtclub, 1990)
- Alaska (uit: De voorstelling van de nachtclub, 1990)
- Dans overslaan
- Niet als een vogel
- Mooi
- Hij kan niet spreken tegen
- Wachten en kijken
De 5 laatste uit: Vogels, 2001

Ik heb gecorrigeerde versies van deze gedichten ontvangen en zal ze binnenkort plaatsen.
Al deze gedichten worden namelijk opgenomen in een verzamelbundel die in juni/juli 2007 zal verschijnen.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:50

Geplaatst: 17 apr 2007 03:09 pm

Wachten en kijken

Als je dat eerder had gezegd
had het iets betekend.

(Het nareizen van
om over zijn leven te weten te komen. )

Wil jij dat ik vannacht bij je blijf?

Hoe lang hebben wij elkaar niet gezien? Wie gelooft nog
dat het mogelijk is zo lang over iets te doen? Ik kan soms niet goed kussen.

Soms kan ik mij iets niet goed herinneren. Dan denk ik aan iets anders
alsof ik het in mijn handen neem zonder te kijken wat het is.

(Dank je, zegt wie hem nareist. Ben ik nu daar?)

(Met iemand kijken naar een leven, niet eerlijk, niet af.)

Nachoem Wijnberg
Uit: Vogels, Contact 2001
te verschijnen in Uit10 Contact 2007

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:50

Geplaatst: 19 apr 2007 09:22 am

Wat goed dat je de toestemming kreeg!

"Wachten en kijken" moet ik nog een aantal keren lezen, is geen gemakkelijk gedicht.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:51

Geplaatst: 11 dec 2007 04:12 pm

Briefwisseling

Een man met veel brieven gaf mij jouw naam en adres.
Alleen mijn moeder schreef mij en zij stierf.

Ik kwam terug van een wandeling met mijn kleinzoon,
die net kan lopen, toen ik je brief vond.
Ik zal je graag schrijven.

Ik kan altijd eten ruilen voor postzegels.
Ik heb een weggegeven zoon die dertig is,
als hij leeft. Mijn cel is zo groot als een badkamer.
Ik weet niet of ik je dit moet vertellen.

Terwijl ik dit schrijf zit ik aan een tafel in de keuken.
Van daaruit kijk ik over wat in de zomer een graanveld is.
Ik denk vaak aan je. Je hoeft mij niets te verzwijgen
of niets te zeggen. Je kan mij alles vragen.

Ik danste van vreugde toen ik je brief kreeg.
Een van de bewakers zei: wachtte je hierop?
Mijn naam is niet de naam die ik eerst had.
Je brieven betekenen alles voor mij.

Ik sta om halfzes op. Naast ons huis woont een bakker
en ik ruik de geur van brood en hoor de muziek op de radio
die hij aan heeft staan als hij naast de oven wacht.
Om zeven uur wek ik mijn man en ontbijt met hem.
Wij spreken vaak over jou. Ik vergeet je nooit.

Nachoem Wijnberg
Uit: Langzaam en zacht, De Bezige Bij, 1993
Opgenomen in Uit10 Contact 2007

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:52

Geplaatst: 18 dec 2007 09:22 am

Mooi zoals Nachoem Wijnberg de briefwisseling ook uitvoert in zijn gedicht.

De gevangene die vertelt dat iemand haar naam en adres gaf en zelf niemand meer heeft die hem schrijft. Hij beschrijft zijn cel, als een badkamer, ruilt zijn eten voor postzegels enz.

En dan de vrouw die in vrijheid leeft en vertelt over de wandeling met haar kleinzoon. De geur van versgebakken brood. Alles wat zij schrijft ademt vrijheid uit.

Gevangenschap contra vrijheid.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:52

Geplaatst: 18 dec 2007 09:23 pm

Dans overslaan

De dansers stoppen en wie een dans
overslaat stopt als iemand moe
van de nachten die hij zag kaarsen
uitblaast met zijn stem.

De dansers dansen en niemand
slaat de dans zonder geluid
over als hij de kaarsen een voor
een weer aansteekt.

Waar heeft hij het over?
Over de hemel die vlak is,
de sterren naast elkaar.

Nachoem Wijnberg
Uit: Vogels,
Uitgeverij Contact 2001
Opgenomen in Uit10 Uitg. Contact 2007

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:53

Geplaatst: 18 dec 2007 09:31 pm

Dans overslaan

Dettie, ik begrijp hier niets van. Misschien kun jij dit uitleggen?

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:55

Hier staat de uitleg Pieter

http://car.messageboard.nl/38686/viewtopic.php?t=88

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:55

Geplaatst: 13 feb 2008 07:30 am

Dettie, ik dacht dat er meer gedichten op stonden dan deze drie. Heb jij tijd om er nog een paar te plaatsen?

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:56

Geplaatst: 13 feb 2008 08:20 am

Nou Pieter ik plaats ze liever één voor één anders gaan ze op in de hoeveelheid (dat is vaak de opmerking bij de dichter van de maand, teveel in een keer) maar ik zal er vandaag weer een plaatsen.

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:56

Geplaatst: 13 feb 2008 08:29 am

Hij kan niet spreken tegen

Hij kan niet spreken tegen
wie hij op een dag was,
hij stuurt hem vooruit,
met de anderen.

Hij vraagt hem
zijn schoenen en sokken uit te doen,
bekijkt zijn voetzolen,
zijn tenen; hij kan verder.

Hij kan hem niet dagen geven
alsof hij een geliefde
kan vinden en met haar
die dagen ergens kan wonen,

zonder ogen
of voeten, en zo bevrijd;
hij kan niet tegen hem spreken
op zijn dag.

Hoe kan iemand iets willen nalaten
aan wie hij was? Wie hij was moet beginnen iets te maken
wat dit mogelijk maakt. Als ik laat zien hoe blij het mij maakt
en hoe hij het mij kan geven, hoe kan hij het mij niet willen geven?

(Het tegenovergestelde van tijd is kunnen spreken met wie hij was?

Met iemand kunnen spreken en met iemand die hij was,

de een naast hem, de ander voor hem,
is tegenovergesteld aan angst die niet tegenovergesteld aan verlangen is?)
Alleen dat wat onveranderlijk is heen en weer sturen
van iemand naar iemand die hij was?

Onveranderlijk omdat het iemand en iemand die hij was op dezelfde manier
laat veranderen?

Hij wil oefenen met een geliefde
om met iemand om te gaan die hij was.

Wat wil je later worden?

Dat wil ik liever niet zeggen.

Je kan het mij rustig zeggen
of je kan het mij laten raden.

Nachoem Wijnberg
Uit: Vogels, Contact 2001
Opgenomen in: Uit10 Uitg. Contact 2007

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:57

Geplaatst: 13 feb 2008 09:15 am

Hartelijk bedankt, Dettie

Ik kan dit gedicht op twee manieren benaderen:

-in diep ontzag voor zoveel dichterlijke diepzinnigheid nederig beginnen
met het gedicht zin voor zin te ontraadselen
-er arrogant met de botte bijl op los gaan, de begrijpelijke stukken verzamelen en in me opnemen en de rest weggooien als brandhout.

Ik heb wel een dagje nodig om een keuze te maken, maar voorlopig voel ik me een flauwe afspiegeling van de intelligentie van deze dichter.
Pieter

Tien uren later en na het gedicht drie keer overgelezen te hebben:
Het duizelt me en eerlijk gezegd gaat het gedicht me steeds meer tegenstaan. Wil iemand me te hulp komen? Anders moeten we het maar aan Grada of Lambert Wierenga voorleggen, Dettie

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:57

Geplaatst: 15 feb 2008 08:32 am

Zo te lezen gaat het om het veranderen van een mens, verschillende levensfasen.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:58

Geplaatst: 15 feb 2008 08:42 am

Ik denk dat je gelijk hebt. Ik ben nog steeds bezig aan het boek van Pessoa (mijn recensie heb ik al na 200 blz. geschreven) en als je die prachtige stijl gewend bent kun je niet zomaar wennen aan de stijl van bovenstaand gedicht, die ik tot nu toe lelijk en warrig vind; maar Nachoem heeft daar natuurlijk een bedoeling mee, en die intrigeert me wel.

Mooie dag, Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:58

Geplaatst: 17 feb 2008 11:52 am

http://www.nrc.nl/boeken/article938497. ... oezieprijs

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 21:59

Geplaatst: 17 feb 2008 10:11 pm

"Hij kan niet spreken tegen"

Het gedicht enkele malen gelezen. Niet dat ik het begrijp, maar het is een intrigerende gedachte te proberen praten met wie men vroeger was (zo begreep ik het toch).

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:00

Geplaatst: 18 feb 2008 06:48 am

tiba schreef:
"Hij kan niet spreken tegen"

Het gedicht enkele malen gelezen. Niet dat ik het begrijp, maar het is een intrigerende gedachte te proberen praten met wie men vroeger was (zo begreep ik het toch).

Tiba.



Ik denk dat je de kern goed begrepen hebt, Tiba.

Hij kan hem niet dagen geven
alsof hij een geliefde
kan vinden en met haar
die dagen kan wonen

zonder ogen
of voeten, en zo bevrijd;
hij kan niet tegen hem spreken
op zijn dag

Hier peins ik al dagen over: het gaat hier over een belangrijke dag in zijn leven, maar waarom zonder ogen of voeten, en toch bevrijd?

De een voor hem, de ander naast hem
is tegenovergesteld aan de angst die tegenovergesteld aan verlangen is.

Hier heeft hij het over twee personen, maar niet over wie hij was, d.i. de persoon achter hem. Twee keer tegenovergesteld betekent dat de eerste regel gelijk is aan verlangen.

Ik zou graag eens de uitleg van de dichter horen.
Of begrijp jij de twee bovenstaande coupletten en de twee geciteerde regels misschien, Tiba?

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:02

Geplaatst: 19 feb 2008 10:26 am

Pieter schreef:
de begrijpelijke stukken verzamelen en in me opnemen en de rest weggooien als brandhout.
----
Het duizelt me en eerlijk gezegd gaat het gedicht me steeds meer tegenstaan.
---
je niet zomaar wennen aan de stijl van bovenstaand gedicht, die ik tot nu toe lelijk en warrig vind;


Pieter kan je ook zeggen waarom je deze uitspraken doet?
Wat wil je weggooien als brandhout, waarom staat het je steeds meer tegen, wat vind je zo lelijk en warrig?

(Leuk ben ik he :D )

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:03

Geplaatst: 19 feb 2008 11:30 am

Dettie schreef:

Hij kan niet spreken tegen

Hij kan niet spreken tegen
wie hij op een dag was,
hij stuurt hem vooruit,
met de anderen.

...

zonder ogen
of voeten, en zo bevrijd;
hij kan niet tegen hem spreken
op zijn dag.

Hoe kan iemand iets willen nalaten
aan wie hij was? Wie hij was moet beginnen iets te maken
wat dit mogelijk maakt. Als ik laat zien hoe blij het mij maakt
en hoe hij het mij kan geven, hoe kan hij het mij niet willen geven?

(Het tegenovergestelde van tijd is kunnen spreken met wie hij was?

Met iemand kunnen spreken en met iemand die hij was,

de een naast hem, de ander voor hem,
is tegenovergesteld aan angst die niet tegenovergesteld aan verlangen is?)
Alleen dat wat onveranderlijk is heen en weer sturen
van iemand naar iemand die hij was?


Nachoem Wijnberg
Uit: Vogels, Contact 2001
Opgenomen in: Uit10 Uitg. Contact 2007



Een eerste algemene opmerking. Bij het lezen van Wachten en kijken en Hij kan niet spreken tegen viel mij al dadelijk het gebruik van haakjes op. Dit zou kunnen wijzen op een soort dialoog in het gedicht. Maar is dit ook zo ? Indien ja, dan wordt één spreker wel duidelijk bevoordeligd, of heeft deze misschien meer te zeggen ? Dit wil ik alvast in mijn achterhoofd houden bij mijn poging tot volledig begrijpen.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:04

Geplaatst: 19 feb 2008 11.33 am

Dettie schreef:
Pieter schreef:
de begrijpelijke stukken verzamelen en in me opnemen en de rest weggooien als brandhout.
----
Het duizelt me en eerlijk gezegd gaat het gedicht me steeds meer tegenstaan.
---
je niet zomaar wennen aan de stijl van bovenstaand gedicht, die ik tot nu toe lelijk en warrig vind;


Pieter kan je ook zeggen waarom je deze uitspraken doet?
Wat wil je weggooien als brandhout, waarom staat het je steeds meer tegen, wat vind je zo lelijk en warrig?

(Leuk ben ik he :D )

Dettie



Ja leuke vragen, Dettie. Ik zal je geheugen eens op de proef stellen. Met Tiba en jou heb ik gediscussieerd over het gedicht van Nic Vebruggen
(Ars Poetica). Daar had hij het over wrakhout, ik schreef brandhout, moet dus wrakhout zijn. Hij dacht dat een gedeelte van zijn gedicht als wrakhout bij de lezer zou aanlanden. Het ging me steeds meer tegenstaan omdat ik het niet begreep. Ik had het idee dat Wijnberg het mij onnodig moeilijk maakte en dan nog in niet al te mooie, ondichterlijke taal. Langzamerhand ga ik wat meer begrijpen waardoor de "tegenstand" minder wordt. (Dettie, valt het je op dat hier weerstand had moeten staan terwijl weerstaan duidelijk iets anders is dan tegenstaan. Rare taal, dat Nederlands, maar dit terzijde).

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:06

Geplaatst: 19 feb 2008 11:51 am

Hij kan niet spreken tegen

Volgens mij wijst deze titel al direct op een communicatieprobleem. Dit kan, denk ik, op minstens twee manieren geïnterpreteerd worden : ofwel stom zijn (geen geluid kunnen voortbrengen), oftewel zijn gedachten niet kunnen onder woorden brengen.
Hij kan niet spreken tegen
wie hij op een dag was,
hij stuurt hem vooruit,
met de anderen.

Op het eerste zicht vertaalt zich dit niet kunnen communiceren in een tegenstelling tussen heden (en toekomst) en verleden. Misschien is dit uit ontevredenheid met zijn eigen verleden ? Ik ervaar de Hij als de tegenwoordige persoon, terwijl hem verwijst naar wie hij op een dag was. De vraag die ik mij hierbij stel is wie die anderen dan wel mogen wezen.
Hij vraagt hem
zijn schoenen en sokken uit te doen,
bekijkt zijn voetzolen,
zijn tenen; hij kan verder.

Hij kan hem niet dagen geven
alsof hij een geliefde
kan vinden en met haar
die dagen ergens kan wonen,

zonder ogen
of voeten, en zo bevrijd;
hij kan niet tegen hem spreken
op zijn dag.

Maar kan hij zo maar vooruit, naar het heden en de toekomst ? Wanneer je strofe twee nogal letterlijk opvat, zou je bijvoorbeeld kunnen denken, dat hij alvast geen blaren heeft, en dat het stappen dus nog goed moet gaan.

Deze vier strofen zijn alvast opgebouwd rond de tegenstelling nu (toekomst) tegenover verleden. Hierbij gaat het om twee aspecten van één en dezelfde figuur. Twee dingen die ik zeker nog niet helemaal klaar zie, zijn de anderen en zijn dag.

Hoe kan iemand iets willen nalaten
aan wie hij was? Wie hij was moet beginnen iets te maken
wat dit mogelijk maakt. Als ik laat zien hoe blij het mij maakt
en hoe hij het mij kan geven, hoe kan hij het mij niet willen geven?

De eerste vier strofen roepen alvast een aantal vragen op over deze hij, waarop een andere stem (tussen haakjes) een antwoord poogt te bieden, terwijl een discussie voerende met de vraagsteller.

...

Nachoem Wijnberg
Uit: Vogels, Contact 2001
Opgenomen in: Uit10 Uitg. Contact 2007[/quote][[/b]

Rutger

_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:06

Geplaatst: 19 feb 2008 02:36 pm

Ga je nog verder, Rutger, of laat je het hierbij? Is hier misschien ook weer sprake van een ritueel, die voeteninspectie? En het meesturen met de anderen? En een soort van zelfonderzoek?

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:07

Geplaatst: 19 feb 2008 03:21 pm


We gaan door Pieter, tot de laatste letter (of de laatste zweetdruppel).
Jouw opmerking over een ritueel is alvast het overwegen waard. Wat dacht je van de voetwassing ?

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 22:08

Geplaatst: 14 apr 2008 08:25 am

Het was gisteren de geboortedag van Nachoem Mesoelam Wijnberg

Hier kan je hem een aantal van zijn (video)gedichten zien voorlezen.

http://www.uitgeverijcontact.nl/nachoemwijnberg/

Dettie


Terug naar “Gedichten U-V-W”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten