Toon Tellegen (ja)

Van Rim Sartori t/m Vrouwkje Tuinman
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 09:58

Geplaatst: 09 mrt 2006 12:42 pm

Jaaaaaaaaaaaaaaa!!!

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 09:58

Geplaatst: 18 nov 2006 08:51 am

Ik trok een streep:
tot hier,
nooit ga ik verder dan tot hier.

Toen ik verder ging
trok ik een nieuwe streep,
en nog een streep.

De zon scheen
en overal zag ik mensen,
haastig en ernstig,
en iedereen trok een streep,
iedereen ging verder.

Toon Tellegen
Over liefde en niets anders
Querido 1997

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 09:59

Geplaatst: 18 nov 2006 08:54 am

Toon Tellegen doet het iedere keer weer...
Hij laat altijd twee kanten zien.

Tot hier en niet verder

om daarna te zeggen

en iedereen trok een streep,
iedereen ging verder.


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 09:59

Geplaatst: 18 nov 2006 12:43 pm

Mooi gedicht alweer.
het is vandaag de vejaardag van de dichter, een gedicht van hem is dus zeker op zijn plaats :D .

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:00

Geplaatst: 19 nov 2006 08:41 am

Zou hij nou bedoelen dat mensen steeds weer over hun grenzen gaan?
Hij brengt het niet positief, de mensen zijn
haastig en ernstig,

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:01

Geplaatst: 19 nov 2006 08:51 pm

Zou hij nou bedoelen dat mensen steeds weer over hun grenzen gaan?



Ik vermoed dat hij dat bedoelt.
Het bevreemdende is dat het in de laatste strofe het zo letterlijk uitgebeeld is:
De zon scheen
en overal zag ik mensen,
haastig en ernstig,
en iedereen trok een streep,
iedereen ging verder.


ik zie de mensen daarbij letterlijk in een straat in de zon lopen en een streep zetten, en toch maar verder gaan.
Ze gaan in elk geval over hun grenzen, ook figuurlijk.
Over welk soort grenzen hij het heeft is voor mij onduidelijk.

Zou er ook inzitten dat de mensen te druk met alles bezig zijn, vandaar die ernst en die haast?
De zon schijnt maar ze moeten verder... dat ze daar dus geen oog voor hebben?

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:02

Geplaatst: 20 nov 2006 07:13 am

Ja dat laatste bedoelde ik eigenlijk met niet positief.
De zon schijnt maar iedereen is te gehaast en te ernstig om die zon op te merken, hun pas minder haastig te maken en te genieten dat het mooi weer is.. Ze zien het niet eens.
En ze gaan maar door, hun strepen (grenzen) trekken om daar weer overheen te gaan. Een beetje blind voor alles dus.

Zo komt het op mij over tenminste.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:02

Geplaatst: 25 nov 2006 01:55 am

Of hij bedoelt de schaduw die je maakt als je stilstaat:

De zon scheen
en overal zag ik mensen,
haastig en ernstig,
en iedereen trok een streep,
iedereen ging verder.

Desiree

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:03

Geplaatst: 25 nov 2006 10:58 am

Ik ben ook jarig op 18 november..Tellegen is een fantastisch auteur..Ik lees niet zo veel proza maar heb van hem wel alle dierenverhalen. Ik was ooit oa. leraar in een academie en mijn lln waren gek op zijn verhalen. Ze hebben er honderden van voorgedragen. Mijn favoriete tekst is waar de egel wil 'hangen' en de eekhoorn hem bewondert omdat hij een beetje op de zon lijkt met die stekels van hem die net zonnestralen zijn...Het komt uit 'Misschien wisten zij alles'

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:04

Geplaatst: 25 nov 2006 11:51 am

Ja heerlijk he die dierenverhalen. Toon Tellegen weet zo'n mooie eigen en unieke sfeer te creeëren.

Op een ochtend kreeg de eekhoorn een brief van de ibis. Er stond niet veel in de brief

Eekhoorn,
schrijf je mij noch wel eens?
Ibis

De eekhoorn schrijft terug:
Beste Ibis,
Nee eigenlijk niet.
Eekhoorn

Uit: Toen niemand iets te doen had
Ik heb van hem ook Brieven aan Doornroosje en lees elke keer een
stukje. Wel een andere sfeer maar het blijft Tellegen.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:05

Geplaatst: 20 dec 2006 01:21 pm

Een geschenk

Ze trokken God aan zijn mouw:
'Dat geschenk van je,
de liefde,
wat was daar je bedoeling van?'

Het regende
en God verzonk in gepeins
(maar eerst rukte hij zich nog los,
hij hield niet van hun manieren)
en al peinzend
waadde hij door leven en door dood,
door waanzin en nalatigheid,
door waarheid en door angst,
zag hoe zij frunnikten aan elkaars jas
en daalde peinzend af
langs de smalle trap van hun rede-

'Ik heb het geweten,' mompelde hij. 'Ik heb het geweten.'

Toon Tellegen
Uit: Kruis en munt
Querido/Poetry International,
Amsterdam/Rotterdam 2000.

Verschenen op de
eerste landelijke gedichtendag

Wil
Uit het thema "gedichten over religie" ook hier geplaatst

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 10:06

Geplaatst: 20 dec 2006 01:24 pm

En nog eentje van Toon Tellegen, naar aanleiding van 1 Corinte 13..
Zo blijven dan; Geloof, hoop en Liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.


uit het antwoord van de Korintiers

...het zijn mooie woorden
Wij hebben ze aan alle kanten bekeken
We hebben ze ook aangekleed en laten dansen.
Ze konden er niets van.
Ze trapten op elkaars tenen, klemden zich aan elkaar vast
en vielen om.
We moesten ze ophijsen- ze konden zelf niet overeind komen.
We hebben ze in een luie stoel gezet.
ze slapen nu.
Ze snurken.
Als ze wakker worden zien we wel weer verder.
Áls ze wakker worden.

Wat ons rest zijn onrust, verlangen en onhandigheid,
die drie
en van die drie onhandigheid het meest.

Toon Tellegen,
uit: Minuscule oorlogen,
Querido, 2004

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:35

Geplaatst: 07 apr 2007 02:53 pm

Een Bloem

Als ik een bloem was,
zou ik dan nu bloeien?

Of zou ik een bijzondere bloem zijn,
een onvoorstelbare bloem,
een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien
en niet bloeien,

En die over de rand van een vaas voorover
leunt
om te zien of zijn afgrond een bodem heeft?

Of zou ik alleen maar kunnen bloeien,
moeten bloeien,
rood en gedachteloos,
op een ongerepte schoorsteenmantel, ergens
tussen schaamte en geluk?

En als ik een bloem was,
zou ik dan weten wanneer ik moest verwelken?
Nu nog niet?

Toon Tellegen
Uit: Kruis en munt
Querido/Poetry International,
Amsterdam/Rotterdam 2000.


Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:36

Geplaatst: 07 apr 2007 03:13 pm

Onvoorstelbaar waarover Tellegen allemaal zulke mooie gedichten kan maken :D .

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:37

Geplaatst: 07 apr 2007 03:21 pm

Over alles
En over niets,

het blijft ook altijd weer leuk wat van hem te plaatsen.

groeten,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:37

Geplaatst: 09 apr 2007 06:45 am

Toon Tellegen kan altijd van 'gewone' dingen iets bijzonders maken, hij verrast je altijd.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:38

Geplaatst: 14 jun 2007 05:33 pm

Na de storm

Na de storm
sprak ik niet meer tegen mijzelf,
besloot mijzelf volkomen te vergeten.
Soms begon ik nog gedachteloos met ‘Ik..’,
hield mijn adem in,
sprak niet verder meer.
Ah, wat een weelde, ik was uit mijn geheugen
verdwenen!
Het riet ruiste en steeds breder
Vloeide het water, steeds kalmer, trager,
Tussen de weilanden door
na de storm.

Toon Tellegen,
uit Mijn Winter ,
Querido 1987

Weergedicht, hier ook even geplaatst

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:39

Geplaatst: 14 jun 2007 07:33 pm

NA REGEN KOMT

Het regent
maar iedereen weet:
na regen komt...

het ligt op het puntje van ieders tong-
na regen komt moedeloosheid
nee
na regen komt zwaarmoedigheid
nee
na regen komt zwartgalligheid
komt zorgbarendheid zorgwekkendheid
---zorgonverzekerbaarheid
zompigheid zondigheid...

het regent
en iedereen wordt nat
iedereen weet het bijna
iedereen hoest rilt denkt koortsachtig na
waadt door het water dat tot de ramen staat
dat stijgt en stijgt
iedereen grijpt iemand vast
-----laat iemand niet meer los-
na regen komt... komt...

Toon Tellegen
Uit: Wie A Zegt

Sarah

In navolging van WilV dit weergedicht ook even hier geplaatst. ;)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:40

Geplaatst: 23 jun 2007 09:27 pm

Dit gedicht komt uit de eerste bundel van Tellegen. Een plus-four is een broek die het midden houdt tussen en kniebroek en een lange broek. De pijpen sluiten een eind onder de knie om het been.Werd in de jaren 50 veel gedragen. Ik herinner mij dat mijn vader zo een broek droeg , het was handig op de fiets en mijn man droeg ze voor zijn eerste communie.

Dat ben ik, die jongen,
in een grijze plus-four op en Franse fiets
op weg naar de duinen, met kortgeknipt haar
en pratend met mijzelf.
Dat is een leeuwerik, en dat zijn boterbloemen.
Ik heb het warm.
Ik weet niet goed of ik wel weet wat ik daar zoeken moet.

Het wordt al laat,
ik ben een sloot ingereden, mijn ketting brak.
Ernstig loop ik met mijn fiets naar huis.
Ik kon er niets aan doen.

Ik wil die jongen strelen als ik thuis kom,
mijn handen in mijn natte zwarte haar,
mijn lippen op mijn stijf gesloten mond.
Maar ik ben schuwer dan ik dacht
en weet niet wie ik ben.
Ik loop voor mezelf weg en verdwijn door een deur.
Ik zie de jongen niet meer terug.

Toon Tellegen
uit 'De zin van Liguster'
Amsterdam 1980 Querido's uitgeverij

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:41

Geplaatst: 23 jun 2007 09:54 pm

Dit gedicht kende ik niet Leni.
Raar dat ik nooit van een plus-four gehoord heb.

In de 2de strofe staat er "nar huis"...moet toch wel "naar huis" zijn?

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:41

Geplaatst: 23 jun 2007 10:02 pm

Ja natuurlijk, bedankt voor het ernstig nalezen. Ik had het ook gedaan en toch.. en een foutje is zo rap gemaakt als je typt..
Je moet echt eens een paar van zijn dierenverhalen lezen. Zeer merkwaardig..

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:42

Geplaatst: 24 jun 2007 05:39 am

Zijn dierenverhalen ken ik wel. Ik vind ze heerlijk om te lezen.
Allerlei kleine overdenkingen en gebeurtenissen met een soort levenswijsheid daarin .
In zijn gedichten vind je dat ook vaak terug.

Dankjwel leni voor je vele werk! Echt heel fijn dat je dit doet!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:42

Geplaatst: 24 jun 2007 08:39 am

Het is eigenlijk de eerste keer in mijn leven dat ik zo veel doe voor een internetsite. Maar het is de moeite waard. Jullie verdienen het allemaal. Ik vind het heel interessant en tof om met jullie te communiceren. Was ik zelf dichter dan schreef ik het poëtischer..maar dat ben ik dus niet. IK ben het die jullie moet bedanken ..via Leestafel blijf ik intens bezig met poëzie, wat ik eigenlijk al heel mijn leven heb gedaan zij het via andere communicatiemogelijkheden..

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:43

eplaatst: 25 jun 2007 06:08 am

Dit is heel leuk en fijn om te lezen leni! En voor ons ook super dat je juist bij Leestafel verder wilt met de poëzie!

Een jongen van mijn klas op de lagere school droeg nog een plus-four.
De arme jongen werd er vreselijk mee gepest want niemand droeg dat meer. Het was toen korte of lange broek maar geen plus-four meer.
Wij noemden een plus-four een nikkenbocker (weet niet of je het zo schrijft) waarom we dat zo noemden weet ik niet.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 12:44

Geplaatst: 15 jul 2007 09:04 am

'Zal ik je eens een levensgevaarlijke kus geven?'
Ze ging op haar tenen staan, legde haar hand in mijn nek
en gaf mij een levensgevaarlijke kus,
zo'n kus die aan een zijden draadje hangt
en heen en weer zwiept, om zijn as tolt en wegschiet-

ik kon hem niet tegenhouden, ik riep,
zwaaide met mijn armen,
holde hem achterna-

zo'n kus die zich omdraait
en aanlegt, iets hoger, iets lager,
zo'n dodelijke kus

Toon Tellegen
uit : Als we vlammen waren
Querido 1996

Leni

uit het thema "gedichten voor kinderen en andere volwassenen" ook hier geplaatst. tiba


Terug naar “Gedichten S-T”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten