Willem van Toorn (ja)

Van Rim Sartori t/m Vrouwkje Tuinman
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Willem van Toorn (ja)

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:37

Leestafel heeft toestemming (via leni) om de gedichten van Willem van Toorn te plaatsen.
Maar geen complete bundels.


Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Mar 05, 2009 11:00, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:38

Geplaatst: 01 dec 2007 04:14 am

Joepie, toestemming van Willem Van Toorn, dichter, prozaschrijver,vertaler. Een erg volledig beeld van de auteur vind je op www.schrijversinfo.nl

Het eerste gedicht dat ik ooit van hem las vind ik nog altijd prachtig.

Het stond in 'De Revisor' 79/4

Twee dochters

Slaperig vroeg in de ochtend
zie ik ze de laan
uit fietsen samen, ze gaan
naar het dorp, A en S, mijn dochters.

Als ik tekenen kon
zou je hier nu een prent
zien ontstaan waar ze in
bevroren waren: heel dun
( ze zijn al haast aan het eind,
waar de weg naar het dorp begint)
waait hun haar in de wind
onder een mistige zon.

Nu moet je mij maar geloven
op wat woorden. Kijk, er blinkt
een spaak of een bel. Een lint
van langgerekt licht komt het open-
staande raam ingeschoven.

Ze zijn al achter de bomen.
Maar jij ziet hun haar nog stromen
in je hoofd. Hoor, hun fietsen
ruisen ook achter je oren.

Ze zijn makkelijk het liefste
wat er in al dit groen
bestaat. A en S. Je ziet ze?
Dan mag je dit vers dichtdoen.

In jouw hoofd vastgelegd
raken ze even niet weg.

Willem Van Toorn.

Ik vind die laatste zin zo pakkend altijd weer...

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:38

Geplaatst: 07 dec 2007 07:47 am

Willem van Toorn behoort ook tot mijn favorieten.
Prachtige gedichten: observerend, beschouwend, verrassend.
Ik houd onder meer erg van dit:


Decor

Leven dat hier bestond
behoudt een aanwezigheid
waardiger dan wat nu lijkt
zo tastbaar te zijn. Kijk
onder de stenen: grond.

Dwars door je nieuwe huis
in een andere ruimte van tijd
stappen jagers over een ijs-
harde akker. De hagel bijt
in je dromen. De smaak van kruit.

Ter hoogte van je bed
loopt een sloot tussen velden door.
Vissen trekken een spoor
van bellen achter je net
afgewend hoofd. Het decor

waarin je bent neergezet
wordt al doorzichtig, slijt
als papier op de vouwen door
onder de schurende tijd.
Daarachter weer het wijd
waaiend landschap. Werkelijkheid.

Willem van Toorn

Uit ' Het landleven', Amsterdam 1981

Volgt iemand van jullie de VPRO-serie 'In Europa', naar het boek van Geert Mak?
Ik moest aan dit gedicht denken: wat is er een eeuw geleden allemaal niet gebeurd op de plek waar jij nu onbekommerd woont? Hoe zag jouw wereld er toen uit?
Van Toorn verwoordt dit schitterend.

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:39

Geplaatst: 07 dec 2007 07:56 am

Beste Cat Dit is een heel mooi gedicht van een dichter die ik nog niet kende. Het deed me niet denken aan WOII maar aan de plek waar ik nu woon, dat was vroeger een slagenlandschap met sloten en houtwallen. Dertig jaar geleden liepen hier nog jagers. De serie volg ik en ik heb ook het boek gelezen. Tot 1936, toen werd het te beklemmend.

Hg. Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:40

Geplaatst: 07 dec 2007 08:11 am

Ik woon zelf in een huis uit 1683, waar ook hele verhalen aan vastzitten (uitgeplozen in het Gemeente-archief). Het geeft je een soort band met tijden van lang geleden.

Ik zal nog wel eens iets plaatsen van Van Toorn, zijn oeuvre is zeer de moeite waard.

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:40

Geplaatst: 08 dec 2007 12:47 am

Heel tof Cat dat je meewerkt om teksten te plaatsen, zelf heb ik niet zo heel veel bundels van Van Toorn...dus alles wat je aanspreekt is welkom.
Hte gedicht dat jij plaatst kende ik niet en is heel knap.

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:41

Geplaatst: 08 dec 2007 09:16 am

En ik vind het leuk dat je een draadje over hem hebt geopend.
Ik ben echt een liefhebber. :)

Hier vind je wat informatie over de dichter en zijn werk:
http://www.dbnl.org/tekst/kort006isvo01 ... 1_0191.htm

En hier een uitgebreide bibliografie (hij heeft niet stilgezeten...):
http://www.schrijversinfo.nl/toornvanwillem.html

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:41

Geplaatst: 08 dec 2007 09:40 am

In memoriam

Ik droomde dat je naast me lag vannacht.
Je was al ziek. Je zei: tot in mijn merg
ben ik van dood. Vind je het erg
dat je niet in me kunt? Hou me maar zacht

tegen je aan. Ik zei: je was zo wit
en moe toen ik je zag – en dan onzicht-
baar in een kist waar ik het pad af ging,
de regen en het dorp in. Wachtend gras

lag naast de kuil in zoden opgetast.
Hoe ben je dan weer hier. Je zei: ik wou
nog doen wat ik waarom had nagelaten:
praten met je in bed hoe levens praten.
Maar wat ik nu ben heeft geen taal bij jou.

Er was geen lamp. Hoe ik je dan toch zag.
'k Viel in de droom in slaap. Je hield me vast.
Koud bleef de kamer tot ver in de dag.

Willem van Toorn

Uit ’Gulliver & andere gedichten’, 1985

Ik weet niet of Van Toorn dit heeft geschreven naar aanleiding van de dood van zijn eigen vrouw (zoals Bert Schierbeek zo aangrijpend deed), maar het is prachtig en ik word er iedere keer weer stil van.
Zoals nu.

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:42

Geplaatst: 08 dec 2007 10:43 am

Stil, is wel het woord dat hier bij past, Cat. Een heel mooi gedicht.
Als ik nou maar niet elke keer als ik langs een weiland kom aan wachtend gras denk.

Hg. Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:42

Geplaatst: 08 dec 2007 10:54 am

Over weilanden bestaan ook mooie gedichten vol leven en bloei.
Die helpen je vast om daar weer overheen te komen. :wink:

Ja, schitterend gedicht hè?
Ik kan er natte ogen van krijgen...

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:43

Geplaatst: 08 dec 2007 12:41 pm

Inderdaad een érg mooi gedicht. Ik kende de gedichten van Willem van Toorn niet en ben blij ze nu te leren kennen.

dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:43

Geplaatst: 08 dec 2007 01:41 pm

Leuk! :wink:

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:44

Geplaatst: 09 dec 2007 10:58 am

Egmond Aan Zee

Er lopen potloodlijnen onder het zand
naar een verdwijnpunt in de schemering,
waar iets verknipt wordt in de tekening
zodat, de kleine jongen aan je hand

jij meer dan eenmaal hier aanwezig bent:
aandachtig schelpen rapend op het strand,
wat kleiner op het pad aan de bosrand
en piepklein bij het dorp, diep in de prent.

Zondag, gezinnen wandelen erdoorheen.
vaders verlegen met zo veel aan tijd.
Moeders gepermanent van zekerheid.
Kinderen wel apart maar nooit alleen.

Hun enkelvoud naast jouw veelvuldigheid.

Ik zet ze vriendelijk buiten het verband
waarin jij loopt zolang de eeuwigheid
van tekens op papier behouden blijft,
nooit ouder, met het jongetje aan de hand.

Willem Van Toorn
uit 'Een kraai bij Siena'
uitg. Querido 1979

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:45

Geplaatst: 09 dec 2007 11:14 am

Wat leuk leni een gedicht over Egmond aan zee, daar woon ik vlakbij!

De bosrand is inmiddels verdwenen daar is een boulevard voor in de plaats gekomen.

Mooi zoals hij terugdenkt aan zichzelf als kleine jongen, met de echte kleine jongen aan z'n hand.

jij meer dan eenmaal hier aanwezig bent:
aandachtig schelpen rapend op het strand,
wat kleiner op het pad aan de bosrand
en piepklein bij het dorp, diep in de prent.


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:45

Geplaatst: 09 dec 2007 11:15 am

Deze kende ik nog niet! Prachtig gedicht weer, zo beeldend en zo raak.
Het doet me meteen denken aan de vakanties van vroeger. Mijn ouders huurden altijd de hele zomervakantie, zes weken lang, een huis aan zee – vlak bij Egmond. Ik voel het warme zand weer aan mijn blote voeten en ik krijg de zilte geur van de zee in mijn neus... En in mijn oren ruist het alsof ik er een kokshoorn tegenaan houd.

Als je veel poëzie van Van Toorn hebt gelezen, herken je zijn stijl onmiddellijk. Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar waarschijnlijk had ik zijn 'handschrift' wel ontcijferd als je niet had gezegd dat hij de dichter was.
Mooi Leni!

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:46

Geplaatst: 09 dec 2007 11:16 am

Mooi Leni, vooral:

"Moeders gepermanent van zekerheid".

Deze zin vergeet ik nooit meer.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:46

Geplaatst: 09 dec 2007 11:20 am


"Moeders gepermanent van zekerheid".


Vier woorden die een hele wereld oproepen...
Als je dat kunt als dichter, hoor je tot de groten.

Cat

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:47

Geplaatst: 09 dec 2007 02:17 pm

Ik vind het wel tof dat jullie van deze gedichten zo genieten.Het zal Willem veel plezier doen...
hier is er nog eentje:

( wel heel anders van thematiek maar het einde is weer typisch Van Toorn .).

Twee manieren om de wereld te redden.

Als de wanhoop in alles zich medeelt
is elke troost meegenomen.
De dikke mevrouw bijvoorbeeld
op de avond over ons milieu,
onder de klimtouwen in de o.l.school,
met de tas op haar vruchtbare schoot.

Zou het niet mogelijk zijn ook,
dacht u meneer de voorzitter,
zelf wind te maken, ik denk
nu aan een grote fan
die we zouden kunnne bouwen,
waarmee je al die rook
over zee weg kan waaien.
En nog een idee misschien
kan boven die fabrieken
niet steeds een vliegtuig rondvliegen
dat iets spuit, een soort grote spraybus,
van de stank zijn we dan toch verlost.

Daarop de meewarige ingenieur
die kakelend weet wat de wind kost.

Maar toch, geachte mevrouw,
god zal het u lonen, ik wou
vannacht voor éeen keer best uw kind zijn:
getroost, ingestopt, welterusten,
je boek onder je kussen,
morgen weet je er alles van.
Willem Van Toorn

uit 'Herhaalde wandeling-gedichten 1960-1975'
uitg. Querido 1977

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:48

Geplaatst: 11 dec 2007 10:51 am

Ja, deze is heel anders.
Kende ik ook niet, en ik denk dat ik dit gedicht ook niet als een Van Toorn herkend zou hebben.
Grappig...

Cat
_________________
[size=9]"Die Worte sind nur die Mauern.
Dahinter in immer blauern Bergen schimmert ihr Sinn."
Rainer Maria Rilke[/size
]

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:48

Geplaatst: 11 dec 2007 11:57 am

Apart gedicht leni.
Hele ontdekking voor mij deze Willem van Toorn


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:49

Geplaatst: 15 dec 2007 02:51 pm

Een kraai bij Siena.

voor Toos

Hoe een kraai vliegt over de heuvels
bij Siena: een verkreukelde zwarte lap
boven het koperen landschap.
Werkt zich rot, denk je vanonder af,
met die averechtse vleugels.

Door de kijker zijn slimme snavel,
zijn eigenwijs hoofd: hij lapt
het toch maar. Niet de begaafde
vlechtwerken boven de stad
van de zwaluwen- hij blijft een aardse

zitter, die heeft gedacht:
waarom zij wel verdomme, en is opgestegen
om zich verbaasd te begeven
naar dit veel te grote blauw.

Hoe zich deze woorden bewegen
ongeveer van mij naar jou.

Willem Van Toorn.
uit: Een kraai bij Siena;
Uitg: Querido-Amsterdam 1979

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:49

Geplaatst: 14 jan 2008 01:17 pm

NOLI ME TANGERE*

Domein van grootvader. Hij noemt de namen,
in het Latijn, van zijn geordend groen
in de boomgaard, perken, kassen met meer gevoel
dan die van zijn bekende nazaten.

‘Jongen’, zegt hij en leert mij het aanraken
met één vinger van het kruidje-roer-me-niet
diep in de vochtige kas. En dat je niet
de ontroering moet uitputten door herhalen.

Betekenis van namen. Achter mijn rug
herstelt hij vol geduld het losgerukt
spinneweb over het holle tuinpad.

Omdat de wereld heel moet zijn. Hierin
besta jij nog lang niet, behalve dat
er te veel leegte heerst, zondagen, hunkering
naar wat jaren hierna vervuld moet raken.

Willem van Toorn
uit: Gedichten 1960-1997,
uitgeverij Querido, 2000


* Noli me tangere betekent Raak mij niet aan.

Dettie

Mijn opa nam mij ook altijd zijn tuin en kas in en vertelde van alles over de planten. De druiven in zijn kas waren zijn grootste trots

--

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:50

Geplaatst: 18 mei 2008 11:01 am

Dit is verteld voor een oude
vrouw in een stille tuin
die vraagt waar ik nu weer heen reis
en hoezo en met wat voor doel.

Zelf is ze in haar stoel
gevangen maar weer kind dus vrij.
Ze wil mij vooral bij zich houden
onder de koele kruin

van de kastanjeboom die zij kent
en toespreekt in een groen soort taal.
"Waar moet hij toch allemaal
altijd henen en wat is daar
dan dat hier niet bestaat."

Ze is al dicht bij de dood
zodat ze iets kent misschien
wat ik hier niet kan zien,
mijn moeder. Bij mijn verhaal
wordt de tuin zo grenzeloos groot
dat ik op mijn reis
naar haar toe reddeloos verdwaal.

Willem van Toorn
Uit Tegen de tijd
Querido Amsterdam 1997

Dettie


Ik weet niet zo goed wat ik van dit gedicht moet denken.
Zelf vind ik het woord henen storend in dit gedicht
Persoonlijk vind ik het meer een 'verhaal'

Toch...

maar weer kind dus vrij
en
dat ik op mijn reis
naar haar toe reddeloos verdwaal


maakt het voor mij weer poëzie.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:51

Geplaatst: 18 mei 2008 05:06 pm

In ons dialect zeggen wij ook bvb: waar gaade gij toch henen?
Misschien zegt zijn moeder dat ook zo..en valt hem dat nogal op..
Ik vind het wel een mooi gedicht, de prozazinnen storen mij niet .

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 26, 2009 22:51

Geplaatst: 19 mei 2008 09:17 am

In ons dialect zeggen wij ook bvb: waar gaade gij toch henen?

Ah dat verandert de boel wel. In Nederland is het heel oud Nederlands en ik vond het daardoor een beetje geforceerd overkomen. Voor iemand van nu zou het woordgebruik henen van die moeder betekenen dat ze al ver over de 100 was.

Dettie


Terug naar “Gedichten S-T”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten