J.Slauerhoff (1898-1936) (ja)

Van Rim Sartori t/m Vrouwkje Tuinman
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

J.Slauerhoff (1898-1936) (ja)

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 15:57

Omdat J.Slauerhoff meer dan 70 jaar geleden overleden is,
zijn zijn gedichten vrij van copyright.

Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 15:58

Geplaatst: 07 mrt 2006 04:14 pm

De schalmei

Zeven zonen had moeder:
Allen heetten Peter,
Behalve Wanjka die Iwan heette.

Allen konden werken:
Eén was geitenhoeder,
Eén vlocht sandalen,
Eén zelfs bouwde kerken;
Maar Iwan die Wanjka heette
Wilde niet werken.

Op een steen in de zon gezeten
Bespeelde hij zijn schalmei.

"O, mijn lieve,
Mijn lustige,
Laat mij spelen
In de schaduw van mijn
Korte rustige vallei.
Laat andren werken,
Sandalen maken of kerken.
Wanjka heeft genoeg aan zijn schalmei."

Jan Jacob Slauerhoff
Uit de bundel: Serenade. Gedichten.
Amsterdam: The Halcyon Press 1930

Bernadet

Ik heb dit gedicht van Slauerhoff hier ook even geplaatst, Dettie.
Is zo'n vrolijk, onbezorgd gedicht:

"Laat andren werken,
Sandalen maken of kerken.
Wanjka heeft genoeg aan zijn schalmei."


Romantisch is dit wel!

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:02

Geplaatst: 07 mrt 2006 04:17 pm

Woningloze

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Nooit vond ik ergens anders onderdak;
Voor de eigenhaard gevoelde ik nooit een zwak,
Een tent werd door de stormwind meegenomen.

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen.
Zolang ik weet dat ik in wildernis,
In steppen, stad en woud dat onderkomen
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.

Het zal lang duren, maar de tijd zal komen
Dat vóór de nacht mij de oude kracht ontbreekt
En tevergeefs om zachte woorden smeekt,
Waarmee ‘k weleer kon bouwen, en de aarde
Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de
Plek waar mijn graf in ‘t donker openbreekt.

J.Slauerhoff (1898-1936)
uit: Serenade, The Halcyon Press, 1930

Tiba.

Dit is misschien wel het beroemdste gedicht van Slauerhoff.
Het aanvangsvers 'alleen in mijn gedichten kan ik wonen', werd talloze malen geciteerd.

---

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:02

Geplaatst: 09 jun 2006 11:44 am

Billet doux *

Ik wilde een gedicht op een waaier schrijven,
Zodat je de woorden je kunt toewuiven
En de strofen, wanneer je wilt blijven
Mijmren, weer achtloos dicht kunt schuiven.

Maar liever wilde ik dat ze binnen
In je gewaad geschreven stonden,
Zodat tegelijk met batist* of linnen
Mijn gedachten je strelen konden.

Ik zou deze dwaze wens niet uiten,
Als mij een krankzinnige was vervuld:
Je eenmaal zelf in mijn armen te sluiten...
Maar ik heb engelengeduld.

* Billet doux - Liefdesbriefje
* batist - zeer fijne stof (van de zachtste vlasvezels gemaakt)

Jan Jacob Slauerhoff
Uit de bundel: Al dwalend
's-Gravenhage, 1986
Uitgeverij: Nijgh & Van Ditmar

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:03

Geplaatst: 09 jun 2006 07:16 pm

Van romantiek gesproken :)

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:03

Geplaatst: 26 jun 2006 06:33 pm

Fado

Ben ik traag omdat ik droef ben,
Alles vergeefs vind en veil,
Op aarde geen hoogre behoefte ken
Dan wat schaduw onder een zonnezeil?

Of ben ik droef omdat ik traag ben,
Nooit de wijde wereld inga,
Alleen Lisboa van bij de Taag ken
En ook daar voor niemand besta,

Liever doelloos in donkere stegen
Van de armoedige Mouraria loop?
Daar kom ik vele' als mijzelve tegen
Die leven zonder liefde, lust, hoop .


J.J. Slauerhoff (1898-1936)
Uit: ‘Soleares III - Saudades’.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:04

Geplaatst: 26 jun 2006 07:15 pm

Toeval???
Zojuist komt onze jongste dochter naar beneden, hoorde een fantastisch mooi gezongen fado (via een portugese internetsite)van een nederlands dichter, gezongen door ene Cristina Branco!!!

irene

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:04

Geplaatst: 19 jul 2006 09:22 pm

Voor de verre prinses

Wij komen nooit meer saam:
De wereld drong zich tussenbeide.
Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam,
Maar andre sterren zien we in andre tijden.

Uw land is zo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.

Maar als het waar is dat door grote dromen
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
Tot op de verste ster: dan zal ik komen,
Dan zal ik komen, iedren nacht.


J.J. Slauerhoff
uit: Verzamelde gedichten, Nijgh & Van Ditmar,
's Gravenhage 1973

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:05

Geplaatst: 20 jul 2006 06:40 am

Bij het lezen van dit gedicht denk ik steeds Larios.
Volgens mij was dat ook iets met twee geliefden die niet bij elkaar konden komen. Maar ik kan niets vinden.
Weet iemand iets over Larios?

bernadet

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:06

Geplaatst: 20 jul 2006 07:59 am

Dettie, als je in google Larios intypt krijg je een link naar gedichten van Larios.
www.dichttalent.nl/?nav=zzgbKsHrGmKhLyB ... hLDkkVnkVD

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:06

Geplaatst: 20 jul 2006 08:27 am

nee dat bedoel ik niet Jan. Er is iets met de titel Larios, een boek? een gedicht?

maar evengoed bedankt voor je link, heb daardoor wel een 'nieuwe' dichteres ontdekt.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:07

Geplaatst: 20 jul 2006 09:45 am

Misschien dat je de legende van Hero en Leander bedoelt Dettie?
Larios zegt me niks.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:08

Geplaatst: 01 mrt 2007 08:03 am

De ontdekker

Hij had het land waarvoor hij scheepging lief,
Lief, als een vrouw 't verborgen komende.
Er diep aan denkend stond hij droomende
Voor op de plecht en als de boeg zich hief

Was 't hem te moede of 't zich reeds bewoog
Onder de verten, waarin 't sluimerde
Terwijl 't schip, door de waterscheiding schuimende,
Op de aanbrekende geboort' toevloog.

Maar toen het lag ontdekt, leek het verraad.
Geen stille onzichtbre streng verbond hen tweeën.
Hij wilde 't weer verheimlijken - te laat:
Het lag voor allen bloot. Hem bleef geen raad
Dan voort te varen, doelloos, desolaat
En zonder drift - leeg, over leege zeeën.


J.J. Slauerhoff (1898-1936)
uit: Eldorado
Van Dishoeck Bussum (1928)

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:08

Geplaatst: 06 apr 2007 11:52 am

Zeekoorts

Ik moet weer op zee gaan, een goed schip en in 't verschiet
Een ster om op aan te sturen, anders verlang ik niet.
Het rukken van 't wiel, 't gekraak van het hout, het zeil ertegen,
Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen.

Want de roep van de rollende branding, brekende op de kust,
Dreunt diep in het land in mijn oren en laat mij nergens rust,
't Is stil hier, 'k verlang een stormdag, met witte jagende wolken
En hoogopspattend schuim en meeuwen om kronk'lende kolken.

Ik ben een gedoemde zwerver, waar moet ik anders heen?
Maar gelaten door de wind gaan, weg uit de stad van steen.
Geen vrouw, geen haard verwacht mij. Ik blijf ook liever zonder.
'k Heb genoeg aan een pijp op wacht en een glas in 't vooronder.

J. Slauerhoff
bron: Eldorado.
Uitgever: C.A.J.van Dishoeck, Bussum

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:09

Geplaatst: 11 apr 2007 12:00 pm

Deze dichter had iets met boten zeker?

Jan s

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:10

Heb even gegoogled Jan en vond dit

Geplaatst: 12 apr 2007 05:44 am Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Een diep verlangen om de wijde wereld in te trekken, moet de dichter Jan Jacob Slauerhoff (1898-1936) al vroeg in zich hebben gevoeld. Zijn diepste wens was: naar zee te gaan. Maar zijn vader stond erop dat hij medicijnen zou gaan studeren. Toen hij daarna in Amsterdam deze studie volgde, was zijn kamer verfraaid met een opiumpijp en het houten model van een boot, terwijl hijzelf in een scheepskooi sliep.
Vrienden trakteerde hij op 'schipbreukwijn', die van een gestrand schip afkomstig zou zijn. Zijn medestudenten noemden hem: Slau.
Trouwens: hij vond een compromis tussen zijn toekomstverlangen en wat zijn ouders van hem verwachtten: hij werd scheepsarts.
Over dat zeemansbestaan zal hij dan heel veel, zowel romans, verhalen en gedichten (en zelfs een toneelstuk) schrijven.
Al jong was Slauerhoff begonnen poëzie te schrijven, waarin hij - mede onder invloed van bewonderde Franse dichters als Charles Baudelaire en Tristan Corbiere - zijn afkeer van de geordende maatschappij onder woorden bracht. Nadat hij in het tijdschrift 'Het Getij' een aantal verzen had gepubliceerd, verscheen in 1933 zijn eerste gedichtenbundel, 'Archipel'.

Hier staat de rest
http://www.collegenet.nl/content/digile ... um/003.htm

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:11

Geplaatst: 12 apr 2007 09:18 am

Suez

Het azuur trilt als van het zware
Lied dat verslaafde vrouwen
Onder 't gevlecht van hun haren
Als laatste onschuld ontvouwen.

In den hof geplante palmen
Wuiven over de randen
Van de vierkante vazen:
De albasten gebouwen.

Zee kust de oevers, beschuimend,
En laat zijn vacht beschijnen;
Zijn jeugdigste golven tuimlen
Speelsch over breeddeinende pleinen.

Plompe Arabische booten
Met smalle Latijnsche zeilen
Schijnen vastbesloten
De baai te overijlen.

Maar telkens boort hun stompe
Boeg in een drachtige baar,
Dan vallen de rompen zwaar
En loopen gelaten onder.

Welbevaren meeuwen,
Zelfbewust zwenkend en glijdend,
Weten van verre eeuwen,
Zwanenslanke galeien,

Zijn de geesten van wrakken,
Bezet met paarlen koralen,
Gestegen naar de oppervlakte
Om licht en adem te halen.

De diepzee is een groot
Praalgraf; zij weten in- en
Uitvlucht door den dood,
Zijn soms ineens verwenen.

Uit: Een eerlijk zeemansgraf, Nijgh & Van Ditmar, Rotterdam 1936.

Irene

N.a.v. het item: Raad de dichter hier geplaatst.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:11

Geplaatst: 12 apr 2007 09:24 am

Ik had wel iets over Slauerhoff gelezen, maar het zat ver.
De biografie hierboven brengt dat weer terug.
Maar wat is hij jong gestorven: pas 38 jaar geworden.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:11

Geplaatst: 12 apr 2007 09:55 am

Dettie, bedankt voor de leerzame achtergrondinformatie. Dus toch iets met schepen. :)

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:12

Geplaatst: 14 apr 2007 12:42 pm

Zeeroep

Ik ging gelooven dat ik nu zou rusten,
De winter in 't ommuurde stadje blijven,
Een huis bewonen, klare zinnen schrijven
En voor het eerst wat langer voortgekuste
Vrouwen hier bij mij hebben en, ter ruste
Met hen gegaan, lang in omhelzing blijven,
En langzaam werden mij hun willige lijven
Vertrouwd als vroeger vaak bezeilde kusten.

Zoo dacht ik zittend in mijn kamer, maar
Vannacht hoor ik de najaarsstorm aanheffen;
Het dakhout maakt als kreunend want misbaar.

Ik woon zoo ver van zee, zoo dicht bij haar;
't Storten der branding kan mij hier niet treffen.
Hoe kan ik zoo wanhopig klaar beseffen
Dat ik weer scheep zal gaan, voor 't eind van 't jaar.


J. Slauerhoff,
uit: Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Bert Bakker, 1984

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:13

Geplaatst: 15 apr 2007 10:56 am

Mooi toch hé?

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:13

Geplaatst: 08 nov 2007 08:55 am

Herfst

Ik kon het in huis niet uithouden.
't Laatste lief stelde mij teleur
Evenzeer als het eerste.
Ik ging op 't terras uitzien op de wouden
Trachtte mij te troosten met de allereerste
Bloemen en de allerbedwelmendste geur.

Maar 't was later seizoen dan ik dacht; de koude
Bergwind trok dampen over de dalen,
Grijs werd alle kleur.
Ik dacht dat ik nooit meer van ene zou houden
En zag beneên door een nevelscheur
Het rood van de laatste mispels valen.


J.J. Slauerhoff (1898-1936)
uit: Al dwalend, ongebundelde gedichten (1947)

Dit gedicht heeft geen toelichting nodig dacht ik zo

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:14

Geplaatst: 11 dec 2007 01:53 pm

Dit eiland


Voor de zachtmoedigen, verdrukten,
Tot geregelde arbeid onwilligen,
Voor de met moedwil mislukten
En de grootsch onverschilligen,

De reine roekeloozen,
Door het kalm leven verworpen,
Die boven steden en dorpen
De woestenijen verkozen,

Die zonder een zegekrans
Streden verloren slagen
En 't liefst met hun fiere lans
De wankelste tronen schragen;

Voor allen, omgekomen
Door hun dédain voor profijt,
Slechts beheerscht door hun droomen
De spot der bezitters ten spijt,

Neem ik bezit van dit eiland,
Plant ik de zwarte vlag,
Neem iedere natie tot vijand,
Erken slechts 't azuur als gezag.

Wie nadert met goede bedoeling:
Handel, lust of bekeering,
Wordt geweerd aan 't rif door bezwering
Of in 't atol door onderspoeling.
Oovral op aarde heerscht orde,
Men late mijn eiland met rust;
't Blijft woest, zal niet anders worden
Zoolang ik kampeer op zijn kust.


J. Slauerhoff (1898-1936)
Uit: Een eerlijk zeemansgraf ,
Nijgh & Van Ditmar Rotterdam 1936

Van dit gedicht staat een mooie analyse bij meander
http://klassiekegedichten.net/index.php?id=99

Dettie
die van alles tegenkomt bij haar eindejaarsmailopruiming.

--

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:15

Geplaatst: 11 dec 2007 03:55 pm

Compromis

De berg der stilte kan ik niet bestijgen
Door het verwarrend woud herinnering;
Dus wil ik onder zeil van mijmering
Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen.

J.J. Slauerhoff

Uit de bundel 'Al dwalend’, 1947
_________________
"Die Worte sind nur die Mauern.
Dahinter in immer blauern Bergen schimmert ihr Sinn."
Rainer Maria Rilke

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 25, 2009 16:15

eplaatst: 11 dec 2007 04:54 pm

Ik ga zijn gedichten steeds meer waarderen.
Heb nu ook een erg mooie bundel in huis In memoriam mijzelf heet die bundel. Daar moet je af en toe eens wat van proeven en genieten.

Dettie


Terug naar “Gedichten S-T”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten