Lucienne Stassaert (ja)
Lucienne Stassaert (ja)
Poezie-Leestafel heeft toestemming van Lucienne Stassaert (via Roger Nupie) om haar gedichten te plaatsen.
Maar geen hele bundels.
Dettie
Maar geen hele bundels.
Dettie
Geplaatst: 14 mrt 2006 11:02 am
Op verzoek van Tiba* ook toestemming gevraagd aan Lucienne Stassaert, dit is het antwoord:
-------Oorspronkelijk bericht-------
Van: Roger Nupie
Datum: 03/14/06 11:50:12
Aan: Dettie
Onderwerp: Leestafel
Beste,
Hierbij geeft Lucienne Stassaert u de toelating gedichten van haar op uw site te zetten.
Met vriendelijke groet,
Roger Nupie.
-----------
Dettie
*Dit staat er als geheugensteuntje voor mij bij, zodat ik weet wie erom gevraagd heeft.
Op verzoek van Tiba* ook toestemming gevraagd aan Lucienne Stassaert, dit is het antwoord:
-------Oorspronkelijk bericht-------
Van: Roger Nupie
Datum: 03/14/06 11:50:12
Aan: Dettie
Onderwerp: Leestafel
Beste,
Hierbij geeft Lucienne Stassaert u de toelating gedichten van haar op uw site te zetten.
Met vriendelijke groet,
Roger Nupie.
-----------
Dettie
*Dit staat er als geheugensteuntje voor mij bij, zodat ik weet wie erom gevraagd heeft.
Geplaatst: 14 mrt 2006 08:14 pm
Water en vuur
Schromelijk, als nooit onderhevig
aan de getijden, het herfstgericht
van de reeuwse, de vroegreeuwse liefde
alleszins in de rui kom ik.
Zoals pauwen, versierd met drift,
tot op het bot besnaard maar huiverig
alleen aan leven blootgesteld.
Nog rimpelt de aarde mij
als water, de vuurproef nabij.
Lucienne Stassaert
uit: In aanraking,
Uitgeverij P, Leuven 2004
"Water en vuur" is een heel aangrijpend gedicht met een zeer accuraat, scherp woordgebruik, bewust archaïsch soms.
Een parel.
Tiba.
Water en vuur
Schromelijk, als nooit onderhevig
aan de getijden, het herfstgericht
van de reeuwse, de vroegreeuwse liefde
alleszins in de rui kom ik.
Zoals pauwen, versierd met drift,
tot op het bot besnaard maar huiverig
alleen aan leven blootgesteld.
Nog rimpelt de aarde mij
als water, de vuurproef nabij.
Lucienne Stassaert
uit: In aanraking,
Uitgeverij P, Leuven 2004
"Water en vuur" is een heel aangrijpend gedicht met een zeer accuraat, scherp woordgebruik, bewust archaïsch soms.
Een parel.
Tiba.
Geplaatst: 25 mrt 2006 08:35 pm
Er blijft een stem
in een muziekdoos
achter
ze zegt niet hoe
zegt niet hoe lang
ze klem zit
en om het kistdeksel
te openen
weet je nog hoe
nu dan hoe
nu dan hoe
zal je een steen
moeten oplichten:
ik ben het, vader,
laat mij binnen
het geeft niet hoe
het heeft niet hoe
Lucienne Stassaert
uit: Afscheidsliedjes
Uitgeverij P, 2001
Tiba.
Er blijft een stem
in een muziekdoos
achter
ze zegt niet hoe
zegt niet hoe lang
ze klem zit
en om het kistdeksel
te openen
weet je nog hoe
nu dan hoe
nu dan hoe
zal je een steen
moeten oplichten:
ik ben het, vader,
laat mij binnen
het geeft niet hoe
het heeft niet hoe
Lucienne Stassaert
uit: Afscheidsliedjes
Uitgeverij P, 2001
Tiba.
Geplaatst: 26 sep 2006 09:50 am
De titel van de bundel zegt het eigenlijk ook al "Afscheidliedjes".
Ik zie een oude muziekdoos die heel lang niet open is geweest, de melodie heeft heel lang niet geklonken.
zegt niet hoe lang ze klem zit Door de doos te openen komen oude herinneringen boven weet je nog hoe wij ernaar luisterden.
In het nu kan dat luisteren niet meer samen met vader.
dan zal je een steen moeten oplichten.
Ze verlangt naar haar vader:
ik ben het, vader,
laat mij binnen
het geeft niet hoe
Mooi zoals ze van doos naar kist naar graf gaat.
De speeldoos geeft al de melancholie aan, het verleden.
Dettie
De titel van de bundel zegt het eigenlijk ook al "Afscheidliedjes".
Ik zie een oude muziekdoos die heel lang niet open is geweest, de melodie heeft heel lang niet geklonken.
zegt niet hoe lang ze klem zit Door de doos te openen komen oude herinneringen boven weet je nog hoe wij ernaar luisterden.
In het nu kan dat luisteren niet meer samen met vader.
dan zal je een steen moeten oplichten.
Ze verlangt naar haar vader:
ik ben het, vader,
laat mij binnen
het geeft niet hoe
Mooi zoals ze van doos naar kist naar graf gaat.
De speeldoos geeft al de melancholie aan, het verleden.
Dettie
Geplaatst: 05 dec 2006 12:11 pm
ja ik denk dat er meer achter zit.
Volgens mij bedoelt ze dat de wereld op zijn kop staat, oorlogen, geweld.
De wereld, een gepofte kastanje.
Dettie
die dit gedicht overgenomen heeft van de site van uitgeverij P.
Ik weet dus niet of het stomen of stormen is.
Ik vraag me af over dit gedicht: is het een natuurimpressie of zit er meer achter?
ja ik denk dat er meer achter zit.
Volgens mij bedoelt ze dat de wereld op zijn kop staat, oorlogen, geweld.
De wereld, een gepofte kastanje.
Dettie
die dit gedicht overgenomen heeft van de site van uitgeverij P.
Ik weet dus niet of het stomen of stormen is.
Geplaatst: 05 dec 2006 12:22 pm
Ik dacht ook in die richting...
Als het zo op de site van de uitgeverij staat, zal het wel juist zijn.
"stomenderhand" kan misschien in associatie gezien worden met "vuur", of mist die ineens opkomt in de duisternis, denk ik nu opeens...
ik zoek maar wat
Tiba.
ja ik denk dat er meer achter zit.
Volgens mij bedoelt ze dat de wereld op zijn kop staat, oorlogen, geweld.
De wereld, een gepofte kastanje.
Dettie
die dit gedicht overgenomen heeft van de site van uitgeverij P.
Ik weet dus niet of het stomen of stormen is.
Ik dacht ook in die richting...
Als het zo op de site van de uitgeverij staat, zal het wel juist zijn.
"stomenderhand" kan misschien in associatie gezien worden met "vuur", of mist die ineens opkomt in de duisternis, denk ik nu opeens...
ik zoek maar wat
Tiba.
Geplaatst: 05 jan 2007 04:18 pm
Stel: de liefde is een klok
Stel: de liefde is een klok.
Dan wordt duidelijk waarom
ze niet meer rinkelt:
wij winden ons niet meer op.
De tijd, onmeetbaar geworden,
slaat intussen geruisloos toe.
Kijk: er is een hiaat tussen
jou en mij. Een invoeging
Hoort er niet meer bij.
Gemis is nog een vluchtpunt
om af te tasten, blindelings.
Lucienne Stassaert
uit: 'Blind vuur', 1995.
Uitgeverij P????
Stel: de liefde is een klok
Stel: de liefde is een klok.
Dan wordt duidelijk waarom
ze niet meer rinkelt:
wij winden ons niet meer op.
De tijd, onmeetbaar geworden,
slaat intussen geruisloos toe.
Kijk: er is een hiaat tussen
jou en mij. Een invoeging
Hoort er niet meer bij.
Gemis is nog een vluchtpunt
om af te tasten, blindelings.
Lucienne Stassaert
uit: 'Blind vuur', 1995.
Uitgeverij P????
Geplaatst: 05 jan 2007 04:51 pm
Die eerste 2 regels zijn heel pakkend.
En dan de constatatie (nogal nuchter): "Kijk er is een hiaat tussen /jou en mij." De dichter constateert de feiten en ziet niet meteen een oplossing.
Eveneens heel nuchter: "Een invoeging/ hoort er niet meer bij.
Hier rest nog een beetje hoop: er is een vluchtpunt,
een vluchtpunt dat gemis heet en kan afgetast worden, zij het blindelings.
Heel mooi einde is dat!
Tiba.
De tijd, onmeetbaar geworden,
slaat intussen geruisloos toe.
Kijk: er is een hiaat tussen
jou en mij.
Die eerste 2 regels zijn heel pakkend.
En dan de constatatie (nogal nuchter): "Kijk er is een hiaat tussen /jou en mij." De dichter constateert de feiten en ziet niet meteen een oplossing.
Eveneens heel nuchter: "Een invoeging/ hoort er niet meer bij.
Gemis is nog een vluchtpunt
om af te tasten, blindelings.
Hier rest nog een beetje hoop: er is een vluchtpunt,
een vluchtpunt dat gemis heet en kan afgetast worden, zij het blindelings.
Heel mooi einde is dat!
Tiba.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten