Het Poëzie-Leestafel forum

Geplaatst 30 jun 2007 09:05 am Armand Van Assche (1940-1990) schreef twee bundels voor kinderen 'De zee is een orkest' 1978 en 'Haartjes op mijn arm' 1984. Beiden uitgegeven bij Altiora. Toen deze bundels al een tijdje uitverkocht waren heeft Bakermat een nieuwe verzamelbundel gemaakt :' Soms kiete...

29 jun 2007 10:30 pm Zwanen. Zwanen zien er altijd zo nieuw uit zo zondags, zo pas in bad geweest; Maar spelen of spetteren in het water, dat doen ze niet. Zwanen zijn niet vrolijk. Zij willen ook altijd weg. Daarom wiegen zij met hun lange hals als met een witte zakdoek en zo droevig dat ze kijken...

Geplaatst: 29 jun 2007 05:56 pm De hand van mijn vader Aan de buitenkant is de hand van mijn vader een polderland met riet en pluimgras blauw gezwollen beken en hier en daar, verstrooid, wat zonnebloemen. Aan de binnenkant is de hand van mijn vader een stafkaart met snelwegen en wandelpaden. Ik vin...

Geplaatst: 15 feb 2007 12:49 pm

Dat valt me het meest op in die commentaar, Elvira:

Misschien dat die ander, die jij in het gedicht een woord vindt, onuitgesproken, maar een woord dat antwoord geeft op de vraag: waar blijf ik met dat licht van mij, van jou?

Tiba.

15 feb 2007 09:34 am ik sluit mij denk ik het meest aan bij Jan S. ik vond er onlangs een hele mooie commentaar bij, een filosofische beschouwing (geen analyse) waarin het gaat over de evolutie van het godsbeeld. http://www.ikonrtv.nl/pastoraat/column.asp?oId=282&oItem=32 ik heb het gedicht onl...

15 feb 2007 08:06 am Misschien zoekt hij een omschrijving voor "het leven na de dood", maar het is geen leven dus wat is het dan wel: de ultieme opdracht of uitdaging om hier een dichterlijk woord voor te vinden geeft hij door aan wat hij God noemt. Zo interpreteer ik het. groetjes, Jan S

Reuze bedankt voor jullie uitleg maar ik zag vaak andere dingen dan jullie zagen ik zal dat in mijn post '' Proberen'' uit te leggen ben pas 17 en dit is mijn eerste Gedicht van andreus :) Laatste gedicht Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, ---) Hij gaat dood dus laatste gedicht. nu het me...

Geplaatst: 13 feb 2007 11:03 am

Dat lijkt me een goede uitleg.

Shocks wat denk jij?

Tiba.

Geplaatst: 13 feb 2007 10:50 am Misschien kan ik het anders zeggen, je hebt het taoisme, dat is geen geloof maar iets dat je weet, voelt. Taoisten zeggen, als je het Tao noemt, het de naam Tao geeft, dan is het al geen Tao meer. Tao valt niet onder woorden te brengen, dat voel je, weet je, ervaar j...

Geplaatst: 13 feb 2007 10:29 am
Dus hij wil het woord weten van God, maar het hoeft niet uitgesproken te worden, noch door God, noch door hemzelf, noch door iemand anders?
Hij wil het alleen maar kennen (en zo tot besef, inzicht komen van wat hem te wachten staat)?

Is het dat?

Tiba.

Geplaatst: 13 feb 2007 08:21 am Maar het mag ook woordeloos zijn Nee dat denk ik niet, hij vraagt aan God 'of vind jij dat woord voor me? Ik denk dat het iets is waar geen woord voor bestaat, maar dat we allemaal kennen. Het goddelijke misschien? De dichter zelf verwijst inderdaad naar God (scheppin...

Geplaatst: 12 feb 2007 10:01 pm Dit is de rest van mijn uitleg (het is meer een luidop denken) Waar blijf ik met dat licht van mij, van jou licht is symbool van leven. Andreus was altijd al 'de dichter van het licht' Ook voor God is in de Bijbel het licht kenmerkend (hij schiep het licht), vandaar:...

Geplaatst: 12 feb 2007 09:47 pm

Ik denk dat hij een gevoel bedoelt Tiba. Een alomtegenwoordig gevoel. Dat door iedereen gevoeld wordt. Een iets waarvan iedereen weet dat het er is maar wat je niet kan pakken of een naam kan geven

Moeilijk uit te leggen.

Dettie

Geplaatst: 12 feb 2007 Ik heb hier een hele uitleg neergepend, en merk dat die grotendeels overeenkomt met wat Dettie schrijft. Mijn probleem is dat ik vastzit op 'dat niet uitgesproken hoeft". Ik vraag me daarbij af of bedoeld is "door de dichter", "door God", "door al...

hoe moet het nu, waar blijf ik met dat licht van mij, van jou, wanneer het vallen, weg in het onverhoeds onnoemelijke begint ? Of is het dat jij me er een onverdicht woord dat niet uitgesproken hoeft voor vindt ? Dag Shocks, welkom bij Leestafel! De dichter zegt hoe moet dat nu als jouw en mijn lic...

Vlak voor zijn dood schreef Andreus het volgende gedicht: Laatste gedicht Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, nu het met mijn leven bijna is gedaan, de scheppingsdrift me ook wat is vergaan met letterlijk de kanker in mijn lijf, en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan, ofschoon ik me...

Geplaatst: 01 mrt 2006 01:52 pm Beste Dettie, Afgelopen vrijdag ontving ik toestemming van de rechthebbenden van het werk van Hans Andeus voor het werk dat momenteel op de site staat. Ik ga ervan uit dat u zorg draagt voor een correcte bronvermelding. Met vriendelijke groeten, Anne-Marie Marree

Geplaatst: 23 dec 2005 De drie vliegen Er zaten eens drie vliegen Om het hardst te liegen, Buiten op een balkon, Luierend in de zomerzon. De eerste zei: ‘Met deze poot Sloeg ik vijf olifanten dood.’ De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug, In ’n uurtje naar Afrika en terug.’ De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoo...

Geplaatst: 04 jul 2005 09:50 am

Of hoe dat heet

Gelukkig dat
het licht bestaat

en dat het met
me doet en praat

en dat ik weet
dat ik er vandaan

kom, van het licht
of hoe dat heet.

Hans Andreus,
Uit: Holte van licht
Haarlem: uitg. Holland 1975

Wil

Geschiedenis

Hier en daar een dorpsgek
vecht nog zijn eigen oorlog,
leunt nog tegen zijn leeggeruimd
toneel van de wereld en wacht nog

op volgende week betere komedianten.

Hans Andreus
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.

Dettie

Geplaatst: 17 mrt 2005 08:17 am Er zullen anderen komen of niet. De aarde zal altijd wel bijna rond zijn. En ieder mens heeft een open wond, pijn aan wat er niet meer is of bijna niet. Ik heb de vlammen op het ijs zien dansen, hoorde de klokken die onder de grond zijn. En wáár ik ben staan de schim...

Geplaatst: 30 dec 2004 12:49 pm Een van de mooiste van Andreus. * Omdat je niet grieks bent kunnen je ogen delfisch orakelen hoor ik bucolische muziek een heel hoge mondharmonica in plaats van een fluit maar meer dan dit men moet zo zonder gestalte zijn om lief te kunnen hebben zo niemand en zo bew...

Geplaatst: 18 dec 2004 12:05 am Liedje Alle roekoemeisjes van vanavond alle toedoemeisjes van vannacht wat zeggen we daar nu wel van? Niets. We laten ze maar zitten maar zitten maar liggen maar slapen maar dromen van jaja. Hans Andreus uit: Muziek voor kijkdieren, De Windroos 1951 Tiba

Geplaatst: 13 dec 2004 01:21 pm Vlak voor zijn dood schreef Andreus het volgende gedicht: Laatste gedicht Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, nu het met mijn leven bijna is gedaan, de scheppingsdrift me ook wat is vergaan met letterlijk de kanker in mijn lijf, en, Heer (ik spreek je toch ...

Geplaatst: 20 nov 2004 02:20 pm Liggen in de zon Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht. Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op ...