Het Poëzie-Leestafel forum

Mei 68 is wel heel bekend! Toch goed van die link. Ook de link naar Humo is verhelderend, enigszins. Recensenten lijken heel vaak op dichters in wat ze zeggen (maar niet HdC bvb., wat was die helder in het analyseren van gedichten!). Misschien even een rare vaststelling, maar zeker geen waardeoordee...

Echte absurdistische humor. Vind dan maar zo'n uilenbal op de keukentafel! Daar komt dan de hele familie naar kijken. De dichter verliest de draad niet: oma, tante en moeder passeren de revue. Hun vondsten zijn merkwaardig, waardeloos. Maar toch klinkt het einde ietwat tragisch, absurdistisch tragis...

En zichzelf omarmde van schrik Een heel pakkende en beeldende verwoording! Gewoonlijk zegt men (in proza): beven van schrik, ineenkrimpen van schrik etc. maar dit zijn termen die enigszins afgesleten, verbleekt zijn. Hier ziet men het kind zo voor zich: het slaat uit angst de armen om zich heen (in...

Dit lijkt me een herinnering, het oproepen van beelden uit het verleden: Er was...Er was...Er was... Tegelijk is er een bevreemdend contrast tussen de titel Uitzicht , waar de eerste 2 strofes perfect bij aansluiten, en het beeld van het kind dat naar binnen keek , niet naar buiten. Was er binnen ie...

De 5e symfonie van Beethoven.

Goed gevonden, Dettie!

mira

Mooi artikel in De Standaard.

http://www.standaard.be/artikel/detail. ... d=V52OFU20

mira

laten betijen, zijn gang laten gaan, jaja...

maar zeker mooi eindvers.

mira

Hé, Manja, is dat middelnederlands in die link? Of wat is het?
Voor mij wel heel begrijpelijk.
En 'alle dinghe sijn mi te inghe' (ik citeer zo maar), dat komt nu weer naar boven, maar zou dus niet van Hadewijch zijn.

mira

Tiba schreef: Ik kan me niet voorstellen dat iemand in de trein Hadewijch leest. Lijkt me toch niet onmogelijk, vooral wanneer je weet dat de dichter zo door Hadewijch begeesterd was. En ja, ook niet onmogelijk dat Hadewijch voor hem een dubbelfiguur is, ik bedoel, samenvalt met een (al dan niet con...

Pieter schreef: Het lijkt inderdaad op een vloek die volgens mij betekent: jullie kunnen geen liefde meer voortbrengen, het harde leven heeft jullie gevoel tot steen verhard. Het kan een variatie zijn op de Bijbelse metafoor: hun zaad zal op onvruchtbare aarde vallen. Ik weet niet of dit zo figuurli...

Haha, Tiba, plaats ik nu net een gedicht van Nolens bij het thema:Gedichten over lezen, maar wel uit een andere bundel.

Dit is alleszins een sterk gedicht!

mira

Vertalen ............................voor Giorgio Faggin Ik lees nu al zo'n zestig jaar het boek Dat mij dicteert wat ik moet schrijven op leven en dood. Ik heb geen andere keus. Anderen hebben het klaargelegd in een grot Van Lascaux, in een heideggerhut, in de zingende wandelgangen Van Grieks en A...

Ik moet even passen door serieuze griepaanval sinds gisteren

mira

Met dank aan Pieter voor de link.
Tiba schreef:

Ik dacht dat het vertrekpunt van het gedicht een ontmoeting in de trein is. Veel verder kom ik momenteel niet .

Geen echte ontmoeting in de trein, dacht ik, of toch wel, de dichter is aan het lezen, ja, een tekst van Hadewijch .

mira

Librije schreef: Mira heeft zeker een mooie invalshoek. Ik denk dat dat heel goed kan kloppen. en ook: Het spijt me dat ik het een poosje moest laten afweten. Ik wilde net weer met frisse moed beginnen, maar wacht nu de ontwikkelingen rond een nieuwe redacteur verder maar even af. Ik ben niet zeker ...

Pieter schreef:

Bij "jij overheilig wijf" kwam ik na één resultaat bij een zekere Mira uit

Dat wijst meteen ook op het (relatieve) belang van onze bescheiden bijdrage.

mira

Voor mij volgen de gedichten wat snel na elkaar, ik loop achterop.

mira

Mij is opgevallen dat deze dichter vooral portertten 'schildert', ofwel van een ietwat vreemde figuur, ofwel met een absurdistisch oog en taal.

mira

Een mooi maar moeilijk gedicht waar je je aan waagt, Pieter! We weten al dat deze gedichten bol staan van intertextualiteit en invloeden uit allerlei culturen. De 'sleutel' van dit gedicht ligt wellicht in jij overheilig wijf een bijna Clausiaanse formulering. Blijkt dit te gaan over de middeleeuwse...

Fijn om een nieuwe dichter te leren kennen! Pieter noemt dit een geestig gedicht, absurde humor. Over het verschil in aanvoelen van wat humor is, hebben we het hier op LT vroeger al eens uitgebreid gehad, weet niet meer bij welk gedicht (ik heb de verschillende uiteenlopende meningen toen op een rij...

Mijn oor gekluisterd Begin met fluisteren bladzijden lang zal je de taal machtig zijn vol breekbare aandacht geeft de stand van je lippen langzaam stukjes van je geheimen weer de woorden opgezogen, herkauwd als vast voedsel Ik slik de poëtische kracht van je woorden, lik ze van je glazuurblauwe lip...

Wat mij hier zo opvalt in dit gedicht zijn de twee gezichten van de armoede: het grauwe en de glitter, dit laatste o.m. door deze meedogenloze maatschappij met zijn verlokkingen van kredieten, mee moeten met de rest, de stand hoog houden etc. Dit wordt zelden verwoord, me dunkt. En hier is dit alles...

En ook Anna Enquist mag blijven staan.

Ik lees dit nu pas.
Mooi!

mira

Vele bomen

mira

Een zeer mooie dichtvorm.

mira