besloot ik mezelf te scheppen
uit de kuil waarin ik als kind gevallen was.
ik had een groen schepje
- onbreekbaar plastic -
van het merk madeintaiwan.
eenmaal uitgegraven
beviel ik mezelf zo goed
dat ik jou schiep.
ik droeg een paarse cape
met gouden epauletten
en blauwe kwastjes
waarmee ik lucht schilderde,
en ik was verbaasd
want je borst ging op en neer.
ik zuchtte wat wolken
om samen op weg te drijven
en aldus geschiedde.
jij mocht me God noemen
of Erwin. dat is het dus geworden
Erwin Vogelezang
uit: Bladluis
De Windroos gedichten
Uitg. Holland-Haarlem 2006
